| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Εν γὰρ τῷ δωδεκάτῳ μηνί, τῇ τρισκαιδεκάτη τοῦ μηνός, ὅς ἐστιν ᾿Αδάρ, παρῆν τὰ γράμματα τὰ γραφέντα ὑπὸ τοῦ βασιλέως. | 1 Την δεκάτην τρίτην του δωδεκάτου μηνός του ονομαζόμενου Αδάρ είχον φθάσει τα γράμματα του βασιλέως εις όλας τας πόλεις και χώρας του βασιλείου του. | 1 Οὕτω κατὰ τὸν δωδέκατον μῆνα, τὴν δεκάτην τρίτην τοῦ μηνός, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Ἀδάρ, ἦσαν παρόντα τὰ γράμματα, ποὺ ἐγράφησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα. |
| 2 ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἀπώλοντο οἱ ἀντικείμενοι τοῖς ᾿Ιουδαίοις· οὐδεὶς γὰρ ἀντέστη, φοβούμενος αὐτούς. | 2 Κατά την ημέραν αυτήν εξωλοθρευθησαν οι εχθροί των Ιουδαίων, διότι κανείς δεν αντεσταθη εις αυτούς, επειδή τους εφοβείτο. | 2 Κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέραν ἐξωντώθησαν οἱ ἀντιτασσόμενοι εἰς τοὺς Ἰουδαίους· διότι κανεὶς δὲν ἀντέστη εἰς αὐτούς, ἐπειδὴ τοὺς ἐφοβεῖτο. |
| 3 οἱ γὰρ ἄρχοντες τῶν σατραπῶν καὶ οἱ τύραννοι καὶ οἱ βασιλικοὶ γραμματεῖς ἐτίμων τοὺς ᾿Ιουδαίους· ὁ γὰρ φόβος Μαρδοχαίου ἐνέκειτο αὐτοῖς. | 3 Και τούτο, διότι όλοι οι αρχηγοί των σατραπειών, οι διοικήται και γενικώς οι βασιλικοί υπάλληλοι, ετιμουσαν τους Ιουδαίους, επειδή ο φόβος του Μαρδοχαίου επεκρεματο επάνω από αυτούς. | 3 Καὶ δὲν ἀντέστη κανείς, διότι οἰ ἄρχοντες τῶν ἐπαρχιῶν καὶ διοικηταὶ καὶ οἱ βασιλικοὶ γραμματεῖς ἐτίμων καὶ ὑπερήσπιζον τοὺς Ἰουδαίους· διότι ὁ φόβος τοῦ Μαρδοχαίου τοὺς ἐκυρίευε. |
| 4 προσέπεσε γὰρ τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως ὀνομασθῆναι ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ καὶ ἐμεγαλύνετο. | 4 Το διάταγμα, λοιπόν, αυτό του βασιλέως εκοινοποιηθη και έγινε γνωστόν εις όλον το βασίλειον, ο δε Μαρδοχαίος εδοξάζετο όλονεν και περισσότερον. | 4 Διότι συνέβη τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Μαρδοχαῖος ἐτιμήθη, νὰ διαφημισθῇ καθ’ ἅπαν τὸ βασίλειον καὶ ὡς ἐκ τούτου οὗτος ἐμεγάλωνεν εἰς ἐπιρροὴν καὶ δόξαν. |
| 5 καὶ ἐπάταξαν οἱ ᾿Ιουδαῖοι πληγὴν ἐν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν πληγὴν μαχαίρας καὶ ἀναιρέσεως καὶ ἀπωλείας καὶ ἐποίησαν ἐν τοῖς μισοῦσιν αὐτοὺς κατὰ τὸ θέλημα αὐτῶν. | 5 Οι Ιουδαίοι εκτυπησαν με μαχαίρας και επέφεραν μεγάλην θραΰσιν εις όλους τους εχθρούς των, όλεθρον και καταστροφήν. Εκαμαν εναντίον των μισούντων αυτούς, όσα εκείνοι ήθελαν να κάμουν εις αυτούς. | 5 Καὶ ἐκτύπησαν οἱ Ἰουδαῖοι μὲ τραύματα θανατηφόρα ὅλους τοὺς ἐχθρούς των, τραύματα μαχαίρας καὶ θανάτου καὶ ἐξοντώσεως, καὶ ἔκαμαν εἰς τοὺς μισοῦντας αὐτοὺς σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά των. |
| 6 καὶ ἐν Σούσοις τῇ πόλει ἀπέκτειναν οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἄνδρας πεντακοσίους, | 6 Εις την πρωτεύουσαν Σούσα οι Ιουδαίοι εφόνευσαν πεντακοσίους άνδρας. | 6 Καὶ μέσα εἰς τὴν πόλιν τῶν Σούσων ἐθανάτωσαν οἱ Ἰουδαῖοι ἄνδρας πεντακοσίους, |
| 7 τόν τε Φαρσαννὲς καὶ Δελφὼν καὶ Φασγὰ | 7 Μεταξύ δε αυτών τον Φαρσαννές, τον Δελφών, τον Φασγά, | 7 καὶ τὸν Φαρσαννὲς καὶ τὸν Δελφὼν καὶ τὸν Φασγὰ |
| 8 καὶ Φαραδαθὰ καὶ Βαρέα καὶ Σαρβακὰ | 8 τον Φαραδαθά, τον Βαρέα, τον Σαρβακά, | 8 καὶ τὸν Φαραδαθὰ καὶ τὸν Βαρέα καὶ τὸν Σαρβακὰ |
| 9 καὶ Μαρμασιμὰ καὶ Ρουφαῖον καὶ ᾿Αρσαῖον καὶ Ζαβουθαῖον, | 9 τον Μαρμασιμά, τυν Ρουφαιον, τον Αρσαίον, τον Ζαβουθαίον, | 9 καὶ τὸν Μαρμασιμὰ καὶ τὸν Ρουφαῖον καὶ Ἀρσαῖον καὶ Ζαβουθαῖον, |
| 10 τοὺς δέκα υἱοὺς ᾿Αμὰν ᾿Αμαδάθου Βουγαίου τοῦ ἐχθροῦ τῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ διήρπασαν. | 10 τους δέκα υιούς Αμάν του Αμαδαθού του Βουγαίου του εχθρού των Ιουδαίων, και διήρπασαν αυτών τας περιουσίας. | 10 τοὺς δέκα υἱοὺς τοῦ Ἀμάν, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀμαδάθου, τοῦ Βουγαίου, τοῦ ἐχθροῦ τῶν Ἰουδαίων, καὶ διήρπασαν τὸν ὁπλισμὸν αὐτῶν. |
| 11 ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἐπεδόθη ὁ ἀριθμὸς τῷ βασιλεῖ τῶν ἀπολωλότων ἐν Σούσοις. | 11 Κατά την ιδίαν ημέραν ανεφέρθη στον βασιλέα ο αριθμός των φονευθέντων εις τα Σούσα. | 11 Κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἐπεδόθη εἰς τὸν βασιλέα σημείωμα τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἐξοντωθέντων εἰς Σούσα. |
| 12 εἶπε δὲ ὁ βασιλεὺς πρὸς ᾿Εσθήρ· ἀπώλεσαν οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἐν Σούσοις τῇ πόλει ἄνδρας πεντακοσίους· ἐν δὲ τῇ περιχώρῳ πῶς οἴει ἐχρήσαντο; τί οὖν ἀξιοῖς ἔτι, καὶ ἔσται σοι; | 12 Είπε τότε ο βασιλεύς προς την Εσθήρ «οι Ιουδαίοι εδώ εις τα Σούσα εφόνευσαν πεντακοσίους άνδρας. Σκέψου, λοιπόν, πόσους ακόμη περισσοτέρους θα εφόνευσαν εις την επαρχίαν. Λοιπόν ποίον αξιώσιν έχεις ακόμη από εμέ; Πες μου την και εγώ θα την εκπληρώσω». | 12 Εἶπε δὲ ὁ βασιλεὺς πρὸς τὴν Ἐσθήρ: «Ἐξώντωσαν οἱ Ἰουδαῖοι εἰς μόνον τὴν πόλιν τῶν Σούσων ἄνδρας πεντακοσίους· εἰς δὲ τὴν περίχωρον πῶς νομίζεις ὅτι μετεχειρίσθησαν τοὺς ἐχθρούς των; Ποίαν λοιπὸν ἀξίωσιν ἔχεις ἀκόμη, ἡ ὁποία καὶ θὰ γίνῃ πρὸς χάριν σου;» |
| 13 καὶ εἶπεν ᾿Εσθὴρ τῷ βασιλεῖ· δοθήτω τοῖς ᾿Ιουδαίοις χρῆσθαι ὡσαύτως τὴν αὔριον, ὥστε τοὺς δέκα υἱοὺς ᾿Αμὰν κρεμάσαι. | 13 Η Εσθήρ είπεν στον βασιλέα «ας δώση ο βασιλεύς την άδειαν στους Ιουδαίους, που ευρίσκονται εις τα Σούσα, να χρησιμοποιήσουν την επομένην ημέραν κατά τον ίδιον τρόπον, ώστε κατ αυτήν να κρεμάσουν τα δέκα παιδιά του Αμάν». | 13 Καὶ εἶπεν ἡ Ἐσθὴρ πρὸς τὸν βασιλέα: «Ἂς ἐπιτραπῇ εἰς τοὺς Ἰουδαίους νὰ μεταχειρισθοῦν ὁμοίως καὶ τὴν αὔριον, ὥστε νὰ κρεμάσουν καὶ τοὺς δέκα φονευθέντας υἱοὺς τοῦ Ἀμάν». |
| 14 καὶ ἐπέτρεψεν οὕτως γενέσθαι καὶ ἐξέθηκε τοῖς ᾿Ιουδαίοις τῆς πόλεως τὰ σώματα τῶν υἱῶν ᾿Αμὰν κρεμάσαι. | 14 Ο βασιλεύς επέτρεψε να γίνη έτσι. Εδημοσιευθη το σχετικόν διάταγμα, δια του οποίου επετρέπετο στους Ιουδαίους της πόλεως να κρεμάσουν τα σώματα των υιών του Αμάν, όπως και τα εκρέμασαν. | 14 Καὶ ἐπέτρεψεν ὁ βασιλεὺς νὰ γίνῃ οὕτω καὶ διὰ δημοσιευθέντος διατάγματος ἐπέτρεψεν εἰς τοὺς Ἰουδαίους τῆς πόλεως νὰ κρεμάσουν τὰ σώματα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀμάν. |
| 15 καὶ συνήχθησαν οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἐν Σούσοις τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ ᾿Αδὰρ καὶ ἀπέκτειναν ἄνδρας τριακοσίους καὶ οὐδὲν διήρπασαν. | 15 Οι Ιουδαίοι, οι οποίοι ευρίσκοντο εις τα Σούσα, συνεκεντρώθησαν κατά την δεκάτην τετάρτην του μηνός Αδάρ και εξωντωσαν τριακοσίους ακόμη εχθρούς των, χωρίς όμως να διαρπάσουν τίποτε. | 15 Καὶ συνηθροίσθησαν οἱ Ἰουδαῖοι εἰς Σοῦσα τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ Ἀδὰρ καὶ ἐφόνευσαν τριακοσίους ἄνδρας καὶ δὲν ἥρπασαν ὡς λάφυρον τίποτε ἀπὸ τὴν περιουσίαν των. |
| 16 οἱ δὲ λοιποὶ τῶν ᾿Ιουδαίων οἱ ἐν τῇ βασιλείᾳ συνήχθησαν καὶ ἑαυτοῖς ἐβοήθουν καὶ ἀνεπαύσαντο ἀπὸ τῶν πολεμίων· ἀπώλεσαν γὰρ αὐτῶν μυρίους πεντακισχιλίους τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ ᾿Αδὰρ καὶ οὐδὲν διήρπασαν. | 16 Οι υπόλοιποι Ιουδαίοι, οι οποίοι ευρίσκοντο ανά τας επαρχίας του βασιλείου, συνεκεντρώθησαν, δια να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον εις άμυναν εναντίον των εχθρών των. Και επέτυχαν να ασφαλισθούν απέναντι των πολεμίων των. Αυτοί όμως εφόνευσαν από τους εχθρούς των κατά την δεκάτην τρίτην του μηνός Αδάρ δεκαπέντε χιλιάδες ανθρώπους, χωρίς όμως να προβούν εις καμμίαν διαρπαγήν. | 16 Οἱ δὲ λοιποὶ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ἐγκατεστημένοι εἰς τὸ βασίλειον, συνηθροίσθησαν καὶ ἐβοήθουν ἑαυτοὺς ἀμυνόμενοι κατὰ τῶν ἐπιθέσεων τῶν ἐναντίων καὶ ἀπηλλάγησαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς. Διότι ἐφόνευσαν ἐξ αὐτῶν δέκα πέντε χιλιάδας κατὰ τὴν δεκάτην τρίτην τοῦ Ἀδὰρ καὶ τίποτε δὲν διήρπασαν ὡς λάφυρον ἐκ τῆς περιουσίας των. |
| 17 καὶ ἀνεπαύσαντο τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ ἦγον αὐτὴν ἡμέραν ἀναπαύσεως μετὰ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. | 17 Την δεκάτην τετάρτην του ιδίου μηνός οι Ιουδαίοι ανεπαυθησαν και επερασαν την ημέραν αυτήν με συμπόσια και χαράν. | 17 Καὶ ἀνεπαύθησαν τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ ἑώρταζον αὐτὴν ὡς ἡμέραν ἀναπαύσεως μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην. |
| 18 οἱ δὲ ᾿Ιουδαῖοι ἐν Σούσοις τῇ πόλει συνήχθησαν καὶ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ καὶ ἀνεπαύσαντο· ἦγον δὲ καὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην μετὰ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. | 18 Οι δε Ιουδαίοι, οι οποίοι ευρίσκοντο εις την πόλιν Σούσα, συνεκεντρώθησαν κατά την δεκάτην τετάρτην ημέραν και ανεπαυθησαν. Επερασαν δε την δεκάτην πέμπτην ημέραν με χαράν και αγαλλιασιν. | 18 Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι, οἵτινες ἦσαν εἰς τὴν πόλιν τῶν Σούσων, συνηθροίσθησαν καὶ κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην πρὸς ἄμυναν καὶ ἀνεπαύθησαν ἑώρταζον δὲ καὶ τὴν δεκάτην πέμπτην τοῦ μηνὸς μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην. |
| 19 διὰ τοῦτο οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι οἱ διεσπαρμένοι ἐν πάσῃ χώρᾳ τῇ ἔξω ἄγουσι τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην τοῦ ᾿Αδὰρ ἡμέραν ἀγαθὴν μετ᾿ εὐφροσύνης ἀποστέλλοντες μερίδας ἕκαστος τῷ πλησίον. | 19 Δια τούτο ακριβώς και οι άλλοι Ιουδαίοι, οι διασκορπισμένοι εις όλην την υπαιθρον χώραν, πανηγυρίζουν με πολλήν χαράν την δεκάτην τετάρτην του μηνός Αδάρ ως ημέραν καλήν και χαρμόσυνον και αποστέλλουν ο ένας στον άλλον μερίδας φαγητών. | 19 Διότι λοιπὸν μόνον εἰς τὰ Σοῦσα παρετάθη καὶ τὴν ἄλλην ἡμέραν ἡ σύγκρουσις, δι’ αὐτὸ οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ εἶναι διεσπαρμένοι εἰς ὅλην τὴν ἔξω χώραν, ἐορτάζουν τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ Ἀδὰρ ὡς ἡμέραν καλὴν καὶ ἐπίσημον μὲ εὐφροσύνην, ἀποστέλλοντες ἕκαστος ἀπὸ τὴν πλουσίαν τράπεζάν του μερίδας φαγητοῦ εἰς τὸν πλησίον. |
| 20 ῎Εγραψε δὲ Μαρδοχαῖος τοὺς λόγους τούτους εἰς βιβλίον καὶ ἐξαπέστειλε τοῖς ᾿Ιουδαίοις, ὅσοι ἦσαν ἐν τῇ ᾿Αρταξέρξου βασιλεία, τοῖς ἐγγὺς καὶ τοῖς μακράν, | 20 Ο Μαρδοχαίος κατέγραψε τα ιστορικά αυτά γεγονότα εις βιβλίον, το οποίον και έστειλε προς όλους τους Ιουδαίους, που ευρίσκοντο εις τας επαρχίας του βασιλείου του Αρτάξερξου, τόσον εις εκείνους που κατοικούσαν πλησίον, όσον και εις εκείνους που ευρίσκοντο μακράν. | 20 Ἔγραψε δὲ ὁ Μαρδοχαῖος τὰ συμβάντα ταῦτα εἰς ἐκτεταμένην ἐπιστολὴν καὶ ἀπέστειλε ταύτην εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ὅσοι ἦσαν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἀρταξέρξου, τοὺς πλησίον τῶν Σούσων, ἀλλὰ καὶ τοὺς μακρὰν αὐτῶν ἐγκατεστημένους, |
| 21 στῆσαι τὰς ἡμέρας ταύτας ἀγαθὰς ἄγειν τε τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην καὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην τοῦ ᾿Αδὰρ | 21 Τους έδωσε δε εντολήν να εορτάζουν με χαράν και ευφροσύνην τας ημέρας αυτάς, την δεκάτην τετάρτην και δεκάτην πέμπτην του μηνός Αδάρ, | 21 καὶ παρήγγειλε διὰ τῆς ἐπιστολῆς ταύτης νὰ ἀφιερώσωσι τὰς ἡμέρας ταύτας ὡς ἑορτὰς χαρμοσύνους καὶ νὰ πανηγυρίζουν τὴν δεκάτην τετάρτην καὶ τὴν δεκάτην πέμπτην ἡμέρας τοῦ ἀδάρ - |
| 22 —ἐν γὰρ ταύταις ταῖς ἡμέραις ἀνεπαύσαντο οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν— καὶ τὸν μῆνα, ἐν ᾧ ἐστράφη αὐτοῖς (ὃς ἦν ᾿Αδὰρ) ἀπὸ πένθους εἰς χαρὰν καὶ ἀπὸ ὀδύνης εἰς ἀγαθὴν ἡμέραν, ἄγειν ὅλον ἀγαθὰς ἡμέρας γάμων καὶ εὐφροσύνης, ἐξαποστέλλοντας μερίδας τοῖς φίλοις καὶ τοῖς πτωχοῖς. | 22 διότι κατά τας ημέρας αυτάς οι Ιουδαίοι διέφυγαν τον τρομερόν κίνδυνον εκ μέρους των εχθρών των και έμειναν ανενόχλητοι και έτσι ο μήνας αυτός (ο Αδάρ) μετεστράφη από πένθος εις χαράν και αι ημέραι εκείναι από ημέραι οδύνης εις ημέρας χαρμοσύνους και εορτάσιμους. Διέταξε, λοιπόν, να πανηγυρίζουν τας ιστορικας αυτάς ημέρας με χαράν, όπως πανηγυρίζουν τας ημέρας των γάμων, και να αποστέλλουν μερίδας φαγητών και δώρα στους φίλους και τους πτωχούς. | 22 διότι κατ’ αὐτὰς τὰς ἡμέρας ἀπηλλάγησαν καὶ ἀνεπαύθησαν οἱ Ἰουδαῖοι ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των - καθὼς καὶ τὸν μῆνα (ὅστις ἦτο ὁ Ἀδάρ), ὁ ὁποῖος ἐστράφη δι’ αὐτοὺς ἀπὸ πένθος εἰς χαρὰν καὶ ἀπὸ πόνου καὶ θλίψεως εἰς ἡμέραν ἑορτῆς εὐφρόσυνον νὰ ἐορτάζουν τὰς ἡμέρας του ὅλας ὡς ἡμέρας χαρμοσύνους γάμων καὶ εὐφροσύνης, ἀποστέλλοντες ἀπὸ τὰς πλουσίας τραπέζας τῶν μερίδας φαγητοῦ εἰς τοὺς φίλους καὶ εἰς τοὺς πτωχούς. |
| 23 καὶ προσεδέξαντο οἱ ᾿Ιουδαῖοι, καθὼς ἔγραψεν αὐτοῖς ὁ Μαρδοχαῖος, | 23 Οι Ιουδαίοι εδέχθη σαν όλα όσα έγραψεν εις αυτούς ο Μαρδοχαίος. | 23 Καὶ μετὰ προθυμίας ἀπεδέχθησαν οἱ Ἰουδαῖοι, καθὼς ἔγραψεν εἰς αὐτοὺς ὁ Μαρδοχαῖος, |
| 24 πῶς ᾿Αμὰν ᾿Αμαδάθου, ὁ Μακεδών, ἐπολέμει αὐτούς, καθὼς ἔθετο ψήφισμα καὶ κλῆρον ἀφανίσαι αὐτούς, | 24 Επληροφορηθησαν, δηλαδή, λεπτομερώς πως ο Αμάν ο υιός του Αμαδάθου ο Μακεδών ήτο εχθρός των, ότι επροκαλεσε διάταγμα εξόντωσε εώς των και έρριψε κλήρους, δια να ορισθή η ημέρα του ολέθρου των Ιουδαίων | 24 πῶς δηλαδὴ ὁ Ἀμάν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμαδάθου, ὁ προδότης καὶ Μακεδὼν κατὰ τὰ φρονήματα, τοὺς ἐπολέμει, καθὼς καὶ ἐμηχανεύθη ἐπίβουλον σχέδιον καὶ ἔρριψε κλῆρον καθορίζοντα τὴν ἡμερομηνίαν, διὰ νὰ ἐξοντώσῃ αὐτούς, |
| 25 καὶ ὡς εἰσῆλθε πρὸς τὸν βασιλέα λέγων κρεμάσαι τὸν Μαρδοχαῖον· ὅσα δὲ ἐπεχείρησεν ἐπάξαι ἐπὶ τοὺς ᾿Ιουδαίους κακά, ἐπ᾿ αὐτὸν ἐγένοντο, καὶ ἐκρεμάσθη αὐτός, καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ. | 25 Οτι ο Αμάν είχε καταστρώσει σχέδιον, να παρουσιασθώ προς τον βασιλέα και να του εισηγηθή να διατάξη, δπως κρεμάσουν τον Μαρδοχαίον. Γενικώς όσα κακά επεχείρησε να πράξη εναντίον των Ιουδαίων και τα οποία εν τέλει εξεσπασαν εναντίον του, διότι αυτός και τα παιδιά του εκρεμάσθησαν. | 25 καὶ πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν βασιλέα μὲ τὴν πρόθεσιν νὰ κρεμάσῃ τὸν Μαρδοχαῖον ὅσα ὅμως κακὰ ἀπεπεράθη μὲ πολλὴν πονηρίαν καὶ δολιότητα νὰ ἐπαγάγῃ εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ἔγιναν καὶ ἦλθαν εἰς αὐτόν. Καὶ ἐκρεμάσθη αὐτὸς καὶ τὰ τέκνα του. |
| 26 διὰ τοῦτο ἐπεκλήθησαν αἱ ἡμέραι αὗται Φρουραὶ διὰ τοὺς κλήρους, ὅτι τῇ διαλέκτῳ αὐτῶν καλοῦνται Φρουραί, διὰ τοὺς λόγους τῆς ἐπιστολῆς ταύτης καὶ ὅσα πεπόνθασι διὰ ταῦτα καὶ ὅσα αὐτοῖς ἐγένετο, | 26 Δια τούτο επωνομασθησαν αι εορτιοι αύται, ημέραι «Φρουραι» δια τους κλήρους οι οποίοι είχον ριφθή εις καθορισμόν της ημέρας προς καταστροφήν των Ιουδαίων. Οι κλήροι εις την γλώσσαν αυτών λέγονται Αφρουραί». Δι αυτούς τους λόγους, που τεριείχοντο εις αυτήν την επιστολήν και δι όσα επρόκειτο να πάθουν οι Ιουδαίοι και δι όσα γεγονότα έγιναν κατά τας ημέρας εκείνας, καθιερώθη η εορτή αυτή. | 26 Διὰ τοῦτο ἐπωνομάσθησαν αἱ ἡμέραι αὗται Πουρὶμ διὰ τοὺς κλήρους, ποὺ ἐχρησιμοποίησεν ὁ Ἀμάν, (διότι κατὰ τὴν διάλεκτον αὐτῶν καλοῦνται Πουρίμ). Καὶ ἐορτάζονται αἱ δύο αὗται ἡμέραι διὰ τοὺς λόγους τοὺς ἀναφερομένους εἰς τὴν ἐπιστολὴν ταύτην καὶ δι’ ὅσα ἐπαθαν δι’ αὐτὰ καὶ δι’ ὅσα ἔγιναν εἰς αὐτούς. |
| 27 καὶ ἔστησε· καὶ προσεδέχοντο οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἐφ᾿ ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν καὶ ἐπὶ τοῖς προστεθειμένοις ἐπ᾿ αὐτῶν, οὐδὲ μὴν ἄλλων χρήσονται. αἱ δὲ ἡμέραι αὗται μνημόσυνον ἐπιτελούμενον κατὰ γενεὰν καὶ γενεὰν καὶ πόλιν καὶ πατριὰν καὶ χώραν. | 27 Οι δε Ιουδαίοι εδέχθησαν και ανέλαβον την υποχοεωσιν δια τον εαυτόν των, δια τους απογόνους των και δι όσους άλλους ήθελον προσκολληθή στο γένος των, να εορτάζουν απαραδατως τας δύο αυτάς ημέρας, ως εορτάς εις όλας τας γενεάς και εις όλας τας πόλεις, εις κάθε φυλήν και εις κάθε χώραν. | 27 Καὶ ὡρίσθη ἀπὸ τὴν Ἐσθὴρ καὶ τὸν Μαρδοχαῖον καὶ ἐδέχθησαν προθύμως οἱ Ἰουδαῖοι ἐφ’ ἑαυτῶν τὴν ὑποχρέωσιν καὶ ἐπὶ τῶν ἀπογόνων των καὶ ἐπὶ τῶν προσήλυτων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν προστεθῇ εἰς αὐτούς, βεβαίως δὲ δὲν θὰ χρησιμοποιοῦν ταύτας κατ’ ἄλλον τρόπον. Αἱ δὲ ἡμέραι αὗται ὡρίσθησαν ὡς μνημόσυνον, τὸ ὁποῖον ἐπιτελεῖται εἰς ἕκαστην φυλὴν καὶ πόλιν καὶ οἰκογένειαν καὶ χώραν. |
| 28 αἱ δὲ ἡμέραι αὗται τῶν Φρουραὶ ἀχθήσονται εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον, καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἐκ τῶν γενεῶν. | 28 Αι εορταί αύται, αι «Φρουραί», θα εορταζωνται εις όλον τον κατόπιν χρόνον και η ανάμνησις των δεν πρέπει να λείψη ποτέ από τας γενεάς των Ισραηλιτών. | 28 Αἱ δὲ ἡμέραι αὗται τῶν Πουρὶμ θὰ ἐορτάζωνται εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον, ἀπαύστως, καὶ τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν δὲν θὰ ἐκλείψῃ ἀπὸ τὰς γενεάς. |
| 29 καὶ ἔγραψεν ᾿Εσθὴρ ἡ βασίλισσα θυγάτηρ ᾿Αμιναδὰβ καὶ Μαρδοχαῖος ὁ ᾿Ιουδαῖος ὅσα ἐποίησαν τό τε στερέωμα τῆς ἐπιστολῆς τῶν Φρουραί. | 29 Η βασίλισσα Εσθήρ, η θυγάτηρ του Αμιναδαβ, και ο Μαρδοχαίος ο Ιουδαίος έγραψαν εκ δευτέρου όσα έκαμαν, καθιέρωσαν και επεκυρωσαν όσα δια προγενεστέρας επιστολής ωρίζοντο σχετικώς με τας εορτάς «Φρουραί». | 29 Καὶ ἔγραψεν ἡ Ἐσθὴρ ἡ βασίλισσα, ἡ θυγάτηρ τοῦ Ἀμιναδάβ, καὶ ὁ Μαρδοχαῖος ὁ Ἰουδαῖος, ὅσα ἔκαμαν πρὸς διάσωσιν τῶν Ἰουδαίων, καὶ δευτέραν ἐπιστολὴν ἔχουσαν ἰσχὺν νόμου καὶ στερεούσαν τὴν ἑορτὴν τῶν Πουρίμ. |
| 30 καὶ Μαρδοχαῖος καὶ ᾿Εσθὴρ ἡ βασίλισσα ἔστησαν ἑαυτοῖς καθ᾿ ἑαυτῶν, καὶ τότε στήσαντες κατὰ τῆς ὑγείας ἑαυτῶν καὶ τὴν βουλὴν αὐτῶν. | 30 Ετσι ο Μαρδοχαίος και η Βασίλισσα Εσθήρ καθιέρωσαν την εορτήν αυτήν καϊ ανέλαβαν οι ίδιοι με όρκον επί της ζωής των και της υγείας των την Ρποχρέωσιν και την απόφασιν ότι θα την τηρήσουν. | 30 Καὶ ὁ Μαρδοχαῖος καὶ ἡ βασίλισσα Ἐσθὴρ ὥρισαν νόμον ἰσχύοντα καὶ δι’ ἑαυτοὺς εἰς βάρος τῆς ἀνέσεως καὶ ἡσυχίας τοῦ ἐαυτοῦ των, καὶ τότε, ἀφοῦ ἐνομοθέτησαν εἰς περιορισμὸν τῆς διαίτης των καὶ τῆς χαρᾶς των, ἔστησαν καὶ τὴν περὶ τῆς ἑορτῆς τῶν Πουρὶμ ἀπόφασίν των. |
| 31 καὶ ᾿Εσθὴρ λόγῳ ἔστησεν εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ἐγράφη εἰς μνημόσυνον. | 31 Κατ αυτόν τον τρόπον η Εσθήρ καθιέρωσε και ώρισε να γίνεται πάντοτε αυτή η εορτή. Εγράφη αυτή και καθιερώθη προς ανάμνησιν της σωτηρίας των Εβραίων. | 31 Καὶ ἡ Ἐσθὴρ διὰ διατάγματος ὥρισε τὰ τῆς ἑορτῆς, ἵνα ἰσχύουν πάντοτε καὶ ἀτελευτήτως, καὶ ἐγράφησαν τὰ συμβάντα εἰς βιβλίον διὰ νὰ μὴ λησμονοῦνται, ἀλλὰ νὰ μνημονεύωνται ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων. |
