| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 1α Ἔτους δευτέρου βασιλεύοντος ᾿Αρταξέρξου τοῦ μεγάλου βασιλέως τῇ μιᾷ τοῦ Νισάν, ἐνύπνιον εἶδε Μαρδοχαῖος ὁ τοῦ ᾿Ιαΐρου, τοῦ Σεμεΐου, τοῦ Κισσαίου, ἐκ φυλῆς Βενιαμίν, 1β ἄνθρωπος ᾿Ιουδαῖος οἰκῶν ἐν Σούσοις τῇ πόλει, ἄνθρωπος μέγας, θεραπεύων ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως. 1γ ἦν δὲ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας, ἧς ᾐχμαλώτευσε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐξ ῾Ιερουσαλὴμ μετὰ ᾿Ιεχονίου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας. 1δ καὶ τοῦτο αὐτοῦ τὸ ἐνύπνιον· καὶ ἰδοὺ φωναὶ καὶ θόρυβος, βρονταὶ καὶ σεισμός, τάραχος ἐπὶ τῆς γῆς. 1ε καὶ ἰδοὺ δύο δράκοντες μεγάλοι ἕτοιμοι προῆλθον ἀμφότεροι παλαίειν, καὶ ἐγένετο αὐτῶν φωνὴ μεγάλη· 1ζ καὶ τῇ φωνῇ αὐτῶν ἡτοιμάσθη πᾶν ἔθνος εἰς πόλεμον, ὥστε πολεμῆσαι δικαίων ἔθνος. 1η καὶ ἰδοὺ ἡμέρα σκότος καὶ γνόφου, θλῖψις καὶ στενοχωρία, κάκωσις καὶ τάραχος μέγας ἐπὶ τῆς γῆς· 1θ καὶ ἐταράχθη πᾶν ἔθνος δίκαιον φοβούμενοι τὰ ἑαυτῶν κακὰ καὶ ἡτοιμάσθησαν ἀπολέσθαι καὶ ἐβόησαν πρὸς τὸν Θεόν. 1ι ἀπὸ δὲ τῆς βοῆς αὐτῶν ἐγένετο ὡσανεὶ ἀπὸ μικρᾶς πηγῆς ποταμὸς μέγας, ὕδωρ πολύ· 1κ καὶ φῶς καὶ ἥλιος ἀνέτειλε, καὶ οἱ ταπεινοὶ ὑψώθησαν καὶ κατέφαγον τοὺς ἐνδόξους. 1λ καὶ διεγερθεὶς Μαρδοχαῖος ὁ ἑωρακὼς τὸ ἐνύπνιον τοῦτο καὶ τί ὁ Θεὸς βεβούλευται ποιῆσαι, εἶχεν αὐτὸ ἐν τῇ καρδίᾳ καὶ ἐν παντὶ λόγῳ ἤθελεν ἐπιγνῶναι αὐτὸ ἕως τῆς νυκτός. 1μ καὶ ἡσύχασε Μαρδοχαῖος ἐν τῇ αὐλῇ μετὰ Γαβαθὰ καὶ Θάρα τῶν δύο εὐνούχων τοῦ βασιλέως τῶν φυλασσόντων τὴν αὐλὴν 1ν ἤκουσέ τε αὐτῶν τοὺς λογισμοὺς καὶ τὰς μερίμνας αὐτῶν ἐξηρεύνησε καὶ ἔμαθεν, ὅτι ἑτοιμάζουσι τὰς χεῖρας ἐπιβαλεῖν ᾿Αρταξέρξῃ τῷ βασιλεῖ, καὶ ὑπέδειξε τῷ βασιλεῖ περὶ αὐτῶν. 1ξ καὶ ἐξήτασεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο εὐνούχους, καὶ ὁμολογήσαντες ἀπήχθησαν. 1ο καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τούτους εἰς μνημόσυνον, καὶ Μαρδοχαῖος ἔγραψεν περὶ τῶν λόγων τούτων. 1π καὶ ἐπέταξεν ὁ βασιλεὺς Μαρδοχαίῳ θεραπεύειν ἐν τῇ αὐλῇ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δόματα περὶ τούτων. 1ρ καὶ ἦν ᾿Αμὰν ᾿Αμαδάθου Βουγαῖος ἔνδοξος ἐνώπιον τοῦ βασιλέως· καὶ ἐζήτησε κακοποιῆσαι τὸν Μαρδοχαῖον καὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν δύο εὐνούχων τοῦ βασιλέως. 1 Καὶ ἐγένετο μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἐν ταῖς ἡμέραις ᾿Αρταξέρξου — οὗτος ὁ ᾿Αρταξέρξης ἀπὸ τῆς ᾿Ινδικῆς ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ χωρῶν ἐκράτησεν — | 1 1α Κατά το δεύτερον έτος της βασιλείας του μεγάλου βασιλέως Αρταξέρξου, την πρώτην του μηνός Νισάν, ο Μαρδοχαίος ο υιός του Ιαΐρου, υιού του Σεμεΐου, υιού του Κισσαίου, από την φυλήν Βενιαμίν είδεν ένα όνειρον. 1β Ο άνθρωπος αυτός ήτο Ιουδαίος, κατοικούσε εις την πόλιν Σούσα. Ητο δε μεγάλης υπολήψεως και μορφώσεως και υπηρετούσεν εις την αυλήν του βασιλέως. 1γ Ητο από τους αιχμαλώτους, τους οποίους μαζή με τον βασιλέα των Ιουδαίων, τον Ιεχονίαν είχεν αιχμαλωτίσει και μετοικίσει από την Ιερουσαλήμ ο βασιλεύς της Βαβυλώνος, ο Ναβουχοδονόσορ. 1δ Το όνειρον δε το οποίον είδεν, ήτο το εξής· Ηκουσεν αίφνης φωνάς, θόρυβον, βροντάς, σεισμόν και μεγάλην αναταραχήν εις την γην. 1ε Και ιδού, δύο δράκοντες ενεφανίσθησαν έτοιμοι να παλαίσουν ο ένας εναντίον του αλλού, και εξέβαλλον τρομεράς κραυγάς. 1ζ Με τας κραυγάς των ηγέρθησαν, συνησπίσθησαν και ητοιμάσθησαν όλα τα έθνη να πολεμήσουν εναντίον ενός έθνους δικαίων ανθρώπων. 1η Αίφνης κατά την ημέραν εκείνην έγινε γνόφος και σκότος. Θλίψις και στενοχωρία ηπλώθη εις την γην. Δεινά και ταραχή μεγάλη. 1θ Ολον το έθνος των δικαίων, επειδή εφοβήθη, μήπως αι συμφοραί εκσπάσουν εναντίον αυτών και καταστραφούν, παρεκάλεσαν τον Θεόν με φωνήν μεγάλην. 1ι Από την βοήν του δικαίου αυτού έθνους ερράγη και ενεφανίσθη κάποια μικρά πηγή, από την οποίαν όμως επήγασεν ένας μεγάλος ποταμός, νερό άφθονον. 1κ Εφάνη το φως της πρωΐας, ανέτειλεν ο ήλιος και οι ταπεινωμένοι δίκαιοι υψώθησαν, ενισχύθησαν και κατέφαγον τους ισχυρούς εχθρούς των. 1λ Ο Μαρδοχαίος, ο οποίος είδεν αυτό το ενύπνιον, εσηκώθη από τον ύπνον του, και εσκέπτετο τι τάχα είχεν αποφασίσει να κάμη ο Θεός. Το ερευνούσε με την διάνοιάν του και προσπαθούσε καθ' όλην την διάρκειαν της ημέρας μέχρι και της νυκτός να εννοήση, τι τάχα ήθελε να σημάνη το όνειρον εκείνο. 1μ Επειτα ο Μαρδοχαίος ηρέμησεν, έμεινεν εις την αυλήν μαζή με τον Γαβαθά και τον Θαρα τους δύο αυλικούς του βασιλέως, οι οποίοι εφρουρούσαν την αυλήν. 1ν Καποτε ο Μαρδοχαίος, χωρίς και να το θέλη, ήκουσε τας σκέψεις των, αντελήφθη και κατενόησε τα σχέδιά των και έμαθεν ότι αυτοί, ητοιμάζοντο να δολοφονήσουν τον Αρταξέρξην, τον βασιλέα. Τα σχέδια εκείνων τα εφανέρωσε στον Αρταξέρξην τον βασιλέα. 1ξ Ο βασιλεύς διέταξε και υπέβαλαν εις ανάκρισιν τους δύο αυλικούς, εκείνοι δε ωμολόγησαν τα σχέδιά των και ωδηγήθησαν στον τόπον της θανατικής των εκτελέσεως. 1ο Ο βασιλεύς έγραψεν εις τα χρονικά εις ανάμνησιν το γεγονός εκείνο, επίσης ο Μαρδοχαίος εσημείωσε γραπτώς τα γεγονότα αυτά. 1π Ο Βασιλεύς έδωσεν εντολήν στον Μαρδοχαίον να υπηρετή εις την αυλήν και του προσέφερεν ακόμη δώρα δια την εξυπηρέτησίν του αυτήν. 1ρ Ο Αμάν, ο υιός του Αμαδάθου, ο Βουγαίος, είχε μεγάλην τιμήν και δόξαν ενώπιον του βασιλέως. Επιζητούσε δε ευκαιρίαν να εξολοθρεύση τον Μαρδοχαίον και τον ιουδαϊκόν λαόν ένεκα της καταγγελίας, την οποίαν ο Μαρδοχαίος έκαμεν εναντίον των δύο αυλικών του βασιλέως. 1 Επειτα από τα γεγονότα αυτά, εις την εποχήν του βασιλέως Αρταξέρξου - αυτός είναι ο Αρταξέρξης, ο οποίος εβασίλευεν από τας Ινδίας μέχρι και της Αιθιοπίας εις εκατόν είκοσι επτά χώρας - | 1 1αΚατὰ τὸ δεύτερον ἔτος, ὅτε ἐβασίλευεν Ἀρταξέρξης ὁ μέγας βασιλεύς, κατὰ τὴν πρώτην τοῦ μηνὸς Νισὰν εἶδεν ὄνειρον ὁ Μαρδοχαῖος, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰαΐρου, υἱοῦ τοῦ Σεμεΐου, υἱοῦ τοῦ Κισσαῖον ἐκ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, 1β ἄνθρωπος Ἰουδαῖος, ὁ ὁποῖος κατῴκει εἰς τὴν Πόλιν Σούσα, ἄνθρωπος ἔνδοξος καὶ ἐπίσημος, ὑπηρετῶν εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ βασιλέως. 1γ Ἦτο δὲ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν αἰχμαλώτων, τοὺς ὁποίους ἠχμαλώτισεν ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορ μαζὶ μὲ τὸν Ἰεχονίαν, τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας. 1δ Καὶ τοῦτο ὑπῆρξε τὸ ὄνειρόν του. Καὶ ἰδοὺ ἠκούσθησαν φωναὶ καὶ θόρυβος, βρονταὶ καὶ σεισμός, ταραχὴ καὶ ἀνατροπαὶ ἐπὶ τῆς γῆς. 1ε Καὶ ἰδοὺ δύο δράκοντες μεγάλοι ἐπροχώρησαν ἕτοιμοι καὶ οἱ δύο νὰ παλαίσουν καὶ ἔγινεν ἡ ἀπ’ αὐτῶν ἐκβληθεῖσα φωνῇ μεγάλη. 1ζ Καὶ μόλις ἠκούσθη ἡ φωνή των, ἡτοιμάσθη κάθε ἔθνος εἰς πόλεμον, ὥστε νὰ πολεμήσουν τὸ ἔθνος τῶν δικαίων. 1η Καὶ ἰδοὺ ἔγινεν ἡμέρα σκότους καὶ ὁμίχλης, θλῖψις, κακοπάθεια καὶ ἀναταραχὴ μεγάλη ἐπὶ τῆς χώρας τῆς ὑπὸ τὸ σκῆπτρον τοῦ βασιλέως· 1θ καὶ ἐταράχθη κάθε τμῆμα τοῦ δικαίου ἔθνους, διότι οἱ ἀποτελοῦντες αὐτὸ ἐφοβοῦντο τὰ κακά, ἅτινα ἠπειλοῦντο κατ’ αὐτῶν, καὶ ἡτοιμάσθησαν νὰ ἀπολεσθῶσι καὶ ἐφώναξαν μετὰ πόθου καὶ ἀγωνίας πρὸς τὸν Θεόν. 1ι Ἀπὸ τὴν κραυγὴν δὲ τῆς προσευχῆς των ἔγινε σὰν ἀπὸ μικράν τινα πηγὴν μεγάλος ποταμός, ἔχων πολὺ ὕδωρ· 1κ καὶ φῶς καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸ ὁ ἥλιος ἀνέτειλε καὶ οἱ ταπεινοὶ καὶ ἀνίσχυροι ὑψώθησαν καὶ ἐνισχύθησαν καὶ κατέφαγον τοὺς ἐνδόξους καὶ ἰσχυρούς, τοὺς ὁποίους ἐφοβοῦντο. 1λ Καὶ ἀφοῦ ἐξύπνησεν ὁ Μαρδοχαῖος, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἴδει τὸ ὄνειρον αὐτὸ καὶ δι’ αὐτοῦ εἰδοποιήθη τί ὁ Θεὸς εἶχεν ἀποφασίσει νὰ κάμῃ, διετήρει αὐτὸ ἐν τῇ καρδίᾳ του μὴ ἀποσπῶν τὴν διάνοιάν του ἀπ’ αὐτοῦ καὶ μὲ πᾶσαν σκέψιν καὶ τρόπον ἤθελε νὰ κατανοήσῃ τὴν σημασίαν του σκεπτόμενος ἐπ’ αὐτοῦ καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν μέχρι τῆς νυκτός. 1μ Καὶ διῆγεν ἡσύχως ὁ Μαρδοχαῖος ἐν τῇ βασιλικῇ αὐλῇ μαζὶ μὲ τοὺς Γαβαθὰ καὶ Θάρα, τοὺς δύο εὐνούχους τοῦ βασιλέως, οἱ ὁποῖοι ἐφρούρουν τὰ ἀνάκτορα. 1ν Καὶ ἀντελήφθη τὰς σκέψεις των καὶ τὸ τί ἐφρόντιζαν καὶ ἐμηχανεύοντο νὰ πράξουν τὸ ἐξήταζε καλῶς καὶ ἀνεκάλυψεν, ὅτι ἡτοίμαζον νὰ ἐπιβάλουν τὰς χεῖρας ἐπὶ τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου καὶ νὰ φονεύσουν αὐτὸν καὶ κατέστησε καταλλήλως γνωστόν, εἰς τὸν βασιλέα περὶ αὐτῶν. 1ξ Καὶ ἀνέκρινεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο εὐνούχους καί, ὅταν αὐτοὶ ὡμολόγησαν τὸ ἔγκλημά των, ὠδηγήηθησαν πρὸς θανατικὴν ἐκτέλεσιν. 1ο Καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς τὰ συμβάντα αὐτὰ εἰς τὰ πρὸς ἀνάμνησιν τηρούμενα Χρονικὰ καὶ ὁ Μαρδοχαῖος ἔγραψε καὶ αὐτὸς συγχρόνως περὶ τῶν γεγονότων αὐτῶν. 1π Καὶ διέταξεν ὁ βασιλεὺς τὸν Μαρδοχαῖον, ἵνα ὑπηρετῇ καὶ ἐκτελῇ ἐμπιστευτικὸν ἔργον εἰς τὰ ἀνάκτορα, καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν δῶρα διὰ τὰ συμβάντα ταῦτα. 1ρ Καὶ ἦτο ὁ Ἀμὰν ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμαδάθου ὁ Βουγαῖος ἔχων μέγα καὶ ἔνδοξον ἀξίωμα καὶ ἀπολαύων μεγάλης τιμῆς ἐνώπιον τοῦ βασιλέως· καὶ ἐζήτησε νὰ κακοποιήσῃ μέχρις ἐξοντώσεως τὸν Μαρδοχαῖον καὶ τὸν λαόν του διὰ τοὺς δύο εὐνούχους τοῦ βασιλέως, τοὺς ὁποίους ὁ Μαρδοχαῖος εἶχε καταδώσει. 1 Καὶ συνέβη ὕστερον ἀπὸ αὐτὰ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἀρταξέρξου - οὗτος ὁ Ἀρταξέρξης ἐκυριάρχει καὶ ἐβασίλευεν ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς χώρας ἐπὶ ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ ἀκόμη ἐπαρχιῶν - |
| 2 ἐν αὐταῖς ταῖς ἡμέραις ὅτε ἐθρονίσθη βασιλεὺς ᾿Αρταξέρξης ἐν Σούσοις τῇ πόλει, | 2 κατά την εποχήν, λοιπόν, εκείνην εκάθητο επί του βασιλικού θρόνου εις την πόλιν των Σούσων ο βασιλεύς Αρταξέρξης. | 2 κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτάς, ὅτε ἐγινεν ἐπισήμως ὁ ἐνθρονισμὸς τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου εἰς τὴν πόλιν τῶν Σούσων, |
| 3 ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει βασιλεύοντος αὐτοῦ, δοχὴν ἐποίησε τοῖς φίλοις καὶ τοῖς λοιποῖς ἔθνεσι καὶ τοῖς Περσῶν καὶ Μήδων ἐνδόξοις καὶ τοῖς ἄρχουσι τῶν σατραπῶν. | 3 Κατά το τρίτον έτος της βασιλείας του, παρέθεσε τράπεζαν εις όλους τους επισήμους φίλους του, στους εκ των άλλων εθνών φίλους του και στους τα πρώτα φέροντας εκ των Περσών και των Μηδων, οι οποίοι εκυβερνούσαν σατραπείας. | 3 κατὰ τὸ τρίτον ἔτος, ὅτε αὐτὸς ἐβασίλευεν, ἔκαμεν ὑποδοχὴν καὶ συμπόσιον μεγαλοπρεπὲς εἰς τοὺς φίλους του καὶ εἰς τὰ λοιπὰ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν του ἔθνη, καὶ εἰς τοὺς ἐνδόξους τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας τῶν ἐπαρχιῶν καὶ σατραπειῶν. |
| 4 καὶ μετὰ ταῦτα μετὰ τὸ δεῖξαι αὐτοῖς τὸν πλοῦτον τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ τὴν δόξαν τῆς εὐφροσύνης τοῦ πλούτου αὐτοῦ ἐν ἡμέραις ἑκατὸν ὀγδοήκοντα, | 4 Επί εκατόν δε ογδοήκοντα ημέρας ο βασιλεύς εξέθεσε και επέδειξεν ενώπιον αυτών τον πλούτον της βασιλείας του και την δόξαν και την μεγαλοπρέπειαν των αγαθών του. | 4 Καὶ μετὰ ταῦτα, ἀφοῦ ὁ βασιλεὺς ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς τὸν πλοῦτον τῆς βασιλείας του καὶ τὴν δόξαν τοῦ ἀτομικοῦ του πλούτου, ὅστις ἀπετέλει τὴν εὐφροσύνην καὶ εὐτυχίαν του, καὶ ἔκαμε τὴν ἐπίδειξιν ταύτην εἰς διάστημα ἑκατὸν ὀγδοήκοντα ἡμερῶν, |
| 5 ὅτε δὲ ἀνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ γάμου, ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς πότον τοῖς ἔθνεσι τοῖς εὑρεθεῖσιν εἰς τὴν πόλιν ἐπὶ ἡμέρας ἓξ ἐν αὐλῇ οἴκου τοῦ βασιλέως | 5 Οταν δε συνεπληρώθησαν αι ημέραι του γάμου του, ο βασιλεύς παρέθεσεν εις τας αυλάς των ανακτόρων του συμπόσιον επί εξ ημέρας εις όλους τους λαούς, οι οποίοι ευρίσκοντο εις την πόλιν του. | 5 ὅταν (δὲ) συνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι αὗται, κατὰ τὰς ὁποίας ἑώρτασε καὶ τοὺς γάμους του, ἔκαμεν ὁ βασιλεὺς φαγοπότιον εἰς τὸν λαόν, ποὺ εὑρέθησαν εἰς τὴν πόλιν, τὸ ὁποῖον διήρκεσεν ἐπὶ ἡμέρας ἓξ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως. |
| 6 κεκοσμημένῃ βυσσίνοις καὶ καρπασίνοις τεταμένοις ἐπὶ σχοινίοις βυσσίνοις καὶ πορφυροῖς, ἐπὶ κύβοις χρυσοῖς καὶ ἀργυροῖς, ἐπὶ στύλοις παρίνοις καὶ λιθίνοις· κλῖναι χρυσαῖ καὶ ἀργυραῖ ἐπὶ λιθοστρώτου σμαραγδίτου λίθου καὶ πιννίνου καὶ παρίνου λίθου καὶ στρώμναι διαφανεῖς ποικίλως διηνθισμέναι, κύκλῳ ρόδα πεπασμένα· | 6 Η αυλή ήτο στολισμένη με σκηνάς εκ βύσσου λευκάς και πρασίνους, αι οποίαι είχαν δεθή με σχοινία από βύσσον και πορφυρά με κρίκους χρυσούς και αργυρούς επάνω εις στύλους από μάρμαρα της Παρου και άλλους λίθους. Εκεί επίσης είχαν στηθή κλίναι χρυσαί και αργυραί στο λιθόστρωτον, το στρωμένον με πολυτίμους λίθους, δηλαδή με σμαραγδίτην, με πίννινον και με πάριον λευκόν μάρμαρον. Επάνω εις αυτάς υπήρχον στρώματα πολυτελέστατα, διηνθισμένα ποικιλοτρόπως. Γυρω δε από αυτά υπήρχον σκορπισμένα ρόδα. | 6 Ἡ αὐλὴ ἦτο ἐστολισμένη μὲ τέντες ἀπὸ ὑφάσματα πολυτελῆ βύσσινα ἐκ λεπτοτάτου βάμβακος καὶ λιναριοῦ, τὰ ὁποῖα ἦσαν τεντωμένα ἐπὶ σχοινίων βύσσινων καὶ κοκκίνων πολυτελῶν καὶ τούτων, διὰ κρίκων εἰς σχῆμα κύβου χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν, ἐπὶ στύλων μαρμαρίνων καὶ λιθίνων. Τὰ ἀνάκλιντρα δέ, ἐπὶ τῶν ὁποίων ἐκάθηντό οἱ συνδαιτυμόνες, ἦσαν καὶ ταῦτα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ ἦσαν ἐπὶ δαπέδου λιθοστρώτου μὲ λίθον σμαράγδινον καὶ χρώματος μαργαριταρένιου καὶ μαρμάρου ἐκ Πάρου, καὶ τὰ ἐπ’ αὐτῶν προσκεφάλαια ἦσαν διαφανῆ μὲ ποικίλα κεντήματα στολισμένα, καὶ τριγύρω μὲ ρόδα πασπαλισμένα. |
| 7 ποτήρια χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ ἀνθράκινον κυλίκιον προκείμενον ἀπὸ ταλάντων τρισμυρίων· οἶνος πολὺς καὶ ἡδύς, ὃν αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἔπινεν. | 7 Εκεί υπήρχον ποτήρια χρυσά και αργυρά. Υπήρχε δε και ένα πανάκριβον ποτήριον κεκοσμημένον με πολυτίμους λίθους και το οποίον ήξιζε τριάκοντα χιλιάδες τάλαντα. Προσεφέρετο δε οίνος άφθονος και γλυκύτατος, τον οποίον κατά ιδιαιτέρα, προτίμησα έπινεν ο βασιλεύς. | 7 Ποτήρια ἐχρησιμοποιοῦντο χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ μικρὸν ποτήριον ἐκ πολυτιμοτάτου ἀνθρακίτου λίθου τοποθετημένον ἀξίας τριάκοντα χιλιάδων ταλάντων οἶνος πολὺς καὶ γλυκύς, τὸν ὁποῖον αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἔπινεν. |
| 8 ὁ δὲ πότος οὗτος οὐ κατὰ προκείμενον νόμον ἐγένετο, οὕτως δὲ ἠθέλησεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐπέταξε τοῖς οἰκονόμοις ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων. | 8 Αυτό δε το συμπόσιον δεν εγίνετο σύμφωνα με την καθιερωμένην εθιμοτυπίαν· και τούτο, διότι έτσι ηθέλησεν ο βασιλεύς, ο οποίος μάλιστα είχε διατάξει τους υπηρετούντας στο συμπόσιον αυτό, να φέρωνται και να πράττουν σύμφωνα με το θέλημα το ιδικόν του και των προσκεκλημένων εις αυτό ανθρώπων. | 8 Ἡ κατὰ τὸ σομπόσιον δὲ τοῦτο πόσις τοῦ οἴνου δὲν ἔγινε σύμφωνα μὲ προϊσχύοντα νόμον, κανονίζοντα τὰ τῶν βασιλικῶν γευμάτων, ἀλλ’ ὁ βασιλεὺς ἠθέλησε κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον καὶ διέταξεν εἰς τοὺς οἰκονόμους νὰ κάμουν τὸ θέλημα τὸ ἰδικόν του καὶ τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νὰ πίνῃ ὁ καθένας ὅσον ἤθελε. |
| 9 καὶ ᾿Αστὶν ἡ βασίλισσα ἐποίησε πότον ταῖς γυναιξὶν ἐν τοῖς βασιλείοις, ὅπου ὁ βασιλεὺς ᾿Αρταξέρξης, | 9 Εξ άλλου και η βασίλισσα Αστίν έκαμε και αυτή συμπόσιον εις τας γυναίκας εντός του βασιλικού ανακτόρου, όπου ευρίσκετο ο Αρταξέρξης. | 9 Καὶ ἡ βασίλισσα Ἀστὶν ἔκαμε συμπόσιον εἰς τὰς γυναῖκας μέσα εἰς τὰ βασιλικὰ ἀνάκτορα, ὅπου κατῴκει ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης. |
| 10 ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἡδέως γενόμενος ὁ βασιλεὺς εἶπε τῷ ᾿Αμὰν καὶ Βαζὰν καὶ Θάρᾳ καὶ Βαραζὶ καὶ Ζαθολθὰ καὶ ᾿Αβαταζὰ καὶ Θαραβά, τοῖς ἑπτὰ εὐνούχοις τοῖς διακόνοις τοῦ βασιλέως ᾿Αρταξέρξου, | 10 Κατά την εβδόμην ημέραν του συμποσίου, ενώ ευρίσκετο εις ευθυμίαν ο βασιλεύς, διέταξε τον Αμάν, τον Βαζάν, τον Θαρα, τον Βαραζί, τον Ζαθολθά, τον Αβαταζά, τον Θαραβά, τους επτά ευνούχους αυλικούς του, οι οποίοι υπηρετούσαν τον βασιλέα Αρταξέρξην, | 10 Κατὰ δὲ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τῶν συμποσίων ὁ βασιλεὺς εἰς εὐθυμίαν λόγῳ τῆς οἰνοποσίας ἐλθὼν εἶπεν εἰς τὸν Ἀμὰν καὶ τὸν Βαζὰν καὶ τὸν Θάρα καὶ τὸν Βαραζὶ καὶ τὸν Ζαθολθὰ καὶ τὸν Ἀβαταζὰ καὶ τὸν Θαραβά, τοὺς ἑπτὰ τούτους εὐνούχους, οἵτινες ὑπηρετοῦν τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην, |
| 11 εἰσαγαγεῖν τὴν βασίλισσαν πρὸς αὐτόν, βασιλεύειν αὐτὴν καὶ περιθεῖναι αὐτῇ τὸ διάδημα καὶ δεῖξαι τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἔθνεσι τὸ κάλλος αὐτῆς, ὅτι καλὴ ἦν. | 11 να παρουσιάσουν ενώπιόν του την βασίλισσαν με όλην αυτής την μεγαλοπρέπειαν, να φορέσουν εις την κεφαλήν της το γυναικείον βασιλικόν διάδημα, να δείξουν αυτήν, την μεγαλοπρέπειαν και το κάλλος της, στους άρχοντας των εθνών, διότι αυτή ήτο πράγματι πολύ ωραία. | 11 νὰ εἰσαγάγουν ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν βασίλισσαν μὲ τὴν βασιλικὴν δόξαν της καὶ νὰ θέσουν περὶ τὴν κεφαλήν της τὸ στέμμα διὰ νὰ δείξουν ταύτην εἰς τοὺς ἄρχοντας καὶ εἰς τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ τὴν ὡραιότητά της, διότι ἦτο ὡραία. |
| 12 καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτοῦ ᾿Αστὶν ἡ βασίλισσα ἐλθεῖν μετὰ τῶν εὐνούχων. καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεὺς καὶ ὠργίσθη | 12 Η βασίλισσα όμως Αστίν δεν υπήκουσεν εις την εντολήν του βασιλέως, να έλθη με τους αυλικούς ενώπιόν του. Ο βασιλεύς ελυπήθη και ωργίσθη δια την παρακοήν της αυτήν. | 12 Καὶ δὲν ὑπήκουσεν εἰς αὐτὸν Ἀστὶν ἡ βασίλισσα νὰ ἔλθῃ μαζὶ μὲ τοὺς εὐνούχους. Καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεὺς καὶ ἐθύμωσε. |
| 13 καὶ εἶπε τοῖς φίλοις αὐτοῦ· κατὰ ταῦτα ἐλάλησεν ᾿Αστίν, ποιήσατε οὖν περὶ τούτου νόμον καὶ κρίσιν. | 13 Είπε δε στους φίλους του· “αυτά μου απήντησεν η Αστίν. Σεις δικάσατέ την δια την παρακοήν της αυτήν και πράξατε ο,τι ο νόμος σχετικώς ορίζει”. | 13 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τοὺς φίλους του, τοὺς ὁποίους εἶχεν ὡς συμβούλους: «Οὕτως ὡμίλησε καὶ συμπεριεφέρθη ἡ Ἀστὶν κάμετε λοιπὸν περὶ αὐτοῦ ἐφαρμογὴν τοῦ νόμου καὶ ἀπόφασιν». |
| 14 καὶ προσῆλθεν αὐτῷ ᾿Αρκεσαῖος καὶ Σαρσαθαῖος καὶ Μαλησεὰρ οἱ ἄρχοντες Περσῶν καὶ Μήδων, οἱ ἐγγὺς τοῦ βασιλέως, οἱ πρῶτοι παρακαθήμενοι τῷ βασιλεῖ, | 14 Προσήλθεν ενώπιον του βασιλέως ο Αρκεσαίος, ο Σαρσαθαίος, ο Μαλησεάρ, οι άρχοντες των Περσών και των Μηδων, οι οποίοι ευρίσκοντο πλησίον του βασιλέως και κατείχον τας πρώτας θέσεις παρακαθήμενοι κοντά στον βασιλέα. | 14 Καὶ προσῆλθεν εἰς αὐτὸν ὁ Ἀρκεσαῖος καὶ ὁ Σαρσαθαῖος καὶ ὁ Μαλησεάρ, οἱ ἄρχοντες τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων, οἱ πλησίον τοῦ βασιλέως, οἱ πρῶτοι, οἱ ὁποῖοι ἐκάθηντο πλησίον τοῦ βασιλέως. |
| 15 καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους, ὡς δεῖ ποιῆσαι ᾿Αστὶν τῇ βασιλίσσῃ, ὅτι οὐκ ἐποίησε τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως προσταχθέντα διὰ τῶν εὐνούχων. | 15 Αυτοί λοιπόν του ανήγγειλαν τι έπρεπε, σύμφωνα με τους κειμένους νόμους, να κάμουν εναντίον της βασιλίσσης Αστίν, διότι αυτή δεν υπήκουσε και δεν έπραξε σύμφωνα με τα όσα διέταξεν ο βασιλεύς δια των αυλικών του. | 15 Καὶ ἀνέφεραν εἰς αὐτὸν σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους, πῶς ἔπρεπε νὰ κάμῃ εἰς τὴν βασίλισσαν Ἀστίν, διότι δὲν ἔκαμεν αὐτὴ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα διὰ μέσου τῶν εὐνούχων διετάχθησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα. |
| 16 καὶ εἶπεν ὁ Μουχαῖος πρὸς τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἄρχοντας· οὐ τὸν βασιλέα μόνον ἠδίκησεν ᾿Αστὶν ἡ βασίλισσα, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ἡγουμένους τοῦ βασιλέως | 16 Ο Μουχαίος είπε προς τον βασιλέα και προς τους άλλους άρχοντας· “η βασίλισσα Αστίν με την συμπεριφοράν της αυτήν δεν ηδίκησε μόνον τον βασιλέα αλλά και όλους τους άρχοντας και τους αξιωματούχους του βασιλέως”. | 16 Καὶ εἶπεν ὁ Μουχαῖος πρὸς τὸν βασιλέα καὶ πρὸς τοὺς Ἄρχοντας: «Δὲν ἠδίκησε μόνον τὸν βασιλέα ἡ βασίλισσα Ἀστίν, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐγκατεστημένους προεστῶτας. |
| 17 (καὶ γὰρ διηγήσατο αὐτοῖς τὰ ρήματα τῆς βασιλίσσης καὶ ὡς ἀντεῖπε τῷ βασιλεῖ). ὡς οὖν ἀντεῖπε τῷ βασιλεῖ ᾿Αρταξέρξῃ, | 17 Αυτός είχεν εν τω μεταξύ διηγηθή εις αυτούς τα λόγια της βασιλίσσης και πως παρήκουσεν εις την διαταγήν του βασιλέως). Προσέθεσε δε ότι, όπως αυτή παρήκουσεν στον Αρταξέρξην, | 17 (Καὶ διηγήθη ὁ Μουχαῖος εἰς τοὺς συμπαρισταμένους ἄρχοντας τοὺς λόγους τῆς βασιλίσσης καὶ πῶς ἀντέλεξεν αὕτη εἰς τὸν βασιλέα). Ὅπως λοιπὸν ἀντεῖπεν ἡ βασίλισσα εἰς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην, |
| 18 οὕτω σήμερον αἱ τυραννίδες αἱ λοιπαὶ τῶν ἀρχόντων Περσῶν καὶ Μήδων ἀκούσασαι τὰ τῷ βασιλεῖ λεχθέντα ὑπ᾿ αὐτῆς, τολμήσουσιν ὁμοίως ἀτιμάσαι τοὺς ἄνδρας αὐτῶν. | 18 κατά παρόμοιον τρόπον και αι σύζυγοι των διαφόρων διοικητών και αρχόντων Περσών και Μηδων, όταν ακούσουν όσα αυτή αντείπε προς τον βασιλέα, θα αποθρασυνθούν, ώστε να περιφρονήσουν και αυταί κατά παρόμοιον τρόπον τους άνδρας των, εάν η Αστίν δεν τιμωρηθή. Και προσέθεσεν· | 18 οὕτω σήμερον καὶ αἱ λοιπαὶ ἠγεμονίδες, αἱ σύζυγοι τῶν ἀρχόντων τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μήδων, ὅταν ἄκουσουν αὐτὰ ποὺ ἐλέχθησαν εἰς τὸν βασιλέα ἀπὸ αὐτήν, θὰ τολμήσουν κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον νὰ ἀτιμάσουν τοὺς ἄνδρας των. |
| 19 εἰ οὖν δοκεῖ τῷ βασιλεῖ, προσταξάτω βασιλικόν, καὶ γραφήτω κατὰ τοὺς νόμους Μήδων καὶ Περσῶν· καὶ μὴ ἄλλως χρησάσθω, μηδὲ εἰσελθέτω ἔτι ἡ βασίλισσα πρὸς αὐτόν, καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῆς δότω ὁ βασιλεὺς γυναικὶ κρείττονι αὐτῆς. | 19 “Εαν, λοιπόν, φαίνεται καλόν στον βασιλέα, ας εκδώση βασιλικόν διάταγμα, το οποίον και να γραφή στους νόμους των Μηδων και των Περσών, ώστε εις παρομοίας περιστάσεις να εφαρμόζεται αυτό και κανένα άλλο. Το διάταγμα θα ορίζη, να μη παρουσιασθή ποτέ πλέον στον βασιλέα η βασίλισσα, να εκπέση του αξιώματός της και ο βασιλεύς να δώση την βασιλείαν της εις άλλην γυναίκα καλυτέραν από αυτήν. | 19 Ἐὰν λοιπὸν φαίνεται καλὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς διατάξῃ νὰ ἐκδοθῇ βασιλικὸν διάταγμα καὶ ἂς γραφῇ τοῦτο σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῶν Μήδων καὶ Περσῶν καὶ ἂς μὴ ἐπιτραπῇ ἡ παραβίασίς του καὶ ἡ κατ’ ἄλλον τρόπον ἐνέργεια, οὔτε νὰ εἰσέλθῃ πλέον ἡ βασίλισσα πρὸς αὐτόν (τὸν βασιλέα) καὶ τὸ βασιλικόν της ἀξίωμα ἂς δώσῃ ὁ βασιλεὺς εἰς γυναῖκα καλυτέραν ἀπὸ αὐτήν. |
| 20 καὶ ἀκουσθήτω ὁ νόμος ὁ ὑπὸ τοῦ βασιλέως, ὃν ἐὰν ποιῇ ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ, καὶ οὕτω πᾶσαι αἱ γυναῖκες περιθήσουσι τιμὴν τοῖς ἀνδράσιν ἑαυτῶν, ἀπὸ πτωχοῦ ἕως πλουσίου. | 20 Ας διαλαληθή δε και ας ακουσθή από όλους ο νόμος αυτός του βασιλέως. Ετσι δε αι γυναίκες, όταν μάθουν τι δια νόμου απεφάσισε και πράττει ο βασιλεύς, θα περιβάλλουν με τιμήν τους άνδρας των από τον πτωχόν μέχρι και τον πλέον πλούσιον”. | 20 Καὶ ἂς ἀκουσθῇ ὁ νόμος, τὸν ὁποῖον θὰ ἐκδώσῃ ὁ βασιλεύς, καὶ τὸν ὁποῖον θὰ ἐκτελῇ καὶ θὰ ἔχῃ ἐν ἰσχύϊ καθ’ ὅλον τὸ βασίλειον αὐτοῦ, καὶ τοιουτοτρόπως ὅλαι αἱ γυναῖκες θὰ περιβάλλουν μὲ τιμὴν τοὺς ἄνδρας των, ἀπὸ τοῦ πτωχοῦ μέχρι τοῦ πλουσίου». |
| 21 καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς ἄρχουσι, καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς καθὰ ἐλάλησεν ὁ Μουχαῖος· | 21 Ο λόγος αυτός ήρεσεν στον βασιλέα και στους άρχοντας, ο δε βασιλεύς έκαμε εκείνο, το οποίον του είπεν ο Μουχαίος. | 21 Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος οὗτος εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς σύμφωνα μὲ αὐτὰ ποὺ εἶπεν ὁ Μουχαῖος. |
| 22 καὶ ἀπέστειλεν εἰς πᾶσαν τὴν βασιλείαν κατὰ χώραν, κατὰ τὴν λέξιν αὐτῶν, ὥστε εἶναι φόβον αὐτοῖς ἐν ταῖς οἰκίαις αὐτῶν. | 22 Εστειλε δε αντίγραφα του διατάγματος αυτού εις όλας τας χώρας του βασιλείου του γραμμένα εις την γλώσσαν της χώρας, που απηυθύνοντο. Τούτο δέ, δια να εμπνεύση και επιβάλη μέσα εις τας οικογενείας τον φόβον και τον σεβασμόν των γυναικών προς τους άνδρας των. | 22 Καὶ ἀπέστειλεν εἰς ὅλον τὸ βασίλειόν του εἰς μίαν ἑκάστην χώραν, σύμφωνα μὲ τὴν γλῶσσαν αὐτῶν, μεταφρασμένον εἰς αὐτὴν τὸ διάταγμα, ὥστε νὰ ὑπάρχῃ φόβος εἰς αὐτοὺς μέσα εἰς τὰ σπίτια των. |
