Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:15
Δύση: 18:46
Σελ. 20 ημ.
89-277
16ος χρόνος, 5886η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 (Η)


 
 

ΚΕΦΑΛΑΙΑ


 
Αρχαίο κείμενο Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας, 1 Φερω δε εις γνώσιν σας, αδελφοί, την δωρεάν, που έχει δώσει ο Θεός εις τας Εκκλησίας της Μακεδονίας (που τας ηξίωσε δηλαδή να προσφέρουν το βοήθημα της αγάπης των στους στερουμένους των αδελφούς). 1 Σᾶς γνωστοποιῶ δέ, ἀδελφοί, τὸ χάρισμα τῆς ἐλεημοσύνης, ποὺ ἔχει δώσει ὁ Θεὸς εἰς τὰς Ἐκκλησίας τῆς Μακεδονίας.
2 ὅτι ἐν πολλῇ δοκιμῇ θλίψεως ἡ περισσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ κατὰ βάθους πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς τὸ πλοῦτος τῆς ἁπλότητος αὐτῶν· 2 Και πρόκειται όντως περί θείας δωρεάς και ενισχύσεως, διότι ενώ ευρίσκοντο αι Εκκλησίαι αυτά εις μεγάλην δοκιμασίαν θλίψεως, η πλουσία χαρά των δια το καλόν έργον που επρόκειτο να κάμουν και η εσχάτη πτωχεία των, εξεχείλισαν και εφάνησαν θαυμασταί εις την μεγάλην απλοχεριά των και την ολοπρόθυμον γενναιοδωρίαν των. 2 Πραγματικὰ δὲ πρόκειται περὶ θείου χαρίσματος. Διότι ἐν μέσῳ μεγάλης δοκιμασίας θλίψεως δὲν κατεβλήθησαν, ἀλλ’ ἠσθάνθησαν ὑπεράφθονον χαρὰν καὶ ἡ βαθυτάτη καὶ ἐσχάτη πτωχεία των ἀπεδείχθη μὲ τὸ παραπάνω ἀξιοθαύμαστος εἰς τὸν πλοῦτον τῆς γενναιοδωρίας καὶ τὴν προθυμίαν των εἰς τὸ νὰ συνεισφέρουν μεγάλα ποσά.
3 ὅτι κατὰ δύναμιν, μαρτυρῶ, καὶ ὑπὲρ δύναμιν, αὐθαίρετοι. 3 Βεβαιώνω, ότι έδωκαν, όχι μόνο το κατά δύναμιν, αλλά και υπέρ την δύναμίν των, με ιδικήν των πρωτοβουλίαν, χωρίς κανείς να τους υποχρεώση. 3 Λέγω δὲ τοῦτο, διότι καὶ σύμφωνα μὲ τὰς οἰκονομικάς των δυνάμεις δίδω μαρτυρίαν δι’ αὐτὸ ἀλλὰ καὶ παραπάνω ἀπὸ τὰς δυνάμεις των ἔδωκαν ἐξ ἰδίας πρωτοβουλίας καὶ εὐχαριστήσεως, χωρὶς νὰ τοὺς ἀναγκάσῃ κανείς.
4 μετὰ πολλῆς παρακλήσεως δεόμενοι ἡμῶν τὴν χάριν καὶ τὴν κοινωνίαν τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους, 4 Και με πολλάς θερμάς παρακλήσεις μας ικέτευαν να τους κάμωμεν την χάριν, να συμετάσχουν εις την ιεράν αυτήν υπηρεσίαν της προσφορας και συλογης βοηθημάτων δια τους πτωχούς Χριστιανούς. 4 Καὶ μὲ θερμὰς παρακλήσεις μᾶς παρεκάλουν καὶ ἐζήτουν νὰ τοὺς κάμωμεν τὴν χάριν νὰ συμμετάσχουν καὶ αὐτοὶ εἰς τὴν διακονίαν καὶ ὑπηρεσίαν, ποὺ ἀποβλέπει εἰς τὴν βοήθειαν τῶν πτωχῶν Χριστιανῶν.
5 καὶ οὐ καθὼς ἠλπίσαμεν, ἀλλ’ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ Κυρίῳ καὶ ἡμῖν διὰ θελήματος Θεοῦ, 5 Και δεν έδωσαν, όπως και όσα ημείς ηλπίζαμεν και επεριμέναμεν, αλλ' έδωσαν πρώτα τον ευατόν τους στον Κυριον και έπειτα εις ημάς, κατά το θέλημα του Κυρίου. 5 Καὶ δὲν ἔδωκαν μόνον ὅπως καὶ ὅσον ἐπεριμέναμεν καὶ ἠλπίσαμεν, ἀλλ’ ἔδωκαν προτήτερα καὶ τὸν ἑαυτόν τους εἰς τὸν Κύριον καὶ εἰς ἡμᾶς σύμφωνα πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
6 εἰς τὸ παρακαλέσαι ἡμᾶς Τίτον, ἵνα καθὼς προενήρξατο οὕτω καὶ ἐπιτελέσῃ εἰς ὑμᾶς καὶ τὴν χάριν ταύτην. 6 Και αυτό έκαμεν ημάς να παρακαλέσωμεν τον Τιτον, όπως άλλοτε ήρχισεν από την Κορινθον το έργον των εισφορών υπέρ των πτωχών, έτσι και τώρα να ολοκλήρωση και αποτελειώση το γεμάτο χάριν Θεού αυτό έργον μεταξύ σας. 6 Καὶ ἦτο τόση ἡ προθυμία των, ὥστε διὰ νὰ μὴ δειχθῆτε ὑποδεέστεροι καὶ σᾶς, παρεκαλέσαμεν καὶ ἡμεῖς τὸν Τίτον καθὼς εἰς τὸ παρελθὸν ἔκαμεν εἰς τὴν Κόρινθον τὴν ἀρχὴν τῆς συνεισφορᾶς, ἔτσι νὰ φέρῃ εἰς πέρας μεταξύ σας καὶ τὸ γεμᾶτον ἀπὸ χάριν ἔργον αὐτὸ τῆς ἐλεημοσύνης σας.
7 ἀλλ’ ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύετε, πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει καὶ πάσῃ σπουδῇ καὶ τῇ ἐξ ὑμῶν ἐν ἡμῖν ἀγάπῃ, ἵνα καὶ ἐν ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε. 7 Και σεις, λοιπόν, τώρα, όπως εις κάθε τι αγαθόν είσθε πλούσιοι, εις την πίστιν και στον λόγον του Θεού και εις την γνώσιν της αληθείας και εις κάθε καλήν δραστηριότητα και εις την αγάπην σας προς ημάς, φροντίσατε να φανήτε πλούσιοι και γενναιόδωροι και εις την χάριν αυτήν της αγαθοεργίας. 7 Καὶ οἰ μὲν Μακεδόνες ἐδείχθησαν τόσον γενναῖοι. Ἀλλὰ σεῖς, καθὼς εἰς ὅλα παρουσιάζεσθε προκομμένοι μὲ τὸ παραπάνω, καὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ εἰς τὸν λόγον τῆς σοφίας καὶ εἰς τὴν γνῶσιν τῆς ἀληθείας καὶ εἰς κάθε προθυμίαν καὶ ζῆλον, καὶ εἰς τὴν ἀγάπην ποὺ δεικνύετε σεῖς καὶ τὴν ἀπολαμβάνομεν ἡμείς, φροντίσατε καὶ εἰς τὴν χάριν αὐτὴν τῆς ἐλεημοσύνης νὰ δειχθῆτε μὲ τὸ παραπάνω γενναιόδωροι.
8 Οὐ κατ’ ἐπιταγὴν λέγω, ἀλλὰ διὰ τῆς ἑτέρων σπουδῆς καὶ τὸ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης γνήσιον δοκιμάζων· 8 Δεν σας δίδω εντολήν και διαταγήν. Αλλά σας παρουσιάζω το ενδιαφέρον και την δραστηριότητα των άλλων δια το έργον αυτό της φιλανθρωπίας, δια να αποδείξω και παρουσιάσω το γνήσιον της ιδικής σας αγάπης. 8 Δὲν λέγω αὐτὸ προστακτικῶς, ἀλλὰ σᾶς κάνω γνωστὸν τὸν ζῆλον καὶ τὴν προθυμίαν τῶν ἄλλων διὰ νὰ ἀποδείξω, πόσον γνησία εἶναι ἡ ἀγάπη σας.
9 γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δι’ ὑμᾶς ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε. 9 Διότι γνωρίζετε την ανεκτίμητον δωρεάν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ότι δηλαδή ενώ ήτο απείρως πλούσιος εις όλας τας τελειότητας της θείας του υποστάσεως, έγινε πτωχός προς χάριν σας, δια να γίνετε σεις πνευματικώς πλούσιοι με την πτωχείαν εκείνου. 9 Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ σᾶς διατάξω. Διότι γνωρίζετε καλὰ τὴν χάριν, ποὺ ἔδειξεν ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός· διότι διὰ σᾶς ἔγινε πτωχός, ἐνῷ ἦτο πλούσιος λόγῳ τοῦ ἀπείρου μεγαλείου τῆς θεότητός του. Καὶ ἐφόρεσε τὴν πτωχὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ ἔγινεν ἄνθρωπος, διὰ νὰ γίνετε σεῖς πλούσιοι πνευματικῶς μὲ τὴν πτωχείαν Ἐκείνου.
10 καὶ γνώμην ἐν τούτῳ δίδωμι· τοῦτο γὰρ ὑμῖν συμφέρει, οἵτινες οὐ μόνον τὸ ποιῆσαι, ἀλλὰ καὶ τὸ θέλειν προενήρξασθε ἀπὸ πέρυσι· 10 Διδω, λοιπόν, απλώς γνώμην στο ζήτημα αυτό, διότι αυτό, το να προσφέρετε με γενναιοδωρίαν, συμφέρει και σας τους ιδίους. Σεις άλλωστε έχετε αρχίσει από πέρυσι, πριν δηλαδή εγώ σας προτρέψω, όχι μόνον να κάνετε έρανον μεταξύ σας, αλλά και είχατε εκδηλώσει πρώτοι την θέλησίν σας δια το καλόν αυτό έργον. 10 Δὲν σᾶς διατάσσω, ἀλλ’ ἁπλῶς δίδω γνώμην εἰς τοῦτο. Διότι αὐτό, τὸ νὰ φανῆτε δηλαδὴ γενναιόδωροι εἰς τὴν εἰσφορὰν αὐτήν, εἶναι ἰδικόν σας συμφέρον. Ξεύρετε δὲ καλὰ τὸ συμφέρον σας αὐτὸ σεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀρχίσατε ἀπὸ πέρυσι, προτοῦ ἐγὼ νὰ σᾶς προτρέψω, ὄχι μόνον νὰ ἐνεργῆτε τὴν συνεισφοράν, ἀλλὰ καὶ ἐξεδηλώσατε πρῶτοι τὴν θέλησιν νὰ ἐνεργήσετε αὐτήν.
11 νυνὶ δὲ καὶ τὸ ποιῆσαι ἐπιτελέσατε, ὅπως καθάπερ ἡ προθυμία τοῦ θέλειν, οὕτω καὶ τὸ ἐπιτελέσαι ἐκ τοῦ ἔχειν. 11 Τωρα, λοιπόν, σύμφωνα με την καλήν σας θέλησιν ολοκληρώσατε με τας εισφοράς σας το καλόν έργον, ώστε όπως εδείχθη η προθυμία της καλής σας θελήσεως, έτσι να ολοκληρωθή και το καλόν έργον με τας συνεισφοράς σας, ανάλογα με όσα έχετε. 11 Τώρα δὲ συντελέσατε καὶ ἀποτελειώσατε τὸ ἔργον τῆς συνεισφορᾶς, ὥστε καθὼς ὑπῆρχεν ἡ προθυμία τοῦ νὰ θέλετε, ἔτσι νὰ τελειώσῃ καὶ νὰ ἔλθῃ εἰς ἐπιτυχὲς πέρας καὶ ἡ συνεισφορά, ἀναλόγως μὲ ὅσα ἔχετε.
12 εἰ γὰρ ἡ προθυμία πρόκειται, καθὸ ἐὰν ἔχῃ τις εὐπρόσδεκτος, οὐ καθὸ οὐκ ἔχει. 12 Διότι, όταν η προθυμία υπάρχη, τότε είναι κανείς ευπρόσδεκτος με ο,τι έχει, και όχι με ο,τι δεν έχει. 12 Λέγω ἀναλόγως μὲ ὅσα ἔχετε, διότι, ὅταν ὑπάρχῃ ἡ προθυμία καὶ ἡ καλὴ διάθεσις, τότε κανεὶς εἶναι εὐπρόσδεκτος μὲ ὅ,τι ἔχει· ὄχι μὲ ὅ,τι δὲν ἔχει.
13 οὐ γὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις, ὑμῖν δὲ θλῖψις, ἀλλ’ ἐξ ἰσότητος ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ ὑμῶν περίσσευμα εἰς τὸ ἐκείνων ὑστέρημα, 13 Διότι δεν θέλω ποτέ να δώσετε περισσότερα από όσα έχετε, ώστε η εισφορά σας αυτή να γίνη δια μεν τους άλλους άνεσις. δια σας δε στέρησις και στενοχωρία. Αλλά με κανόνα την ισότητα μεταξύ αδελφών, ώστε αυτό που περισεύει εις σας κατά την παρούσαν περίστασιν να έλθη ως συμπλήρωμα εις την στέρησιν εκείνων. 13 Διότι δὲν ἐννοῶ μὲ τὴν συνεισφορὰν αὐτὴν νὰ γίνῃ εἰς ἄλλους ἀνακούφισις, εἰς σᾶς δὲ στέρησις, ἀλλὰ λέγω σύμφωνα μὲ τὴν ἰσότητα, ποὺ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ μεταξὺ ἀδελφῶν, τὸ ἰδικόν σας χρηματικὸν περίσσευμα να συμπληρώσῃ εἰς τὴν παροῦσαν δύσκολον περίστασιν τὸ ὑστέρημα ἐκείνων.
14 ἵνα καὶ τὸ ἐκείνων περίσσευμα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα, ὅπως γένηται ἰσότης, 14 Ετσι δε και ο πλούτος της υπομονής και της προσευχής εκείνων προς τον Θεόν να συμπληρώση το ιδικόν σας υστέρημα, δια να γίνη και επί του πνευματικού αυτού πεδίου ισότης μεταξύ σας. 14 Ἄλλα καὶ ἡ ἰδική των πρὸς τὸν Θεόν παρρησία, ποὺ λόγῳ τῶν δοκιμασιῶν των εἶναι περίσσια, νὰ συμπληρώσῃ τὸ ἰδικόν σας τυχὸν πνευματικὸν ὑστέρημα, διὰ νὰ γίνῃ ἔτσι ἰσότης καὶ εἰς τὰ σωματικὰ καὶ εἰς τὰ πνευματικά.
15 καθὼς γέγραπται· ὁ τὸ πολὺ οὐκ ἐπλεόνασε, καὶ ὁ τὸ ὀλίγον οὐκ ἠλαττόνησε. 15 Οπως άλλωστε έχει γραφή και εις την Παλαιάν Διαθήκην· “εκείνος που εμάζευσε το πολύ μάννα, δεν ημπόρεσε να το κρατήση ως περίσσευμα και εκείνος που εμάζεψε το ολίγον δεν εστερήθη (θαυματουργικώς τους εδόθη το αυτό ποσόν. Αυτή η ισότης που έγινε τότε με θαύμα Θεού, ας γίνη σήμερον μεταξύ σας με την καλήν σας διάθεσιν ως έργον αγάπης). 15 Νὰ γίνῃ δὲ ἡ ἰσότης αὐτὴ σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι γραμμένον εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν· Ἐκεῖνος ποὺ ἐμάζευσεν ἀπὸ τὸ μάννα τὸ πολύ, δὲν ἐσχημάτισε περίσσευμα, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἐμάζευσε τὸ ὀλίγον, δὲν ἐστερήθη οὔτε ἐπῆρεν ὀλιγώτερον. Αὐτὸ λοιπὸν ποὺ ἔγινε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας τότε ἀναγκαστικῶς διὰ θαύματος τοῦ Θεοῦ, κάμετέ το σεῖς σήμερον μὲ τὴν ἐλευθέραν προθυμίαν καὶ γενναιοδωρίαν σας.
16 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου, 16 Ευχαριστία και δόξα στον Θεόν, ο οποίος δίδει εις την καρδίαν του Τιτου την ιδίαν προθυμίαν και φροντίδα δια σας. 16 Ἂς εἶναι δὲ εὐχαριστία εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος δίδει τὸν αὐτὸν πρόθυμον καὶ ἀκούραστσν ζῆλον διὰ σᾶς εἰς τὴν καρδίαν τοῦ Τίτου.
17 ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθε πρὸς ὑμᾶς. 17 Και εδείχθη αυτό το ενδιαφέρον του, διότι την παράκλησίν μου να σας επισκεφθή και σας συμβουλεύση την εδέχθη ευχαρίστως. Επειδή δε και ο ίδιος ήτο προθυμότερος από κάθε άλλην φοράν, ήλθε και από την ιδικήν του θέλησιν προς σας. 17 Ἐδείχθη δὲ ὁ ζῆλος του αὐτός, διότι τὴν μὲν παράκλησίν μου τοῦ νὰ ἔλθῃ πρὸς σᾶς ἐδέχθη μὲ εὐχαρίστησιν, ἐπειδὴ δὲ ἦτο προθυμότερος ἀπὸ κάθε ἄλλον, μόνος του καὶ ἀπὸ ἰδικήν του θέλησιν καὶ εὐχαρίστησιν ἀνεχώρησε διὰ νὰ ἔλθῃ πρὸς σᾶς.
18 συνεπέμψαμεν δὲ μετ’ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν· - 18 Μαζή του δε εστείλαμεν τον αδελφόν, του οποίου ο έπαινος δια το έργον του Ευαγγελίου διαλαλείται μεταξύ όλων των Εκκλησιών. 18 Ἐστείλαμεν δὲ μαζί του τὸν ἀδελφόν, τοῦ ὁποίου ὁ ἔπαινος διὰ τὴν ἐπιτυχίαν, μὲ τὴν ὁποίαν κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιον, ἀκούεται μεταξὺ ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν.
19 οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ’ ἡμῶν πρὸς τὴν αὐτοῦ τοῦ Κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ἡμῶν· - 19 Και όχι μόνον τούτο, αλλά ο αδελφός αυτός επεμαρτυρήθη και ομοφώνως εξελέγη από τας Εκκλησίας ως συνοδοιπόρος και συνεργάτης μας στο έργον τόσον του κηρύγματος όσον και της συλλογής βοηθημάτων δια τους πτωχούς, το οποίον έργον εξυπηρετεται από ημάς, δια να δοξάζεται έτσι αυτός ο Κυριος, να γινώμεθα δε και ημείς προθυμότεροι εις κάθε καλόν έργον. 19 Ὄχι μόνον δὲ ἐπαινεῖται εἰς ὅλας τὰς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἀνεδείχθη ἀπὸ αὐτὰς συνοδοιπόρος καὶ συνεργάτης μας, ὥστε νὰ κηρύττῃ μαζὶ μὲ ἠμᾶς τὸ εὐαγγέλιον καὶ νὰ ὑπηρετῇ εἰς τὴν χάριν αὐτὴν τῆς ἐλεημοσύνης, ἡ ὁποία διακονεῖται ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ δοξάζεται αὐτὸς ὁ Κύριος καὶ διὰ νὰ γινώμεθα ἠμεῖς προθυμότεροι παραδειγματιζόμενοι ἀπὸ τὸν ζῆλον του.
20 στελλόμενοι τοῦτο, μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ’ ἡμῶν, 20 Προσέχομεν όμως τούτο· μήπως τυχόν και μας κατηγορήση κανείς ως απαιτητικούς η ως συμφεροντολόγους εις την πλουσίαν συνεισφοράν σας, η οποία ενεργεται από ημάς. 20 Εἰς τὴν διακονίαν μας δὲ αὐτὴν λαμβάνομεν προφυλάξεις ἰδιαιτέρως διὰ τοῦτο, διὰ νὰ μὴ μᾶς μεμφθῇ δηλαδὴ κανεὶς ὡς συμφεροντολόγους καὶ ἰδιοτελεῖς εἰς τὴν γενναίαν καὶ πλουσίαν αὐτὴν συνεισφοράν, ἡ ὁποία διεξάγεται καὶ διακονεῖται ἀπὸ ἡμᾶς.
21 προνοούμενοι καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων. 21 Λαμβάνομεν δε πρόνοιαν και φροντίδα να φερώμεθα κατά τρόπον καλόν και ανεπίληπτον όχι μόνον ενώπιον του Κυρίου, αλλά και ενώπιον των ανθρώπων. 21 Διότι λαμβάνομεν πρόνοιαν ἡ διαγωγή μας νὰ εἶναι καλὴ ὄχι μόνον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων.
22 συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς. 22 Εστείλαμεν δε μαζή με αυτούς τον αδελφόν μας, τον οποίον εις πολλάς περιστάσεις και πολλές φορές τον εδοκιμάσαμεν και τον είδαμεν να είναι πρόθυμος και δραστήριος, τώρα δε είναι ακόμη περισσότερον πρόθυμος ένεκα της μεγάλης πεποιθήσεως και εμπιστοσύνης, που έχει εις την γενναιοδωρίαν σας. 22 Ἐστείλαμεν δὲ μαζὶ μὲ αὐτοὺς τὸν ἀδελφόν μας, τὸν ὁποῖον πολλὰς φορὰς ἐδοκιμάσαμεν εἰς πολλὰς περιστάσεις, ὅτι εἶναι πρόθυμος, τώρα δὲ εἶναι πολὺ προθυμότερος ἀπὸ κάθε ἄλλην φορὰν λόγῳ τῆς πολλῆς πεποιθήσεως, ποὺ ἔχει διὰ σᾶς, ὅτι θὰ φανῆτε μεγαλόδωροι. Ὅλα λοιπὸν τὰ πρόσωπα, ποὺ σᾶς ἔστειλα διὰ τὴν συνεισφοράν, εἶναι ἐκλεκτά.
23 εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός· εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα Χριστοῦ. 23 Είτε υπέρ του Τιτου ομιλούμεν, λέγομεν ότι είναι σύντροφός μας και συνεργάτης μας δια την ιδικήν σας εξυπηρέτησιν· είτε δια τους αδελφούς μας ομιλούμεν, λέγομεν ότι είναι σταλμένοι από τας Εκκλησίας και αποτελούν με τον άγιον βίον των δόξαν Χριστού. 23 Εἴτε διὰ τὸν Τίτον ἐρωτᾷ κανείς, ἂς μάθῃ ὅτι εἶναι σύντροφος ἰδικός μου καὶ συνεργάτης διὰ τὴν ἰδικήν σας πνευματικὴν ἐξυπηρέτησιν καὶ ὠφέλειαν. Εἴτε διὰ τοὺς ἄλλους ἐρωτᾷ κανείς, ἂς μάθῃ ὅτι εἶναι ἀδελφοί μας, ἀπεσταλμένοι Ἐκκλησιῶν, πρόσωπα διὰ τῶν ὁποίων δοξάζεται ὁ Χριστός.
24 Τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ἐνδείξασθε εἰς πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν. 24 Τωρα, λοιπόν, την απόδειξιν και επιβεβαίωσιν της αγάπης σας προς ημάς και του ιδικού μας καυχήματος δια σας, αποδείξατέ τα με την συμπεριφοράν σας εις αυτούς, με την βεβαιότητα, ότι αυτή η καλή συμπεριφορά σας αναφέρεται και εις αυτάς ταύτας τας Εκκλησίας, που τους έστειλαν. 24 Δείξατέ τους λοιπόν, πόσον μὲ ἀγαπᾶτε καὶ πόσον ἔχω δίκαιον νὰ καυχῶμαι διὰ σᾶς. Καὶ δώσατέ τους τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀγάπης σας καὶ τῆς δικαίας καυχήσεώς μου διὰ σᾶς, σὰν νὰ ἦσαν παροῦσαι αἱ Ἐκκλησίαι ποὺ τοὺς ἀπέστειλαν καὶ νὰ ἐπληροφοροῦντο καὶ αὐταὶ περὶ τούτων.