Δεκατέσσερα χρόνια μετά τήν ἐπιστροφή τοῦ Ἔσδρα στήν Ἱερουσαλήμ, ὁ Νεεμίας παρεκίνησε ἕναν ὅμιλο Ἰσραηλιτῶν (444 π.Χ.) καί ἀνοικοδήμησαν τά τείχη τῆς πόλεως καί ἀνασύστησε τίς πολιτικές ἐξουσίες. Αὐτά τά γεγονότα ἀναφέρει τό βιβλίο αὐτό. Χωρίζεται δέ σέ ὀκτώ μέρη:

I. Tό ταξίδι στήν Ἱερουσαλήμ, α΄ 1-β΄ 20.
II.Τό χτίσιμο τοῦ τείχους, γ΄ 1-στ΄19.
III. Ἡ ἀπογραφή τοῦ πληθυσμοῦ, ζ΄ 1-73.
IV. Ἡ ἀναζωπύρωσις, η΄ 1-ια΄ 36.
V. Ἡ ἀπογραφή τῶν ἱερέων καί Λευϊτῶν, ιβ΄ 1-26.
VI. Ἡ ἐγκαινίαση τοῦ τείχους, ιβ΄ 27-43.
VII. Ἡ ἀνασύσταση τῆς λατρείας στό ναό, ιβ΄ 44-47.
VIII. Ἡ ἔννομη τάξη ἀποκαθίσταται, ιγ΄ 1-31.

Ἡ ἠθική κατάσταση τῆς ἐποχῆς αὐτῆς, μᾶς ἀποκαλύπτεται μέ τόν προφήτη Μαλαχία. Τό βιβλίο αὐτό μᾶς παρέχει πολλά περιστατικά ἀτομικῆς πίστεως, πού ἐνεργεῖ σύμφωνα μέ τό γραπτό λόγο (π.χ. α΄8, 9, ιγ΄ 1). Αὐτός εἶναι ὁ κανών τοῦ Τιμόθεον Β΄.

Τά γεγονότα πού ἀναφέρονται στόν Νεεμία, καλύπτουν περίοδο 11 ἐτῶν.