| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Α καὶ μεταλαμβάνων ὁ δυσσεβὴς ἐπὶ τοσοῦτον ἐχόλησεν, ὥστε οὐ μόνον τοῖς κατ' ᾿Αλεξάνδρειαν διοργίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν τῇ χώρᾳ βαρυτέρως ἐναντιωθῆναι καὶ προστάξαι σπεύσαντας συναγαγεῖν πάντας ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ χειρίστῳ μόρῳ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι. | 1 Οταν ο ασεβής Φιλοπάτωρ επληροφορήθη την ευσεβή αυτήν στάσιν των Εβραίων, επικράνθη και εξωργισθη πάρα πολύ, όχι μόνον εναντίον των Ιουδαίων της Αλεξανδρείας αλλά, βαρύτερον μάλιστα, και εναντίον όλων των εις την χώραν ευρισκομένων Εβραίων. Διέταξε δε να σπεύσουν και να συγκεντρώσουν όλους τους Εβραίους εις ένα και το αυτό μέρος εντός της Αλεξανδρείας και να τους θανατώσουν με ένα βασανιστικόν θάνατον. | 1 Όταν ὁ θεομισὴς καὶ παράνομος Φιλοπάτωρ ἀντελήφθη καὶ ἐνόησε τὴν κατάστασιν, ποὺ ἐδημιουργήθη ἀπὸ τὴν ἄρνησιν τῶν περισσοτέρων Ἰουδαίων νὰ συμμορφωθοῦν πρὸς τὸ διάταγμά του, ἐμελαγχόλησε καὶ ἐπικράνθη τόσον πολύ, ὥστε ἐξωργίσθη ὑπερβολικὰ ὄχι μόνον ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων, ποὺ ἐζοῦσαν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἀλλ’ ἐφέρετο μὲ τρόπον περισσότερον ἐχθρικὸν καὶ σκληρὸν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων, ποὺ εὑρίσκοντο ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρειαν, εἰς τὴν ὕπαιθρον.Διέταξε δὲ νὰ σπεύσουν γρήγορα οἱ ἀπεσταλμένοί του καὶ νὰ συγκεντρώσουν ὅλους αὐτοὺς τοὺς Ἰουδαίους τῆς ὑπαίθρου μαζὶ εἰς ἕνα τόπον καὶ νὰ τοὺς θανατώσουν μὲ τὸν πλέον σκληρὸν καὶ βασανιστικὸν θάνατον. |
| 2 τούτων δὲ οἰκονομουμένων φήμη δυσμενὴς ἐξηχεῖτο κατὰ τοῦ γένους ἀνθρώποις συμφρονοῦσιν εἰς κακοποίησιν, ἀφορμῆς διδομένης εἰς διάθεσιν, ὡς ἂν ἀπὸ τῶν νομίμων αὐτοὺς κωλυόντων. | 2 Οταν δε όλα αυτά εκοινοποιήθησαν και ετέθησαν εις ισχύν μία γενική βοή ηκούετο εναντιόν του ισραηλιτικού λαού από ανθρώπους, οι οποίοι είχαν τα αυτά φρονήματα δια την κακοποίησιν εκείνων, και εύρισκαν τώρα την ευκαιρίαν, να κάμουν το κακόν, δια την διάπραξιν του οποίου μέχρι τώρα ημποδίζοντο από τους καθιερωμένους νόμους. | 2 Καθ' ὃν χρόνον ἐλαμβάνοντο αὐτὰ τὰ μέτρα, μία ἐχθρικὴ καὶ κακεντρεχὴς φήμη διεδίδετο κατὰ τρόπον θορυβώδη ἐναντίον τοῦ γένους τῶν Ἰουδαίων.Ἡ φήμη αὐτη διεδίδετο ἐκ μέρους ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τὴν ἰδίαν γνώμην καὶ τὸ ἴδιον φρόνημα διὰ τὴν κακοποίησιν τῶν Ἰουδαίων καὶ εὕρισκαν τώρα ἀφορμὴν νὰ ἐκδηλώσουν τὴν κακήν των πρόθεσιν, πρᾶγμα διὰ τὸ ὁποῖον τοὺς ἀνεχαίτιζαν μέχρι τότε οἱ ὑπάρχοντες νόμοι. |
| 3 οἱ δὲ ᾿Ιουδαῖοι τὴν μὲν πρὸς τοὺς βασιλεῖς εὔνοιαν καὶ πίστιν ἀδιάστροφον ἦσαν διαφυλάσσοντες, | 3 Οι Ιουδαίοι όμως καθ' όλον αυτόν τον καιρόν εκρατούσαν απαραμείωτον την καλήν των διάθεσιν και την αφοσίωσίν των προς τους βασιλείς. | 3 Παρ’ ὅλα αὐτὰ οἱ Ἰουδαῖοι συνέχιζαν νὰ διατηροῦν τὴν καλήν των διάθεσιν πρὸς τὴν βασιλικὴν δυναστείαν καὶ νὰ τρέφουν ἀκλόνητον πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν πρὸς αὐτήν. |
| 4 σεβόμενοι δὲ τὸν Θεὸν καὶ τῷ τούτου νόμῳ πολιτευόμενοι χωρισμὸν ἐποίουν ἐπὶ τῷ κατὰ τὰς τροφάς, δι' ἣν αἰτίαν ἐνίοις ἀπεχθεῖς ἐφαίνοντο. | 4 Επειδή όμως εσέβοντο τον Θεόν και επολιτεύοντο σύμφωνα με τους νόμους αυτού, απεχωρίζοντο από τους άλλους ανθρώπους λόγω των τροφών, τας οποίας ο Νομος των δεν επέτρεπεν εις αυτούς. Δι' αυτόν τον λόγον ήσαν μισητοί εις μερικούς από τους άλλους. | 4 Ἐπειδὴ ὅμως ἐλάτρευαν καὶ ηὐλαβοῦντο βαθύτατα τὸν Θεὸν καὶ ἐζοῦσαν σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιον Νόμον του, διεχώριζαν τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εἰς τὸ ζήτημα τῶν τροφῶν, τὶς ὁποῖες ἀπηγόρευεν ὁ Μωσαϊκὸς νόμος.Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἐφαίνοντο μισητοὶ εἰς μερικοὺς ἀπὸ τοὺς ἄλλους λαούς. |
| 5 τῇ δὲ τῶν δικαίων εὐπραξίᾳ κοσμοῦντες τὴν συναναστροφὴν ἅπασιν ἀνθρώποις εὐδόκιμοι καθειστήκεισαν. | 5 Επειδή όμως αυτοί εστολίζοντο με τα καλά έργα, που αρμόζουν στους δικαίους ανθρώπους, ανεστρέφοντο με όλους και έτσι αποκτούσαν την εκτίμησιν αυτών. | 5 Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐστολίζοντο μὲ ἐνάρετον διαγωγὴν καὶ ἔργα ἀγαθά, εἶχαν ἐπικοινωνίαν μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἔτσι ἀποκτοῦσαν τὴν ὑπόληψιν καὶ τὴν ἐκτίμησιν ὅλων αὐτῶν. |
| 6 τὴν μὲν οὖν περὶ τοῦ γένους ἐν πᾶσι θρυλουμένην εὐπραξίαν οἱ ἀλλόφυλοι οὐδαμῶς διηριθμήσαντο, | 6 Αλλά οι περισσότεροι από τους εθνικούς την περίφημον αυτήν διαγωγήν και συμπεριφοράν των Εβραίων ενώπιον όλων των ανθρώπων δεν την υπελόγιζαν καθόλου. | 6 Ὅμως οἱ ἀλλόφυλοι ἐχθροί των δὲν ἐλογάριαζαν οὔτε ὑπελόγιζαν καθόλου τὴν ἐνάρετον διαγωγὴν καὶ τὰ ἀγαθὰ ἔργα τῶν Ἰουδαίων, ποὺ διεφημίζοντο καὶ διεκηρύττοντο μεταξὺ όλων. |
| 7 τὴν δὲ περὶ τῶν προσκυνήσεων καὶ τροφῶν διάστασιν ἐθρύλουν, φάσκοντες μήτε τῷ βασιλεῖ μήτε ταῖς δυνάμεσιν ὁμοσπόνδους τοὺς ἀνθρώπους γενέσθαι, δυσμενεῖς δὲ εἶναι καὶ μέγα τι τοῖς πράγμασιν ἐναντιουμένους· καὶ οὐ τῷ τυχόντι περιῆψαν ψόγῳ. | 7 Την άρνησίν των όμως να προσκυνούν τα είδωλα και ανθρώπους και την ως προς τας τροφάς διαφοράν των με τους άλλους λαούς, την διέδιδαν ευρύτατα, με υπερβολήν μάλιστα, λέγοντες, ότι οι Ιουδαίοι ούτε στον βασιλέα, ούτε εις τας ανωτέρας αρχάς υποτάσσονται, και ότι είναι εχθροί των και με μεγάλην εχθρότητα εναντιώνονται προς την κρατούσαν κατάστασιν. Ετσι δε διέδιδαν πολύ μεγάλας συκοφαντίας εναντίον αυτών. | 7 Ἀντὶ τούτου ἐψιθύριζαν καὶ διέδιδαν κατὰ τρόπον ἐξωγκωμένον τὴν διαφορὰν τῶν Ἰουδαίων εἰς τὰ θέματα τῆς λατρείας (τῆς προσκυνήσεως τῶν εἰδώλων καί του βασιλιᾶ) καὶ τῶν τροφῶν, ἰσχυριζόμενοι ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί (οἱ Ἰουδαῖοι) δὲν ἦσαν ὑπάκουοι καὶ εἰλικρινεῖς οὔτε εἰς τὸν βασιλιᾶ οὔτε εἰς τοὺς ἀξιωματούχους του (τοὺς πολιτικοὺς καὶ στρατιωτικούς).Ἀντιθέτως διέκειντο ἐχθρικῶς καὶ ἔφερναν μεγάλην ἀντίστασιν εἰς τὴν διακυβέρνησιν καὶ τὰ συμφέροντα τοῦ κράτους.Ἔτσι μὲ τοὺς ψιθύρους καὶ τὶς διαδόσεις αὐτὲς προσέθεταν μεγάλες κατηγορίες καὶ συκοφαντίες εἰς τοὺς Ἰουδαίους καὶ ἐπεβάρυναν περισσότερον τὴν θέσιν των. |
| 8 οἱ δὲ κατὰ τὴν πόλιν ῞Ελληνες οὐδὲν ἠδικημένοι, ταραχὴν ἀπροσδόκητον περὶ τοὺς ἀνθρώπους θεωροῦντες καὶ συνδρομὰς ἀπροσκόπτους γινομένας, βοηθεῖν μὲν οὐκ ἔσθενον, τυραννικὴ γὰρ ἦν ἡ διάθεσις, παρεκάλουν δὲ καὶ δυσφόρως εἶχον καὶ μεταπεσεῖσθαι ταῦτα ὑπελάμβανον· | 8 Οι άλλοι όμως από τους Ελληνας, που κατοικούσαν εις την πόλιν και οι οποίοι δεν είχαν καθόλου αδικηθή από τους Ιουδαίους, όταν έβλεπαν την απροσδόκητον αυτήν αναταραχήν εναντίον των Ιουδαίων και ανεμπόδιστον την γενικήν καταφοράν εναντίον των, δεν είχαν μεν την δυνατότητα να τους βοηθήσουν φανερώς, διότι η κρατούσα κατάστασις ήτο τυραννική, τους παρηγορούσαν όμως και εδυσφορούσαν οι ίδιοι και παρηγορούσαν τους Ιουδαίους και τους έλεγον, ότι δεν ημπορεί παρά θα μεταβληθή η κατάστασις. | 8 Οἱ εἰδωλολάτραι Ἕλληνες, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν πόλιν καὶ δὲν εἶχαν ὑποστῇ καμμίαν βλάβην ἢ ἀδικίαν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, ὅταν εἶδαν τὴν ἀπροσδόκητον ἀναταραχὴν γύρω ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς (τοὺς Ἰουδαίους) καὶ τὶς ἀνεμπόδιστες ἐπιθέσεις, ποὺ ἐγίνοντο ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων, τοὺς παρηγοροῦσαν καὶ ἐδυσφοροῦσαν δι’ ὅσα ὑπέφεραν οἱ Ἰουδαῖοι· τοὺς ἔλεγαν δὲ ὅτι ἡ κατάστασις θὰ ἀλλάξῃ εἰς τὸ καλύτερον.Ἐπειδὴ ὅμως ἡ κατάστασις, κάτω ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐζοῦσαν, ἦταν τυραννική, δὲν ἠμποροῦσαν νὰ τοὺς βοηθήσουν οὐσιαστικά. |
| 9 μὴ γὰρ οὕτως παροραθήσεσθαι τηλικοῦτο σύστεμα μηδὲν ἠγνοηκός. | 9 Επί πλέον δε ότι ένα τόσον επίσημον έθνος, που κανένα δεν είχεν αδικήσει, δεν ήτο δυνατόν να παραγνωρισθή και να μη λάβη κάποιαν βοήθειαν. | 9 Διότι μία τόσον μεγάλη καὶ σημαντικὴ κοινότης (ὅπως ἦταν ἡ Ἰουδαϊκή) δὲν ἔπρεπε νὰ ἀγνοηθῇ, νὰ περιφρονηθῇ καὶ νὰ ἀφεθῇ εἰς τὴν τύχην της, ὥστε νὰ χαθῇ, ὅταν μάλιστα τὰ μέλη τῆς κοινότητος αὐτῆς δὲν διέπραξαν καμμίαν ἀδικίαν καὶ κανένα σφάλμα. |
| 10 ἤδη δὲ καί τινες γείτονές τε καὶ φίλοι καὶ συμπραγματευόμενοι μυστικῶς τινας ἐπισπώμενοι, πίστεις ἐδίδουν συνασπιεῖν καὶ πᾶν ἐκτενὲς προσοίσεσθαι πρὸς ἀντίληψιν. | 10 Μερικοί δε γείτονες και φίλοι των Ιουδαίων και συνάδελφοί των εις τας εμπορικάς συναλλαγάς έπαιρναν μερικούς από τους Ιουδαίους ιδιαιτέρως και έδιδον προς αυτούς υπόσχεσιν, ότι θα πράξουν παν το δυνατόν και συστηματικόν, δια να προσφέρουν εις αυτούς βοήθειαν. | 10 Ἤδη δὲ ὡρισμένοι ἀπὸ τοὺς γείτονες καὶ τοὺς φίλους τῶν Ἰουδαίων καὶ συνάδελφοί των εἰς τὸ ἐμπόριον, ἀφοῦ ἔπαιρναν μερικοὺς ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἰδιαιτέρως καὶ μυστικῶς, τοὺς ἔδιδαν ὑποσχέσεις ὅτι θὰ τοὺς βοηθήσουν καὶ ὅτι θὰ ἐντείνουν εἰς τὸν ὕψιστον βαθμὸν τὶς προσπάθειές των διὰ νὰ τοὺς βοηθήσουν. |
| 11 ᾿Εκεῖνος μὲν οὖν τῇ κατὰ τὸ παρὸν εὐημερίᾳ γεγαυρωμένος καὶ οὐ καθορῶν τὸ τοῦ μεγίστου Θεοῦ κράτος, ὑπολαμβάνων δὲ διηνεκῶς ἐν τῇ αὐτῇ διαμένειν βουλῇ, ἔγραψε κατ' αὐτῶν ἐπιστολὴν τήνδε· | 11 Ο Φιλοπάτωρ όμως αλαζονικός και αγέρωχος λόγω της προς το παρόν ευημερίας του, και μη βλέπων καθόλου την δύναμιν του μεγάλου Θεού, νομίζων δε ότι θα ευρίσκετο πάντοτε εις την θέσιν, που σήμερον κατείχεν, έγραψεν εναντίον των Ιουδαίων την ακόλουθον επιστολήν· | 11 Ὁ δὲ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος φουσκωμένος, καμαρώνων καὶ ὑπερηφανευόμενος διὰ τὴν παροῦσαν εὐημερίαν του, χωρὶς νὰ βλέπῃ καὶ νὰ λαμβάνῃ ὑπ’ ὄψιν τὴν δύναμιν τοῦ μεγίστου Θεοῦ, ἐλπίζων δὲ ὅτι πάντοτε θὰ μένῃ σταθερὸς εἰς τὴν ἰδίαν βουλὴν καὶ θέσιν, τὴν ὁποίαν κατεῖχεν, ἔγραψεν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων τὴν ἀκόλουθον ἐπιστολήν: |
| 12 «Βασιλεὺς Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ τοῖς κατ' Αἴγυπτον καὶ κατὰ τόπον στρατηγοῖς καὶ στρατιώταις χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι· | 12 “εγώ, ο Πτολεμαίος ο Φιλοπάτωρ εύχομαι χαράν και υγείαν στους στρατηγούς και στρατιώτας μου των διαφόρων περιοχήν της Αιγύπτου. | 12 Ὁ Βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ πρὸς τοὺς στρατηγοὺς καὶ στρατιώτας, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ εἰς ὅλες τὶς ἐπαρχίες, εὔχεται εἰς αὐτοὺς νὰ χαίρουν καὶ νὰ ὑγιαίνουν! |
| 13 ἔρρωμαι δὲ καὶ ἐγὼ αὐτὸς καὶ τὰ πράγματα ἡμῶν. | 13 Και εγώ ο ίδιος είμαι καλά, όπως επίσης και η κατάστασις των πραγμάτων μας. | 13 Ὑγιαίνω δὲ καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος, ἀλλὰ καὶ οἱ ὑποθέσεις τοῦ κράτους προχωροῦν καλὰ καὶ εὐημεροῦν. |
| 14 τῆς εἰς τὴν ᾿Ασίαν γενομένης ἡμῖν ἐπιστρατείας, ἧς ἴστε καὶ αὐτοί, τῇ τῶν θεῶν πρὸς ἡμᾶς ἀπροπτώτῳ συμμαχίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ δὲ ρώμῃ κατὰ λόγον ἐπ' ἄριστον τέλος ἀχθείσης, | 14 Η εκστρατεία μας εναντίον της Ασίας, δια την οποίαν και σεις γνωρίζετε, με την απρόσκοπτον βοήθειαν των θεών και με την ιδικήν σας ανδρείαν, έφθασεν εις άριστον τέλος σύμφωνα προς την επιθυμίαν όλων μας. | 14 Ἀφοῦ ἡ ἐκστρατεία μας, ποὺ ἔγινε ἐνάντιον τῆς Ἀσίας, περὶ τῆς ὁποίας γνωρίζετε καὶ σεῖς, ἔχει ἀχθῆ εἰς αἴσιον πέρας, ὅπως τὴν εἴχαμε σχεδιάσει καὶ ἐπιθυμήσει, μὲ τὴν ἀπρόσκοπτον βοήθειαν τῶν θεῶν πρὸς ἡμᾶς καὶ μὲ τὴν ἰδικήν μας ἀνδρείαν, |
| 15 ἡγησάμεθα μὴ βίᾳ δόρατος, ἐπιεικείᾳ δὲ καὶ πολλῇ φιλανθρωπίᾳ τιθηνήσασθαι τὰ κατοικοῦντα Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην ἔθνη εὐ ποιῆσαί τε ἀσμένως. | 15 Εχομεν δε την γνώμην ότι, όχι με την δύναμιν των όπλων, αλλά με την πολλήν φιλανθρωπίαν και στοργήν, εκερδίσαμεν τους λαούς, οι οποίοι κατοικούν την Κοίλην Συρίαν και την Φοινίκην. Με πολλήν δε ευχαρίστησιν εκάμαμεν εις αυτούς κάθε τι καλόν. | 15 ἐθεωρήσαμεν ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ κυβερνήσωμεν τὰ ἔθνη, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην, μὲ τὴν βίαν καὶ τὴν δύναμιν τῶν ὅπλων.Ἦταν καλύτερον νὰ τὰ ἐπιμεληθῶμεν καὶ νὰ τὰ φροντίσωμεν μὲ ἐπιείκειαν καὶ πολλὴν φιλανθρωπίαν καὶ νὰ ἐπιδαψιλεύσωμεν εἰς αὐτὰ εὐεργεσίες μὲ χαρὰν καὶ προθυμίαν. |
| 16 καὶ τοῖς κατὰ πόλεσιν ἱεροῖς ἀπονείμαντες προσόδους πλείστας, προήχθημεν καὶ εἰς τὰ ῾Ιεροσόλυμα ἀναβάντες τιμῆσαι τὸ ἱερὸν τῶν ἀλιτηρίων καὶ μηδέποτε ληγόντων τῆς ἀνοίας. | 16 Και στους ανά τας διαφόρους πόλεις ναούς παρεχωρήσαμεν πολλά έσοδα. Απεφασίσαμεν δε και εις την Ιερουσαλήμ να τιμήσωμεν τον ναόν των αλιτηρίων εκείνων Εβραίων, οι οποίοι ποτέ δεν έπαυσαν να φέρωνται απερισκέπτως απέναντί μας. | 16 Ὅταν δὲ ἐχορηγήσαμεν καὶ διενείμαμεν μεγάλα ἔσοδα εἰς τοὺς ναοὺς τῶν πόλεων, ἐφθάσαμεν καὶ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, καὶ ἀνεβήκαμε διὰ νὰ τιμήσωμεν τὸν ναὸν τῶν ἀσεβῶν καὶ καταραμένων Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι ποτὲ δὲν ἔπαυσαν νὰ φέρωνται μὲ ἀπερισκεψίαν καὶ ἀνοησίαν. |
| 17 οἱ δὲ λόγῳ μὲν τὴν ἡμετέραν ἀποδεξάμενοι παρουσίαν, τῷ δὲ πράγματι νόθως, προθυμηθέντων ἡμῶν εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν αὐτῶν καὶ τοῖς ἐκπρεπέσι καὶ καλλίστοις ἀναθήμασι τιμῆσαι, | 17 Αυτοί με τα λόγια των μεν εδέχθησαν ευμενώς την εκεί παρουσίαν μας, πράγματι όμως δολίως εφέρθησαν απέναντί μας. Διότι, ενώ ημείς είχομεν την προθυμίαν να εισέλθωμεν στον ναόν των και με λαμπρότατα και άριστα αφιερώματα να τον τιμήσωμεν, | 17 Αὐτοὶ λοιπὸν μὲ τὰ λόγια μὲν ἐδέχθησαν τὴν ἐκεῖ παρουσίαν μας εὐμενῶς, εἰς τὴν πραγματικότητα ὅμως μᾶς ἐφέρθησαν μὲ ἀνειλικρίνειαν καὶ ὑποκρισίαν.Διότι ὅταν ἐδείξαμεν προθυμίαν νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὸν ναόν των καὶ νὰ τὸν τιμήσωμεν μὲ τὰ πλέον ἐξαίρετα, σπάνια καὶ ὠραία ἀφιερώματα, |
| 18 τύφοις φερόμενοι παλαιοτέροις, εἶρξαν ἡμᾶς τῆς εἰσόδου, ἀπολειπόμενοι τῆς ἡμετέρας ἀλκῆς δι' ἣν ἔχομεν πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους φιλανθρωπίαν. | 18 εκείνοι κυριαρχούμενοι από την πατροπαράδοτον υπερηφάνειάν των, ημπόδισαν την είσοδόν μας, αδιαφορήσαντες δια την δύναμίν μας και την προς όλους τους ανθρώπους φιλανθρωπίαν μας. | 18 αὐτοί (οἱ Ἰουδαῖοι), ὠθούμενοι καὶ παρασυρόμενοι ἀπὸ τὸν ἐκ παλαιοτάτων χρόνων ριζωμένον ἐγωϊσμόν των, μᾶς ἐμπόδισαν ἀπὸ τοῦ νὰ εἰσέλθωμεν.Ἔτσι ἐστέρησαν τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ τοῦ νὰ δεχθοῦν τὴν δύναμίν μας, ἕνεκα τῆς φιλανθρωπίας, ποὺ τρέφομεν πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. |
| 19 τὴν δὲ αὐτῶν εἰς ἡμᾶς δυσμένειαν ἔκδηλον καθιστάντες, ὡς μονώτατοι τῶν ἐθνῶν βασιλεῦσι καὶ τοῖς ἑαυτῶν εὐεργέταις ὑψαυχενοῦντες, οὐδὲν γνήσιον βούλονται φέρειν. | 19 Ετσι δε εφανέρωσαν πλέον καθαρά την εχθρότητά των εναντίον μας, διότι μόνον αυτοί από όλα τα έθνη δεν ηθέλησαν, λόγω του εγωισμού των, να κάμουν τίποτε το ορθόν ενώπιον των βασιλέων, οι οποίοι είναι και δι' αυτούς ευεργέται. | 19 Ὅμως, μὲ τὸ νὰ φανερώσουν τὴν πρὸς ἡμᾶς ἐχθρότητά των, καθίστανται ὁ μόνος λαὸς μεταξὺ ὅλων τῶν ἐθνῶν, ὁ ὁποῖος ἐπαίρεται καὶ κομπάζει, περιφρονῶν τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς εὐεργέτας των, καὶ δείχνουν ἔτσι ὅτι δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ ἀποδίδουν τίποτε τὸ εἰλικρινὲς καὶ γνήσιον. |
| 20 ἡμεῖς δὲ τῇ τούτων ἀνοίᾳ συμπεριενεχθέντες καὶ μετὰ νίκης διακομισθέντες καὶ εἰς τὴν Αἴγυπτον τοῖς πᾶσιν ἔθνεσι φιλανθρώπως ἀπαντήσαντες καθὼς ἔπρεπεν ἐποιήσαμεν. | 20 Ημείς συμπεριεφέρθημεν προς αυτούς ανάλογα προς την παράφρονα στάσιν των και μετά την νίκην μας επανήλθομεν εις την Αίγυπτον, εις όλους δε εκείνους τους λαούς ανταπεκρίθημεν με φιλανθρωπίαν και επράξαμεν απέναντί των ο,τι έπρεπε. | 20 Ἀλλ’ ἠμεῖς, αφοῦ συμπεριφερθήκαμε πρὸς αὐτοὺς σύμφωνα πρὸς τὴν ἀνόητον συμπεριφοράν των καὶ ἀφοῦ ἐπεστρέψαμεν νικηταὶ εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἐφερθήκαμε πρὸς ὅλα τὰ ἔθνη, ποὺ συνηντήσαμεν, μὲ φιλανθρωπίαν· ἐκάμαμεν εἰς αὐτοὺς ὅ,τι ἔπρεπε. |
| 21 ἐν δὲ τούτοις πρὸς τοὺς ὁμοφύλους αὐτῶν ἀμνησικακίαν ἅπασι γνωρίζοντες, διά τε τὴν συμμαχίαν καὶ τὰ πεπιστευμένα μετὰ ἁπλότητος αὐτοῖς ἀρχῆθεν μύρια πράγματα τολμήσαντες ἐξαλλοιῶσαι, ἐβουλήθημεν καὶ πολιτείας αὐτοὺς ᾿Αλεξανδρέων καταξιῶσαι καὶ μετόχους τῶν ἀεὶ ἱερέων καταστῆσαι. | 21 Παρ' όλην δε την άφρονα συμπεριφοράν των Εβραίων της Ιερουσαλήμ, ημείς εχορηγήσαμεν αμνηστίαν εις όλους τους εν τη Αιγύπτω ομοφύλους των ένεκα της συμμαχίας, την οποίαν άλλοτε μας είχαν προσφέρει. Ενεκα δε της πίστεως και της απλότητος, με την οποίαν απ' αρχής είχαν διαπράξει πολλάς ανδραγαθίας, ηθελήσαμεν να αλλάξωμεν τρόπον συμπεριφοράς μας προς αυτούς και να τους αξιώσωμεν της τιμής, να γίνουν πολίται Αλεξανδρείς και να τους καταστήσωμεν κοινωνούς των ισοβίων ιερέων. | 21 Μεταξὺ τῶν μέτρων αὐτῶν ἐγνωστοποιήσαμεν εἰς ὅλους τὴν ἀμνηστίαν, ποὺ ἐχορηγήσαμεν εἰς τοὺς ὁμοφύλους των (τῆς Αἰγύπτου), τόσον ἕνεκα τῆς συμαχίας των μαζί μας, ὅσον καὶ διὰ τις μυριάδες τῶν ὑποθέσεων, ποὺ τοὺς εἴχαμε ἐμπιστευθῆ μὲ πᾶσαν ἁπλότητα καὶ ἐλευθερίαν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς (ἀπὸ πολὺ παλαιά).Ἀφοῦ δὲ ἐτολμήσαμεν νὰ ἀλλάξωμεν πολλὲς καταστάσεις, ἀπεφασίσαμεν ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ τοὺς καταστήσωμεν ἀξίους τῆς Ἀλεξανδρινῆς ἰθαγενείας, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ τοὺς κάμωμεν μέλη τῆς τάξεως τῶν ἰσοβίων ἱερέων (τῶν μυστηρίων τοῦ Διονύσου)· (ἢ κατ’ ἄλλην γραφήν: Κοινωνοὺς τῶν τακτικῶν θρησκευτικῶν [εἰδωλολατρικῶν] μας ἱεροτελεστιῶν). |
| 22 οἱ δὲ τοὐναντίον ἐκδεχόμενοι καὶ τῇ συμφύτῳ κακοηθείᾳ τὸ καλὸν ἀπωσάμενοι, διηνεκῶς δὲ εἰς τὸ φαῦλον ἐκνεύοντες, | 22 Αυτοί όμως έδειξαν αντίθετον συμπεριφοράν απέναντί μας και με την έμφυτον κακίαν των απώθησαν την καλήν μας προσφοράν και επροτιμούσαν κάθε τι φαύλον. | 22 Ἀλλ’ αὐτοί, κυριευμένοι ἀπὸ τὴν ἔμφυτον κακίαν καὶ τὰ κακὰ ἤθη των, ἐδέχθησαν τὴν προσφοράν μας αὐτὴν μὲ τρόπον ἀντίθετον ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ προωρίζετο, καὶ ἀπώθησαν αὐτό, ποὺ εἶναι καλόν, ἐπειδὴ κλίνουν καὶ διατίθενται εὐμενῶς πρὸς τὰ πονηρὰ καὶ χαμερπῆ, |
| 23 οὐ μόνον ἀπεστρέψαντο τὴν ἀτίμητον πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ βδελύσσονται λόγῳ τε καὶ σιγῇ τοὺς ἐν αὐτοῖς ὀλίγους πρὸς ἡμᾶς γνησίως διακειμένους, παρέκαστα ὑφορώμενοι διὰ τῆς δυσκλεεστάτης ἐμβιώσεως διὰ τάχους ἡμᾶς καταστρέψαι τὰ κατορθώματα. | 23 Και όχι μόνον απεστράφησαν το ανεκτίμητον δικαίωμα του πολίτου της Αλεξανδρείας, αλλά με τα λόγια των και με την σιωπήν των αποστρέφονται τους ολίγους από αυτούς Ιουδαίους, οι οποίοι διάκεινται φιλικώς προς ημάς. Με όλην των δε αυτήν την επαίσχυντον συμπεριφοράν και ζωήν, φαίνεται ότι επιδιώκουν ευκαιρίαν να καταστρέψουν και ημάς και τα κατορθώματά μας, όσον το δυνατόν συντομώτερον. | 23 καὶ ὄχι μόνον ἀπέρριψαν καὶ ἀπελάκτισαν τὸ ἀτίμητον δικαίωμα τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ πολίτου, ἀλλὰ μὲ τὸν λόγον καὶ τὴν σιωπήν των σιχαίνονται καὶ ἀποστρέφονται τοὺς ὀλίγους ἀπὸ αὐτοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι διάκεινται ἀπέναντί μας εὐμενῶς καὶ μᾶς φέρονται μὲ εἰλικρίνειαν.Εἰς κάθε περίστασιν ὑποπτεύονται καὶ νομίζουν ὅτι μὲ τὸν ἐπαίσχυντον καὶ κακῆς ὑπολήψεως ἰδιαίτερον τρόπον ζωῆς των πολὺ συντὸμως ἠμεῖς θὰ μεταβάλωμεν τὰ διατάγματα καὶ τὴν πολιτικήν μας καὶ θὰ καταστρέψωμεν τὰ κατορθώματά μας. |
| 24 διὸ καὶ τεκμηρίοις καλῶς πεπεισμένοι, τούτους κατὰ πάντα δυσνοεῖν ἡμῖν τρόπον καὶ προνοούμενοι μήποτε αἰφνιδίου μετέπειτα ταραχῆς ἐνστάσης ἡμῖν τοὺς δυσσεβεῖς τούτους κατὰ νώτου προδότας καὶ βαρβάρους ἔχωμεν πολεμίους | 24 Επειδή δέ, βάσει αναντιρρήτων αποδείξεων, έχομεν βεβαιωθή πλήρως, ότι αυτοί σκέπτονται και διάκεινται πάντοτε και κατά πάντα εχθρικώς προς ημάς, επειδή δε έχομεν καθήκον να φροντίσωμεν, όπως μη εις περίστασιν αιφνιδίας μελλοντικής επαναστάσεως έχωμεν αυτούς τους ασεβείς και προδότας και βαρβάρους και εχθρούς εις τα νώτα μας, | 24 Ἕνεκα τούτου, ἐπειδὴ εἴμεθα πεπεισμένοι ἀπολύτως ἀπὸ τὶς ἀποδείξεις, ποὺ ἔχομεν, ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί (οἱ Ἰουδαῖοι) διάκεινται ἀπέναντί μας δυσμενῶς πάντοτε καὶ μὲ κάθε τρόπον, ἔχομεν λάβει προφυλάξεις μήπως, εἰς περίπτωσιν αἰφνιδίας μελλοντικῆς ἐπαναστάσεως ἐναντίον μας, ἔχωμεν τυχὸν τοὺς παρανόμους καὶ θεομισεῖς αὐτοὺς εἰς τὰ νῶτα μας ὡς προδότας καὶ βαρβάρους ἐχθρούς. |
| 25 προστετάχαμεν ἅμα τῷ προσπεσεῖν τὴν ἐπιστολὴν τήνδε αὐθωρεὶ τοὺς ἐννεμομένους σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις μετὰ ὕβρεων καὶ σκυλμῶν ἀποστεῖλαι πρὸς ἡμᾶς ἐν δεσμοῖς σιδηροῖς πάντοθεν κατακεκλεισμένους, εἰς ἀνήκεστον καὶ δυσκλεῆ πρέποντα δυσμενέσι φόνον. | 25 δια τούτο έχομεν διατάξει, από αμέσως μόλις ληφθή αυτή η επιστολή, χωρίς καμμίαν αναβολήν, να αποστείλετε προς ημάς από όλα τα μέρη δεμένους με σιδηρά δεσμά τους προαναφερθέντας Εβραίους με τας γυναίκας των και τα παιδιά των, υβρίζοντες και βασανίζοντες αυτούς, δια να τους παραδώσωμεν εις σκληρόν και ατιμωτικόν θάνατον, όπως άλλωστε αρμόζει στοιούτους εχθρούς. | 25 Διὰ τοῦτο ἔχομεν προστάξει, όπως, εὐθὺς μόλις ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ φθάσῃ εἰς τὰ χέρια σας, ἀποστείλετε χωρὶς καμμίαν ἀναβολὴν τὴν ἰδίαν στιγμὴν εἰς ἡμᾶς ἐκείνους (τοὺς Ἰουδαίους), οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν καὶ διαιτῶνται μεταξύ σας, μαζὶ μὲ τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά των, μὲ ἐξευτελισμούς, βιαίαν κακομεταχειρίσῃ καὶ βασανισμούς, καὶ δεμένους γερὰ ἀπὸ ὅλα τα μέρη μὲ σιδηρᾶ δεσμά, διὰ νὰ ὑποστοῦν φοβερὸν καὶ ἐπονείδιστον θάνατον, όπως ἁρμόζει εἰς τέτοιους κακοβούλους ἐχθρούς. |
| 26 τούτων γὰρ ὁμοῦ κολασθέντων, διειλήφαμεν εἰς τὸν ἐπίλοιπον χρόνον τελείως ἡμῖν τὰ πράγματα ἐν εὐσταθείᾳ καὶ βελτίστῃ διαθέσει κατασταθήσεσθαι. | 26 Διότι, όταν αυτοί κατ' αυτόν τον τρόπον, ομαδικώς, τιμωρηθούν, είμεθα βέβαιοι ότι κατά τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής μας τα πράγματα του βασιλείου μας θα αποκατασταθούν σταθερά, άριστα και με πλήρη ειρήνην. | 26 Διότι ὅταν ὅλοι αὐτοὶ θὰ ἔχουν τιμωρηθῇ ὁμαδικῶς, εἴμεθα βέβαιοι ὅτι κατὰ τὸν ὑπόλοιπον χρόνον αἱ ὑποθέσεις τοῦ κράτους θὰ ἀποκατασταθοῦν δι’ ἡμᾶς καὶ ὅλα θὰ προχωροῦν κατὰ τὸν πλέον σταθερόν, ὑγιῆ καὶ ἄριστον τρόπον. |
| 27 ὃς δι' ἂν σκεπάσῃ τινὰ τῶν ᾿Ιουδαίων ἀπὸ γηραιοῦ μέχρι νηπίου μέχρι τῶν ὑπομαστιδίων, αἰσχίσταις βασάνοις ἀποτυμπανισθήσεται πανοικί. | 27 Εκείνος δε ο οποίος τυχόν θα αποκρύψη κάποιον εκ των Ιουδαίων, από γέροντος μέχρι μικρού παιδιού και μέχρις αυτών ακόμη των θηλαζόντων νηπίων, θα τιμωρηθή με τρομερά βάσανα αυτός και όλη η οικογένεια του. | 27 Ἐὰν δὲ κανεὶς ἀποκρύψῃ καὶ προσφέρῃ ἄσυλον εἰς κάποιον Ἰουδαῖον, ἀπὸ γέροντος μέχρι μικροῦ παιδιοῦ, μέχρι καὶ αὐτῶν ἀκόμη τῶν βρεφῶν, ποὺ θηλάζουν, αὐτὸς θὰ ὑποβληθῇ εἰς τὸ βασανιστικὸν ὄργανον, ποὺ λέγεται τύμπανον, καὶ θὰ βασανισθῇ μέχρι θανάτου, μαζὶ μὲ ὅλην τὴν οἰκογένειάν του. |
| 28 μηνύειν δὲ τὸν βουλόμενον, ἐφ' ᾧ τὴν οὐσίαν τοῦ ἐμπίπτοντος ὑπὸ τὴν εὔθυναν λήψεται καὶ ἐκ τοῦ βασιλικοῦ ἀργυρίου δραχμὰς δισχιλίας καὶ τῆς ἐλευθερίας τεύξεται καὶ στεφανωθήσεται. | 28 Εκείνος δε ο οποίος θα θελήση, να καταγγείλη Ιουδαίον παραμένοντα πιστόν εις την θρησκείαν του, όχι μόνον θα λάβη την περιουσίαν του καταγγελθέντος και εις καταδίκην οδηγουμένου Εβραίου, αλλά ακόμη θα λάβη από το βασιλικόν θησαυροφυλάκιον δύο χιλιάδας αργυράς δραχμάς· εάν δε είναι δούλος, θα γίνη ελεύθερος, και επί πλέον θα στεφανωθή με τιμητικόν στέφανον. | 28 Ὁποιοσδήποτε δὲ ἐπιθυμεῖ νὰ δώσῃ πληροφορίες καὶ νὰ καταγγείλῃ Ἰουδαῖον, αὐτὸς θὰ λάβῃ τὴν περιουσίαν τοῦ ἐνόχου καὶ ὑποδίκου αὐτοῦ Ἰουδαίου, καθὼς ἐπίσης καὶ δύο χιλιάδες (2.000) ἀργυρὲς δραχμὲς ἀπὸ τὸ βασιλικὸν ταμεῖον.Ἐπὶ πλέον δὲ (ἐφ' ὅσον εἶναι δοῦλος) θὰ λάβῃ τὴν ἐλευθερίαν του καὶ θὰ στεφανωθῇ μὲ τιμητικὸν στέφανον. |
| 29 πᾶς δὲ τόπος, οὗ ἐὰν φωραθῇ τὸ σύνολον σκεπαζόμενος ᾿Ιουδαῖος, ἄβατος καὶ πυριφλεγὴς γινέσθω καὶ πάσῃ θνητῇ φύσει κατὰ πάντα ἄχρηστος φανήσεται εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον». | 29 Καθε δε τόπος, όπου τυχόν θα ευρεθή κρυπτόμενος Εβραίος, θα κηρυχθή απροσπέλαστος και θα παραδοθή στο πυρ και θα είναι άβατος εις κάθε θνητήν ύπαρξιν, κατά πάντα άχρηστος εις όλον τον κατόπιν χρόνον”. | 29 Κάθε δὲ τόπος, εἰς τὸν ὁποῖον θὰ ἀνακαλυφθῇ ὅτι κρύπτεται καὶ φυλάσσεται Ἰουδαῖος, θὰ κηρυχθῇ καὶ θὰ καταστῇ ἀπρόσιτος καὶ θὰ παραδοθῇ εἰς τὴν φωτιά.Ἔτσι θὰ καταστῇ ἐντελῶς ἄχρηστος διὰ κάθε θνητὸν εἰς τὸν αἰῶνα τὸν ἅπαντα. |
| 30 Καὶ ὁ μὲν τῆς ἐπιστολῆς τύπος οὕτως ἐγέγραπτο. | 30 Αυτά περιείχεν η γραπτή διαταγή του Πτολεμαίου. | 30 Τέτοιο ἦταν τὸ σχέδιον καὶ τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς - διατάγματος, ποὺ ἔγραψε καὶ ἀπέστειλεν ὁ Πτολεμαῖος. |
