| Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Ταύτην ἤδη, ἀγαπητοί, δευτέραν ὑμῖν γράφω ἐπιστολήν, ἐν αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν ὑπομνήσει τὴν εἰλικρινῆ διάνοιαν, | 1 Αυτήν τώρα, αγαπητοί, δευτέραν πλέον επιστολήν σας γράφω. Και δια των δύο αυτών επιστολών προσπαθώ να κρατώ άγρυπνον και προσεκτικήν την ειλικρινή διάνοιάν σας με την υπόμνησιν, που σας κάμνω, | 1 Ταύτην τὴν ἐπιστολήν, ἀγαπητοί, δευτέραν ἐντὸς ὀλίγου, ὕστερα ἀπὸ τὴν πρώτην, γράφω εἰς σᾶς. Καὶ εἰς τὰς δύο ταύτας ἐπιστολάς, διὰ τῆς ὑπενθυμίσεως, τὴν ὁποίαν δι’ αὐτῶν σᾶς κἀνω, καθιστῶ προσεκτικὴν τὴν διάνοιάν σας, τὴν εἰλικρινῆ καὶ καθαρὰν ἀπὸ τὴν πλάνην καὶ τὰ πάθη, |
| 2 μνησθῆναι τῶν προειρημένων ῥημάτων ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ὑμῶν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος, | 2 δια να ενθυμηθήτε τα λόγια, τα οποία είχαν προφητευθή στους καιρούς της Παλ. Διαθήκης από τους αγίους προφήτας, καθώς επίσης και την διδασκαλίαν των Αποστόλων σας, η οποία είναι θέλημα και διδασκαλία του Κυρίου και Σωτήρος μας. | 2 διὰ νὰ ἐνθυμηθῆτε τοὺς λόγους, ποὺ ἐλέχθησαν εἰς τὸ παρελθὸν ἀπὸ τοὺς ἁγίους προφήτας, καθὼς καὶ τὴν ἠθικὴν διδασκαλίαν τῶν Ἀποστόλων σας, ἡ ὁποία εἶναι καὶ διδασκαλία τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος μας. |
| 3 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι ἐλεύσονται ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμπαῖκται, κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι | 3 Κρατείτε αυτά ως πολύτιμον θησαυρόν, έχοντες υπ' όψιν σας τούτο πρώτον, ότι δηλαδή θα έλθουν, κατά τους τελευταίους καιρούς, άνθρωποι σκληρυμένοι εις την αμαρτίαν, που θα πορεύωνται και θα ζουν σύμφωνα με τας πονηράς των επιθυμίας και οι οποίοι θα εμπαίζουν την διδασκαλίαν του Κυρίου. | 3 Πρέπει δὲ νὰ ἐνθυμηθῆτε καὶ νὰ κρατῆτε ζωηρὰς εἰς τὴν μνήμην σας τὰς διδασκαλίας αὐτάς, διὰ νὰ μὴ παρασυρθῆτε εἰς πλάνας. Διότι πρέπει πρωτίστως νὰ ξεύρετε τοῦτο· ὅτι δηλαδὴ θὰ ἔλθουν κατὰ τὸν πρὸ τῆς δευτέρας παρουσίας χρόνον ἄνθρωποι ἀσεβεῖς, ποὺ θὰ ἐμπαίζουν τὰ ἱερώτατα καὶ θὰ πορεύωνται σύμφωνα μὲ τὰς σαρκικὰς ἐπιθυμίας των. |
| 4 καὶ λέγοντες· ποῦ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία τῆς παρουσίας αὐτοῦ; ἀφ’ ἧς γὰρ οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν, πάντα οὕτω διαμένει ἀπ’ ἀρχῆς κτίσεως. | 4 Θα λέγουν δε προς σας· “που είναι η υπόσχεσις του Χριστού, περί Δευτέρας Παρουσίας; Τιποτε δεν έγινεν ακόμη. Διότι από την ημέραν, που οι πατέρες και οι πρόγονοι μας απέθαναν, όλα μένουν έτσι, όπως ήσαν από την αρχήν της δημιουργίας”. | 4 Καὶ θὰ λέγουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί· Ποὺ εἶναι καὶ πῶς δὲν ἐπραγματοποιήθη ἡ ὑπόσχεσις περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας του; Διότι ἀπὸ τὴν ἐποχήν, ποὺ ἀπέθαναν οἱ πατέρες καὶ παλαιοί μας πρόγονοι, ὅλα μένουν ἔτσι, ὅπως τὰ βλέπομεν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς δημιουργίας. |
| 5 λανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας, ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ γῆ ἐξ ὕδατος καὶ δι’ ὕδατος συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόγῳ, | 5 Τυφλωμένοι όμως αυτοί από τα αμαρτωλά τους πάθη λησμονούν τούτο, ότι δηλαδή οι ουρανοί υπήρχαν από πολύ παλαιούς χρόνους καθώς και η γη, η οποία με τον παντοδύναμον λόγον του Θεού, έγινε και υφίσταται, αφού από το ύδωρ εβγήκε και δια του ύδατος υπάρχει. | 5 Λέγουν ὅμως αὐτά, διότι ἐξ αἰτίας τῆς θεληματικῆς των τυφλώσεως τοὺς διαφεύγει τοῦτο· ὅτι δηλαδή οἰ οὐρανοὶ ὑπῆρχον πρὸ πολλοῦ, ἐξ ἀρχῆς τῆς δημιουργίας, καθὼς καὶ ἡ γῆ, ἡ ὁποία ἔγινε καὶ ὑπάρχει διὰ τοῦ παντοδυνάμου λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ἀπὸ τὸ νερὸν ἐβγῆκε καὶ ἐν μέσῳ τῶν θαλασσῶν ἐστηρίχθη. |
| 6 δι’ ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι κατακλυσθεὶς ἀπώλετο· | 6 Με το ίδιο ακριβώς νερό, κατόπιν διαταγής του Θεού, ο τότε αμαρτωλός κόσμος κατεκλύσθη και κατεστράφη. | 6 Μὲ τὸ νερὸν δὲ καὶ μὲ τὸν προστακτικὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἔγινεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἡ γῆ μὲ τοὺς κατοίκους της κατεστράφη πλημμυρισθεῖσα ἀπὸ τὰ νερά. |
| 7 οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι εἰσὶ πυρί τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. | 7 Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη με τον παντοδύναμον λόγον του Θεού φυλάσσονται δια το πυρ και διατηρούνται δια την μεγάλην ημέραν της Κρίσεως και της καταστροφής των ασεβών ανθρώπων. | 7 Οἱ δὲ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ διὰ τοῦ αὐτοῦ προστακτικοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀποταμιευμένοι καὶ φυλαγμένοι διὰ τὸ πῦρ, καὶ διατηροῦνται διὰ τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως, ἡ ὁποία θὰ εἶναι καὶ ἡμέρα καταστροφῆς τῶν ἀσεβῶν. |
| 8 Ἓν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶς, ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία. | 8 Ενα πράγμα ας μη διαφεύγη την προσοχήν σας, αγαπητοί, ότι μία ημέρα ενώπιον του Θεού είναι όσον για μας τα χίλια έτη· και χίλια έτη δικά μας είναι σαν μια ημέρα ενώπιον του Θεού. (Προσωρινοί και ολιγοχρόνιοι καθώς είμεθα μας φαίνονται ατελείωτοι οι αιώνες και ίσως δυσφορούμεν). | 8 Ἀλλἀ σᾶς, ἀγαπητοί, ἂς μὴ διαφεύγῃ ἕνα πρᾶγμα, τὸ ἑξῆς· ὅτι μία ἡμέρα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἶναι ὅσον χίλια ἔτη ἰδικά μας καὶ χίλια ἔτη ἀνθρώπινα σὰν μία ἡμέρα. Εἰς ἡμᾶς τοὺς περιορισμένους ἀνθρώπους οἱ αἰῶνες φαίνονται μακροί. Ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅμως εἶναι ὅσον μία στιγμὴ ἰδικῆ μας. |
| 9 οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας, ὥς τινες βραδύτητα ἡγοῦνται, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι. | 9 Ο Κυριος όμως δεν βραδύνει να εκπληρώση τας υποσχέσστου, όπως μερικοί νομίζουν βραδύτητα, που δεν βλέπουν την ταχείαν και άμεσον εκπλήρωσιν. Αλλ' ας έχουν υπ' όψιν των, ότι μακροθυμεί εις ημάς ο Κυριος, διότι δεν θέλει ούτε και ολίγοι να απολεσθούν, αλλά θέλει να προχωρήσουν όλοι εις την μετάνοιαν και σωτηρίαν. | 9 Δὲν βραδύνει λοιπὸν ὁ Κύριος νὰ ἐκπληρώσῃ τὴν ὑπόσχεσίν του, ὅπως μερικοὶ νομίζουν, ὅτι ἡ ἀναβολὴ αὐτὴ προέρχεται ἐξ ἀμελείας, ἀλλὰ δεικνύει μακροθυμίαν εἰς ἡμᾶς, διότι δὲν θέλει οὔτε κὰν ὀλίγοι νὰ ἀπολεσθοῦν,ἀλλὰ θέλει νὰ προσχωρήσουν ὅλοι εἰς μετάνοιαν. |
| 10 Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. | 10 Θα έλθη βεβαίως η μεγάλη ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Θα έλθη όμως έξαφνα, σαν κλέπτης κατά την νύκτα. Και κατά την ημέραν αυτήν οι ουρανοί θα παρέλθουν και θα εξαφανισθούν με απερίγραπτον βοήν και κρότον. Τα δε υλικά στοιχεία, από τα οποία αποτελούνται οι ουρανοί, θα αναφλεγούν και θα διαλυθούν και η γη και τα έργα, που υπάρχουν εις αυτήν, θα κατακαούν. | 10 Θὰ ἔλθῃ δὲ ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ κρίνῃ τὸν κόσμον. Καὶ θὰ ἔλθῃ ἔξαφνα, σὰν τὸν κλέπτην κατὰ τὴν νύκτα. Κατ’ αὐτὴν δὲ τὴν ἡμέραν οἱ οὐρανοὶ μὲ βοὴν καὶ πάταγον θὰ παρέλθουν, τὰ δὲ οὐράνια σώματα διὰ τῆς καύσεως θὰ διαλυθοῦν, καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ἔργα, ποὺ θὰ ὑπάρχουν εἰς αὐτήν, θὰ κατακαοῦν. |
| 11 Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, | 11 Αφού, λοιπόν, όλα αυτά και με τέτοιον τρόπον πρόκειται να διαλυθούν, σκεφθήτε ποίοι πρέπει να είσθε σεις οι Χριστιανοί εις τας αγίας συναναστροφάς σας και τα έργα της ευσεβείας. | 11 Ἀφοῦ λοιπὸν ὅλα αὐτὰ θὰ διαλυθοῦν, πόσον τέλειοι Χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶσθε σεῖς εἰἲς ὅλας τὰς ἐκδηλώσεις ἁγίας διαγωγῆς καὶ εὐσεβείας! |
| 12 προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! | 12 Να περιμένετε δε όχι με φόβον, αλλά με ελπίδα και χαράν, και να προχωρήτε με όρεξιν και ενδιαφέρον προς την παρουσίαν της μεγάλης εκείνης ημέρας του Θεού, κατά την οποίαν οι ουρανοί φλεγόμενοι από το πυρ θα διαλυθούν και τα υλικά στοιχεία του σύμπαντος καιόμενα και αυτά θα λυώσουν! | 12 Καὶ ἔτσι νὰ περιμένετε μὲ εἰρήνην καὶ ἐλπίδα καὶ νὰ προχωρῆτε μὲ ζῆλον πρὸς τὸν ἐρχομὸν τῆς ἡμέρας τοῦ Θεοῦ, ἕνεκα τῆς ὁποίας οἰ οὐρανοὶ θὰ κοκκινίσουν ἀπὸ φωτιὰ καὶ θὰ διαλυθοῦν καὶ τὰ οὐράνια σώματα θὰ κατακαοῦν καὶ θὰ λυώσουν. |
| 13 καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ. | 13 Ημείς δε, οι Χριστιανοί, καινούργιους ουρανούς και καινούργιαν γην, σύμφωνα με την υπόσχεσιν του Θεού περιμένομεν, στους οποίους πλέον μονίμως θα κατοική η δικαιοσύνη και κάθε αρετή. | 13 Καινούργιους δὲ οὐρανοὺς καὶ καινούργιαν γῆν σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσίν του περιμένομεν, εἰς τοὺς ὁποίους ἡ ἀρετὴ καὶ ἁγιότης θὰ κατοικῇ. |
| 14 Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ, | 14 Δια τούτο, αγαπητοί, εφ' όσον τόσον ύψιστα και εξαίσια γεγονότα περιμένομεν, προσπαθήστε με ζήλον και επιμέλειαν να ευρεθήτε ενώπιον του Κυρίου, όταν θα έλθη ως κριτής, άσπιλοι και έμεμπτοι (οπότε και θα αντικρύσετε τον Κυριον με ειρήνην και χαράν). | 14 Διὰ τοῦτο, ἀγαπητοί, περιμένοντες μὲ τρόμον καὶ χαρὰν τὸ ξανακαινούργωμα αὐτὸ τοῦ σύμπαντος, προσπαθήσατε μὲ ζῆλον καὶ σπουδὴν νὰ εὑρεθῆτε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅταν θὰ ἔλθῃ, ἐλεύθεροι καὶ ἀπὸ τὸν παραμικρὸν μολυσμὸν καὶ ἀπὸ τὴν ἐλαφροτέραν ἠθικὴν κηλῖδα, ὁπότε θὰ εἶσθε καὶ εἰς εἰρηνικὴν κατάστασιν, χωρὶς κανένα τρόμον ἢ φόβον. |
| 15 καὶ τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν μακροθυμίαν σωτηρίαν ἡγεῖσθε, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν, | 15 Το δε γεγονός, ότι ο Κυριος αναβάλλει να έλθη ένεκα της μεγάλης αυτού μακροθυμίας, να το θεωρήσετε ως θεόσδοτον ευκαιρίαν, που οδηγεί προς την σωτηρίαν, όπως ο αγαπητός αδελφός ημών Παύλος σας έχει γράψει, σύμφωνα με την σοφίαν, που του έχει δοθή από τον Θεόν. | 15 Καὶ τὴν μακροθυμίαν τοῦ Κυρίου μας, διὰ τὴν ὁποίαν ἀναβάλλει νὰ ἔλθῃ, νὰ θεωρῆτε ὡς κάτι ποὺ ὁδηγεῖ εἰς σωτηρίαν, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητός μας ἀδελφὸς Παῦλος σύμφωνα μὲ τὴν σοφίαν, ποὺ τοῦ ἐδόθη ἀπὸ τὸν Θεόν, σᾶς ἔγραψε, |
| 16 ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν. | 16 Οπως επίσης και εις όλας τας επιστολάς του κάμνει λόγον περί των μεγάλων αυτών θεμάτων, μεταξύ των οποίων υπάρχουν μερικά δυσνόητα, που οι αμαθείς και αστήρικτου εις την χριστιανικήν αλήθειαν τα διαστρεβλώνουν, όπως άλλωστε διαστρεβλώνουν και τας άλλας Γραφάς, δια να καταλήξουν έτσι οι ίδιοι θεληματικά εις την αιώνιον απώλειαν. | 16 ὅπως κάνει λόγον καὶ εἰς ὅλας τὰς ἐπιστολάς του περὶ τῶν ζητημάτων αὐτῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι μερικὰ δυσκολονόητά, τὰ ὁποῖα οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι διαστρεβλώνουν καὶ παρερμηνεύουν, ὅπως διαστρέφουν καὶ τὰς λοιπὰς γραφάς, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν καταστροφὴν καὶ καταδίκην των. |
| 17 Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοί, προγινώσκοντες φυλάσσεσθε, ἵνα μὴ τῇ τῶν ἀθέσμων πλάνῃ συναπαχθέντες ἐκπέσητε τοῦ ἰδίου στηριγμοῦ, | 17 Σεις λοιπόν, αγαπητοί, γνωρίζοντες αυτά εκ των προτέρων, να λαμβάνετε τα μέτρα σας και να προφυλάσσεσθε, δια να μη συναρπασθήτε από την πλάνην των ασεβών ψευδοδιδασκάλων και εκπέσετε από το ακλόνητον στήριγμά σας, από την χριστιανικήν αλήθειαν. | 17 Σεῖς λοιπόν, ἀγαπητοί, γνωρίζοντες ἐκ προτέρου τὸν κίνδυνον νὰ προφυλάττεσθε, διὰ νὰ μὴ συμπαρασυρθῆτε ἀπὸ τὴν πλάνην τῶν ἀσεβῶν καὶ ἀνόμων ψευδοδιδασκάλων καὶ πέσετε ἔξω ἀπὸ τὴν ἀμετακίνητον θεμελίωσίν σας εἰς τὴν χριστιανικὴν πίστιν καὶ διδασκαλίαν. |
| 18 αὐξάνετε δὲ ἐν χάριτι καὶ γνώσει τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. αὐτῷ ἡ δόξα καὶ νῦν καὶ εἰς ἡμέραν αἰῶνος· ἀμήν | 18 Αλλά να αυξάνεσθε συνεχώς εις την χάριν και την γνώσιν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού. Εις αυτόν ας είναι η άπειρος δόξα και τώρα και εις την ανέσπερον ημέραν της αιωνιότητος. Αμήν. | 18 Εὔχομαι δὲ νὰ αὐξάνεσθε εἰς τὴν χάριν καὶ εἰς τὴν γνῶσιν, τὴν ὁποίαν δίδει ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Σωτὴρ Ἰησοῦς Χριστός. Ἂς εἶναι εἰς αὐτὸν ἡ δόξα καὶ τώρα καὶ καθ’ ὅλην τὴν ἀτελεύτητον ἡμέραν τῆς αἰωνιότητος. Ἀμήν. |
