Συγγραφέας: Ὁ ἀπόστολος Πέτρος (α΄ 1).

Χρονολογία: Πιθανῶς τό 66 μ.Χ.

Θέμα: Ἡ Β΄ Πέτρου καί ἡ Β πρός Τιμόθεο ἔχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικ. Καί στίς δύο, οἱ συγγραφεῖς προαισθάνονται ὅτι ὁ μαρτυρικός τους θάνατος πλησιάζε (Β΄ Τιμόθεον δ΄ 6, Β΄ Πέτρου α΄ 14 μέ Ἰωάννου κα΄ 18, 19). Καί τίς δύο ἐπιστολές χαρακτηρίζει ἡ εἰρήνη καί ἡ χαρά. Ἐπίσης καί οἱ δύο προβλέπουν τήν ἀποστασία μέσα στήν ἱστορία τῆς κατ’ ὄνομα ἐκκλησίας. Ὁ Παῦλος μᾶς δίνει τήν ἀποστασία στό τελευταῖο τῆς στάδιο, ὅταν ὅλο τό πλῆθος ἔχει πιά μολυνθῆ (Β΄ Τιμόθεον γ΄ 1 - 5, δ΄ 3, 4), ὁ δέ Πέτρος μᾶς δίνει τήν ἀρχή τῆς ἀποστασίας, πού εἶναι οἱ ψευτοδιδάσκαλοι (Β΄ Πετρου β΄ 1-3, 15 - 19). Στήν Πέτρου, οἱ ψευτοδιδάσκαλοι ἀρνοῦνται τήν ἀλήθεια τῆς λυτρώσεως (β΄ 1), θά βροῦμε στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ Ἰωάννου, μια ἀκόμη βαθύτερη ἄρνηση τῆς ἀλήθειας ἀναφορικά μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ (Α΄ Ἰωάννου δ΄ 1-5). Στήν Ἰούδα, φαίνονται ὅλες οἱ φάσεις τῆς ἀποστασίας. Σέ καμιά ὅμως ἀπό τίς ἐπιστολές αὐτές, δέν ὑπάρχει ὁ τόνος τῆς ἀπελπισίας καί τῆς ἀποθαρρύνσεως. Ὁ Θεός καί οἱ ὑποσχέσεις Του, ἐξακολουθοῦν νά εἶναι πηγή ζωῆς καί δυνάμεως γιά τόν πιστό.

Ἡ ἐπιστολή χωρίζεται σέ τέσσερα μέρη:

Ι. Οἱ μεγάλες χριστιανικές ἀρετές, α΄ 1 - 14.
ΙΙ. Ἡ μεγάλη ἀξία τῶν Γραφῶν, α΄ 15 - 21.
ΙΙΙ. Προειδοποιήσεις ἀναφορικά μέ ἀποστάτας διδασκάλους, δ΄ 1 - 22.
IV. Ἡ δευτέρα Ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ἡμέρα τοῦ Κυρίου, γ΄ 1 - 18.