Ὁ Ἔσδρας (Α΄καί Β΄) (Ἔσδρας, κατά τό Ἑβραϊκόν), εἶναι τό πρῶτο ἀπό τά μετά τήν αἰχμαλωσία βιβλία (Ἔσδρας, Νεεμίας, Ἐσθήρ, Ἀγγαῖος, Ζαχαρίας καί Μαλαχίας). Ἀναφέρουν τά τελευταῖα χρόνια τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καί τήν ἐπιστροφή ἑνός ὑπολοίπου τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ στήν Παλαιστίνη ἀπό τόν Ζεροβάβελ, μέ διάταγμα τοῦ Κύρου. Αὐτοί ἔθεσαν τά θεμέλια τοῦ ναοῦ (536 π.Χ.). Ἀργότερα (458 π.Χ.) ἀκολούθησε ὁ Ἔσδρας, ὁ ὁποῖος ἀποκαστέστησε τό νόμο καί τίς τελετουργίες. Ἀλλά τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ ἔθνους, καί οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἄρχοντες, παρέμειναν ἐκ προτιμήσεως στή Βαβυλωνία καί Ἀσσυρία, ὅπου ἄκμαζαν. Τά μετά τήν αἰχμαλωσία βιβλία καταγίνονται μέ αὐτό τό ἀδύνατο ὑπόλοιπο, τό ὁποῖο μόνον αὐτό εἶχε καρδιά γιά τό Θεό.

Τό περιεχόμενο τοῦ Ἕσδρα Β΄.

Ι. Ἡ ἐπιστροφή τῆς πρώτης ὁμάδας τῶν ἐξορίστων 1, 1 – 2, 70
ΙΙ. Ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ 3, 1-6, 22
ΙΙΙ. Ἡ ἐπιστροφή τῆς δεύτερης ὁμάδας ἐξορίστων καί ἡ δράση τοῦ Ἕσδρα 7, 1-10, 44