| Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, | 1 Εγώ ο Παύλος, ο οποίος είμαι Απόστολος του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και ο Τιμόθεος, ο πνευματικός αδελφός, | 1 Εγώ ὁ Παῦλος, ὁ ὁποῖος εἶμαι Ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι ὁ Θεὸς τὸ ἠθέλησε, καὶ ὁ Τιμόθεος ὁ πνευματικὸς ἀδελφός, |
| 2 τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. | 2 στους Χριστιανούς, τους στερεούς εν τη πίστει και αδελφούς εν Χριστώ, που κατοικούν εις τας Κολοσσάς, ευχόμεθα να σας δοθή χάρις και ειρήνη από τον Θεόν και Πατέρα μας και από τον Κυριον Ιησούν Χριστόν. | 2 γράφομεν τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν πρὸς τοὺς κατοικοῦντας εἰς Κολασσὰς Χριστιανοὺς καὶ στερεωμένους εἰς τὴν πίστιν ἀδελφοὺς ἐν Χριστῷ· εἴθε νὰ σᾶς δοθῇ χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ Πατέρα μας καὶ ἀπὸ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. |
| 3 Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πατρὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πάντοτε περὶ ὑμῶν προσευχόμενοι, | 3 Παντοτε, κάθε φορά που προσευχόμεθα δια σας, ευχαριστούμεν τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, | 3 Εὐχαριστοῦμεν τὸν Θεόν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστὸν πάντοτε, ὅταν προσευχώμεθα διὰ σᾶς, |
| 4 ἀκούσαντες τὴν πίστιν ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους, | 4 διότι επληροφορήθημεν την αγνήν και θερμήν εν Χριστώ Ιησού πίστιν σας και την αγάπην σας, που έχετε και εκδηλώνετε προς όλους τους Χριστιανούς. | 4 διότι ἠκούσαμεν τὴν πίστιν σας, ποὺ σᾶς ενώνει μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τὴν ἀγαθοεργὸν ἀγάπην, ποὺ ἔχετε πρὸς ὅλους τοὺς πιστούς. |
| 5 διὰ τὴν ἐλπίδα τὴν ἀποκειμένην ὑμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἣν προηκούσατε ἐν τῷ λόγῳ τῆς ἀληθείας τοῦ εὐαγγελίου | 5 Τον ευχαριστούμεν και τον ευγνωμονούμεν ακόμη δια τα ελπιζόμενα πλούσια αγαθά, που έχουν αποθησαυρισθή από αυτόν στους ουρανούς δια σας και δια τα οποία κατά το παρελθόν ηκούσατε στο γεμάτο από την αλήθειαν του Θεού κήρυγμα του Ευαγγελίου. | 5 Τὸν εὐχαριστοῦμεν διὰ τὰ ἐλπιζόμενα ἀγαθά, ποὺ ἔχουν ἀποταμιευθῆ διὰ σᾶς εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ περὶ τῶν ὁποίων ἠκούσατε εἰς τὸ παρελθὸν διὰ τοῦ ἀψευδοῦς καὶ ἀλανθάστου λόγου τοῦ εὐαγγελίου, ποὺ σᾶς ἐκηρύχθη. |
| 6 τοῦ παρόντος εἰς ὑμᾶς, καθὼς καὶ ἐν παντὶ τῷ κόσμῳ, καὶ ἔστι καρποφορούμενον καὶ αὐξανόμενον καθὼς καὶ ἐν ὑμῖν, ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἠκούσατε καὶ ἐπέγνωτε τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ, | 6 Και το οποίον Ευαγγέλιον είναι πάντοτε παρόν και φωτεινόν ενώπιόν σας, όπως και εις όλον τον κόσμον. Και συνεχώς φέρει καρπούς αρετής και σωτηρίας στους ανθρώπους, απλώνεται και διαδίδεται προς όλας τας κατευθύνσεις, όπως και μεταξύ σας από την ημέραν, κατά την οποίαν δια πρώτην φοράν ηκούσατε και εγνωρίσατε καλά την ευαγγελικήν διδασκαλίαν, που μας εφανέρωσεν ο Θεός και η οποία είναι απολύτως αληθινή. | 6 Καὶ ἀπὸ τότε τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο δὲν ἔπαυσε νὰ εἶναι παρὸν εἰς σᾶς, ὅπως εἶναι παρὸν καὶ εἰς ὅλον τὸν κόσμον. Καὶ ἑξακολουθεῖ νὰ καρποφορεῖ καὶ νὰ διαδίδεται, ὅπως καρποφορεῖ καὶ μεταξύ σας ἀπὸ τὴν ἡμέραν, ποὺ ἠκούσατε καὶ ἐλάβατε πλήρη γνῶσιν τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, ποὺ μᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός, καὶ ἡ ὁποία εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ἀληθής. |
| 7 καθὼς καὶ ἐμάθετε ἀπὸ Ἐπαφρᾶ τοῦ ἀγαπητοῦ συνδούλου ἡμῶν, ὅς ἐστι πιστὸς ὑπὲρ ἡμῶν διάκονος τοῦ Χριστοῦ, | 7 Ετσι ακριβώς, καθαρόν και ανόθευτον, επήρατε και εμάθατε το Ευαγγέλιον του Χριστού από τον Επαφράν, τον αγαπητόν σύνδουλόν μας, ο οποίος είναι πιστός και αφωσιωμένος υπηρέτης και εργάτης του Χριστού δια την ιδικήν σας σωτηρίαν και πρόοδον. | 7 Ἔτσι δέ, ἐλεύθερον ἀπὸ κάθε πλάνην, σᾶς ἐκηρύχθη τὸ εὐαγγέλιον καὶ ἐμάθατε τοῦτο ἀπὸ τὸν Ἐπαφρᾶν, τὸν ἀγαπητὸν σύνδουλόν μας, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀληθὴς καὶ ἀφωσιωμένος τοῦ Χριστοῦ ὑπηρέτης διὰ τὴν ἰδικήν σας ὠφέλειαν καὶ σωτηρίαν. |
| 8 ὁ καὶ δηλώσας ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἀγάπην ἐν Πνεύματι. | 8 Αυτός δε και εγνωστοποίησεν εις ημάς την αγάπην σας, την οποίαν το Πνεύμα το Αγιον εκαλλιέργησε και ανέπτυξεν εις τας ψυχάς σας. | 8 Αὐτὸς καὶ μᾶς ἐφανέρωσε τὴν ἀγάπην σας, ποὺ ὡς καρπὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔχετε δι’ ἠμᾶς. |
| 9 Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἠκούσαμεν, οὐ παυόμεθα ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόμενοι καὶ αἰτούμενοι, ἵνα πληρωθῆτε τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ θελήματος αὐτοῦ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ συνέσει πνευματικῇ, | 9 Δια τούτο και ημείς από εκείνην την ημέραν, που ηκούσαμεν αυτάς τας πληροφορίας, δεν παύομεν να προσευχώμεθα δια σας στον Θεόν και να ζητούμεν να εμπλησθήτε και να εμποτισθήτε ακόμη περισσότερον από την πλήρη και τελείαν γνώσιν του θελήματος του Θεού με κάθε πνευματικήν σοφίαν και σύνεσιν, | 9 Ἐπειδὴ δὲ ἐλάβαμεν τὰς εἰδήσεις αὐτάς, δι’ αὐτὸ καὶ ἡμεῖς ἀπὸ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ποὺ τὰς ἠκούσαμεν, δὲν παύομεν νὰ προσευχώμεθα διὰ σᾶς καὶ νὰ ζητῶμεν ἀπὸ τὸν Θεόν νὰ σᾶς δώσῃ πλήρη καὶ τελείαν γνῶσιν τοῦ θελήματός του μὲ κάθε πνευματικὴν σοφίαν καὶ σύνεσιν. |
| 10 περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ Κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρεσκείαν, ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντες καὶ αὐξανόμενοι εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ, | 10 ώστε να ζήσετε και να πορευθήτε καθώς πρέπει και αξίζει στον Κυριον, εις κάθε τι που είναι ευάρεστον εις αυτόν, καρποφορούντες πλουσίως κάθε καλόν έργον και προοδεύοντες συνεχώς εις την καθαράν και τελείαν γνώσιν του Θεού, | 10 Ἔτσι δὲ νὰ φωτισθῆτε καὶ νὰ ὁδηγηθῆτε διὰ νὰ πολιτευθῆτε, καθὼς πρέπει καὶ ἀξίζει εἰς τὸν Κύριον, ὥστε νὰ ἀρέσκετε εἰς κάθε τι εἰς αὐτὸν μὲ τὸ νὰ παράγουν αἱ ψυχαί σας ὡς πνευματικὸν καρπὸν κάθε καλὸν ἔργον καὶ νὰ προάγεσθε εἰς τὴν ἐπίγνωσιν του Θεοῦ. |
| 11 ἐν πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοι κατὰ τὸ κράτος τῆς δόξης αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ὑπομονὴν καὶ μακροθυμίαν, μετὰ χαρᾶς | 11 ενδυναμούμενοι με κάθε δύναμιν κατά την ένδοξον αυτού ισχύν και κραταιότητα, προοδεύοντες συνεχώς εις κάθε υπομονήν κατά τους διωγμούς και τας θλίψεις, εις κάθε μεγαλοκαρδίαν απέναντι εκείνων, που σας αδικούν. Μετά χαράς δε πάντοτε | 11 Ἐνισχυόμενοι δὲ μὲ πᾶσαν δύναμιν, ποὺ θὰ σᾶς τὴν παρέχῃ ἡ κραταιὰ καὶ ἔνδοξος μεγαλειότης του, νὰ δεικνύετε κάθε ὑπομονὴν εἰς τοὺς διωγμοὺς καὶ κάθε μεγαλοκαρδίαν εἰς τὰς ἀδικίας καὶ τοὺς πειρασμούς, ὥστε μὲ χαρὰν |
| 12 εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ τῷ ἱκανώσαντι ἡμᾶς εἰς τὴν μερίδα τοῦ κλήρου τῶν ἁγίων ἐν τῷ φωτί, | 12 να ευχαριστήτε και να δοξάζετε τον Θεόν και Πατέρα, ο οποίος μας ηξίωσε και με την χάριν του μας έδωσε την ικανότητα, να λάβωμεν μέρος και να γίνωμεν μέτοχοι της κληρονομίας, την οποίαν θα έχουν οι άγιοι, (δηλαδή της μακαρίας και φωτεινής βασιλείας του Θεού) | 12 νὰ εὐχαριστῆτε τὸν Θεόν καὶ Πατέρα, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔκαμεν ἱκανοὺς καὶ μᾶς ἠξίωσε νὰ λάβωμεν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ φωτὸς τὸ μερίδιον, ποὺ σὰν λαχεῖον ἐκληρώθη καὶ ἐδόθη δωρεὰν εἰς τοὺς Χριστιανούς. |
| 13 ὃς ἐρρύσατο ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐξουσίας τοῦ σκότους καὶ μετέστησεν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ υἱοῦ τῆς ἀγάπης αὐτοῦ, | 13 Αυτός είναι εκείνος, που μας ελύτρωσεν από την εξουσίαν των σκοτεινών δαιμόνων και μας κατέταξε εις την Βασιλείαν του Υιού της αγάπης του. | 13 Ναί· νὰ εὐχαριστῆτε τὸν Θεόν, ποὺ μᾶς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν τοῦ σκότους καὶ μᾶς μετέφερεν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ ἀγαπημένου του Υἱοῦ. |
| 14 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν, τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν· | 14 Δια του Υιού του δε, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, επήραμε και έχομεν την απολύτρωσιν, την συγχώρησιν και εξάλειψιν των αμαρτιών μας. | 14 Διὰ τῆς σχέσεώς μας δὲ μὲ τὸν Υἱὸν τοῦτον ἔχομεν κτῆμα μας τὴν ἀπελευθέρωσιν, τὴν συγχώρησιν τῶν ἁμαρτιῶν μας. |
| 15 ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, | 15 Αυτός, ο Υιός, είναι απαράλλακτη εικών του Θεού του αοράτου, πρωτοτόκος, που δεν εκτίσθη, αλλ' εγεννήθη προαιωνίως από την αυτήν ουσίαν του Πατρός, Θεού τέλειος, πριν ακόμη δημιουργηθή κανένα απολύτως από όλα τα κτίσματα. | 15 Αὐτὸς ὁ Υἱὸς εἶναι εἰκὼν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος δὲν βλέπεται μὲ τοὺς σωματικοὺς ὀφθαλμούς. Εἶναι ἀκόμη πρωτότοκος, ποὺ δὲν ἐκτίσθη, ἀλλ’ ἐγεννήθη ἀπὸ αὐτὴν τὴν οὐσίαν τοῦ Πατρὸς προτοῦ να δημιουργηθοῦν ὅλα τὰ κτίσματα. |
| 16 ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται· | 16 Διότι δι' αυτού εκτίσθησαν τα πάντα, όλα όσα υπάρχουν στους ουρανούς και εις την γην, τα ορατά και τα αόρατα· είτε τα αόρατα αυτά είναι οι Θρόνοι είτε είναι αι Κυριότητες είτε είναι αι Εξουσίαι, όλα εν γένει τα τάγματα των αγγέλων δι' αυτού και εις δόξαν αυτού έχουν κτισθή. | 16 Ναί· ἐγεννήθη προτοῦ νὰ δημιουργηθῇ ὁ κόσμος. Διότι διὰ αὐτοῦ ἐκτίσθησαν ὅλα, ὅσα δηλαδὴ ὑπάρχουν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ὅσα εἶναι ἐπὶ τῆς γῆς· ἐκεῖνα, ποὺ βλέπονται μὲ τὰ μάτια τοῦ σώματος, καὶ ἐκεῖνα, ποὺ δὲν βλέπονται καὶ εἶναι ἀόρατα· εἴτε τὰ ἀόρατα αὐτὰ εἶναι οἱ θρόνοι, εἴτε εἶναι αἱ κυριότητες, εἴτε εἶναι αἱ ἀρχαί, εἴτε εἶναι αἱ ἐξουσίαι, ὅλα ἐν γένει τὰ οὐράνια τάγματα τῶν ἀγγέλων δι’ αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτὸν ἔχουν κτισθῇ· ἀπὸ αὐτὸν ἔλαβαν τὴν ὕπαρξιν καὶ δι’ αὐτοῦ θὰ τελειοποιηθοῦν. |
| 17 καὶ αὐτός ἐστι πρὸ πάντων, καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκε, | 17 Και αυτός άναρχος και προαιώνιος υπάρχει πριν από όλα, και τα πάντα συγκρατονται εις την ύπαρξιν και κυβερνώνται από αυτόν. | 17 Καὶ αὐτὸς ὑπάρχει προτήτερα ἀπὸ ὅλα, καὶ ὅλα ἀπὸ αὐτὸν συγκροτοῦνται καὶ διατηροῦνται εἰς τὴν ὕπαρξιν καὶ κυβερνῶνται. |
| 18 καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων, | 18 Και αυτός είναι η κεφαλή και ο αρχηγός του σώματος, δηλαδή της Εκκλησίας· η αρχή και η ζωοποιός δύναμις της Εκκλησίας, ο πρώτος που ανεστήθη εκ των νεκρών, δια να γίνη αυτός και ως άνθρωπος πρώτος εις όλα. | 18 Καὶ αὐτός, ἀπὸ τὸν ὁποῖον τὰ πάντα συγκρατούνται, εἶναι ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, δηλαδὴ τῆς Ἐκκλησίας· ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ ἱδρυτὴς αὐτῆς, ὁ πρῶτος ποὺ ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν, διὰ νὰ γίνῃ αὐτὸς καὶ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν του πρωτεύων εἰς ὅλα· πρῶτος δηλαδὴ καὶ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ ἐν τῇ ἀναστάσει. |
| 19 ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι | 19 Διότι εις αυτόν έχει ευαρεστηθή και ευχαριστηθή να κατοικήση ολόκληρος η θεότης. | 19 Τοῦ πρέπει δὲ νὰ πρωτεύῃ εἰς ὅλα, διότι μέσα εἰς αὐτὸν εὐηρεστήθη νὰ κατοικήσῃ σὰν εἰς ναὸν ὁλόκληρος ἡ θεία φύσις. |
| 20 καὶ δι’ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι’ αὐτοῦ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. | 20 Και δια μέσου αυτού ευηρεστήθη και ηθέλησεν ο Θεός να συμφιλιώση τα πάντα προς τον εαυτόν του. Ειρήνευσε δε και συνεφιλίωσε με το αίμα της σταυρικής του θυσίας τόσον τους ανθρώπους της γης μεταξύ τους και με τον Θεόν, όσον και τους εν ουρανοίς αγγέλους με όλους ημάς τους ανθρώπους. | 20 Καὶ δι’ αὐτοῦ ὁ Θεὸς εὐηρεστήθη νὰ συνδιαλλάξῃ καὶ νὰ συμφιλίωσῃ ὅλα πρὸς τὸν ἑαυτόν του. Καὶ εἰρήνευσε μὲ τὸ αἷμα καὶ τὴν θυσίαν τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου εἴτε τοὺς ἐπὶ γῆς ἀνθρώπους μὲ τὸν Θεὸν καὶ μεταξύ τους, εἴτε τοὺς ἐν οὐρανοῖς ἀγγέλους, τοὺς ὁποίους ἐσυμφιλίωσε μὲ ὅλους μας. |
| 21 καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατήλλαξεν | 21 Και σας, οι οποίοι άλλοτε ήσασθε αποξενωμένοι από τον Θεόν και εχθροί αυτού, κατά τον εσωτερικόν σας άνθρωπον, με τα πονηρά του έργα, τώρα σας συνεφιλίωσε | 21 Εἰρήνευσε δὲ καὶ σᾶς, ποὺ ἄλλοτε ἦσθε ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ ἐχθροὶ αὐτοῦ μὲ τὴν προαίρεσίν σας καὶ τὸ ἐσωτερικόν σας καὶ μὲ τὰ ἔργα τὰ πονηρά, ποὺ ἐκάνατε. |
| 22 ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου, παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατενώπιον αὐτοῦ, | 22 δια του σώματος του, της ιδικής του σαρκός, με τον σταυρικόν του θάνατον, δια να σας καταστήση και σας παραστήση ενώπιον του αγίους και αμέμπτους και χωρίς καμμίαν κατηγορίαν. | 22 Τώρα δὲ σᾶς ἐσυμφιλίωσε διὰ τοῦ σώματος, ποὺ ἦτο σὰρξ ἀνθρωπίνη ἰδική του. Σᾶς ἐσυμφιλίωσε μὲ τὸν θάνατόν του, διὰ νὰ σᾶς παραστήσῃ ἐνώπιόν του ἁγίους καὶ ἀμέμπτους καὶ ἀπηλλαγμένους ἀπὸ κάθε κατηγορίαν. |
| 23 εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ τῇ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος διάκονος. | 23 Αυτά τα σωτηρία και ανεκτίμητα δώρα σας τα έδωσε ως ιδικά σας πλέον, εάν βέβαια και σεις έχετε πάρει την απόφασιν να μένετε σταθερά θεμελιωμένοι εις την πίστιν, στερεοί και αμετακίνητοι επάνω εις την ελπίδα, που μας παρέχει το Ευαγγέλιον, το οποίον έχει κηρυχθή εις όλην την οικουμένην την κάτω από τον ουρανόν και του οποίου Ευαγγελίου εγώ, ο Παύλος, έγινα διάκονος. | 23 Ἀσφαλῶς δὲ θὰ σᾶς παραστήσῃ ἁγίους καὶ ἀμέμπτους, ἐὰν βεβαίως καὶ σεῖς ἑξακολουθῆτε νὰ ἐμμένετε θεμελιωμένοι εἰς τὴν πίστιν καὶ στερεοί, χωρὶς να μετακινῆσθε καὶ ἀπομακρύνεστε ἀπὸ τὴν ἐλπίδα, ποὺ μᾶς ὑπόσχεται τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἠκούσατε καὶ τὸ ὁποῖον ἐκηρύχθη εἰς ὅλην τὴν κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸν οἰκουμένην, καὶ τοῦ ὁποίου εὐαγγελίου ἔγινα ἐγὼ ὁ Παῦλος διάκονος. |
| 24 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία, | 24 Τωρα δε φυλακισμένος και δέσμιος χαίρω δια τα παθήματα, που υποφέρω προς χάριν σας και αναπληρώνω όσα δεν επρόφθασε να πάθη δια σας ο Χριστός, τα αναπληρώνω σαν εργάτης του Ευαγγελίου του, που εν μέσω κόπων και κινδύνων και θλίψεων, προσφέρω την σωτηρίαν στους συγχρόνους μου ανθρώπους. Και υφίσταμαι αυτά δια το σώμα του Χριστού, το οποίον είναι η Εκκλησία. | 24 Καὶ ἡ δρᾶσις μου ὡς Ἀποστόλου ἠμποδίσθη πρὸς τὸ παρόν, διότι εἶμαι φυλακισμένος. Ἀλλὰ τώρα παρὰ τὴν φυλάκισίν μου αὐτὴν χαίρω διὰ τὰ παθήματα, ποὺ ὑποφέρω διὰ τὴν σωτηρίαν σας. Καὶ μὲ τὰ παθήματά μου αὐτὰ ἀναπληρώνω τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ καὶ πάσχω ἑγὼ εἰς τὸ σῶμα μου τὰ ὅσα δὲν ἐπρόφθασε νὰ πάθῃ ὁ Χριστός. Καὶ τὰ ὑποφέρω ὑπὲρ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖον εἶναι ἡ Ἐκκλησία. |
| 25 ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς, πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, | 25 Αυτής δε της Εκκλησίας είμαι εγώ διάκονος σύμφωνα με την πνευματικήν διαχείρισιν και ενέργειαν και χάριν του Θεού, η οποία μου εδόθη, δια να εξυπηρετήσω σας και να κηρύξω ανόθευτον και πλήρη τον λόγον του Θεού. | 25 Τῆς Ἐκκλησίας δὲ αὐτῆς ἔγινα ἐγὼ διάκονος καὶ τὴν ὑπηρετῶ μὲ τὸ ὑψηλὸν ἀξίωμα τοῦ οἰκονόμου τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖον μου ἐδόθη πρὸς ὠφέλειάν σας. Μοῦ ἐδόθη τὸ ἀξίωμα αὐτό, διὰ νὰ κηρύξω πλήρως καὶ εἰς τὴν ἐντέλειαν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. |
| 26 τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, | 26 Δηλαδή να κηρύξω την βουλήν και απόφασιν του Θεού δια την σωτηρίαν των ανθρώπων, η οποία βουλή και απόφασις ήτο άγνωστος και κρυμμένη από την αρχήν του χρόνου και εις όλους τους αιώνας και από όλας τας γενεάς, και η οποία εφανερώθη τώρα με το κήρυγμα του Ευαγγελίου στους αγίους του Θεού, στους Χριστιανούς. | 26 Καὶ ὅταν λέγω τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἐννοῶ τὸ εὐαγγέλιον, ποὺ διακηρύττει τὴν σωτήριον βουλὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ νὰ σωθοῦν ὅλοι οἰ ἄνθρωποι διὰ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τὸ σωτήριον αὐτὸ σχέδιον τοῦ Θεοῦ ἦτο κρυμμένον ἀπ’ ἀρχῆς τοῦ χρόνου, καθ’ ὅλους τοὺς αἰῶνας καὶ τὰς γενεάς, ἐφανερώθη δὲ τώρα μὲ τὸ κήρυγμα εἰς τοὺς ἁγίους αὐτοῦ, τοὺς Χριστιανούς. |
| 27 οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅς ἐστι Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης· | 27 Εις αυτούς ηθέλησεν ο Θεός να γνωστοποιήση ποίος είναι ο αφάνταστος πλούτος της δόξης του μυστηρίου της σωτηρίας των ανθρώπων, όπως μάλιστα φαίνεται εις την σωτηρίαν των εθνικών. Αυτός δε ο προηγουμένως άγνωστος και άπειρος θησαυρός είναι ο σαρκωθείς και σταυρωθείς Χριστός, ο οποίος σαν ιδικός σας Σωτήρ υπάρχει μεταξύ σας και δια του οποίου ελπίζομεν όλοι να αποκτήσωμεν την αιωνίαν δόξαν. | 27 Εἰς αὐτοὺς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς νὰ γνωστοποιήση, πόσον μεγάλος εἶναι ὁ ἔνδοξος πλοῦτος τῶν χαρίτων καὶ δωρεῶν τοῦ Θεοῦ, ποὺ φανερώνεται καὶ ἐκχύνεται διὰ τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ τῆς σωτηρίας. Καὶ τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ ἡ δόξα φαίνεται πολὺ περισσότερον ἐν τῇ σωτηρίᾳ τῶν ἐθνικῶν. Μᾶς ἀπεκαλύφθη δηλαδὴ τώρα ἡ ἄγνωστος πρότερον ἀλήθεια, ὅτι ὁ Χριστός, τὸν ὁποῖον οἱ Ἰουδαῖοι ἐφαντάζοντο ὡς ἀποκλειστικῶς ἰδικόν των, εἶναι μεταξύ σας καὶ ἰδικός σας σωτὴρ καὶ λυτρωτής, διὰ τοῦ ὁποίου ἐλπίζομεν νὰ ἐπιτύχωμεν τὴν αἰωνίαν δόξαν. |
| 28 ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν νουθετοῦντες πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· | 28 Αυτόν δε τον Χριστόν κηρύττομεν ημείς οι Απόστολοι, συμβουλεύοντες κάθε άνθρωπον και διδάσκοντες πάντα άνθρωπον, με κάθε σοφίαν και σύνεσιν, δια να τον καταστήσωμεν και παραστήσωμεν τέλειον δια του Ιησού Χριστού. | 28 Τὸν Χριστὸν δὲ αὐτὸν κηρύττομεν ἡμεῖς οἰ Ἀπόστολοι συμβουλεύοντες κάθε ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες κάθε ἄνθρωπον μὲ πᾶσαν σοφίαν καὶ σύνεσιν, διὰ νὰ παρουσιάσωμεν κάθε ἄνθρωπον τέλειον, ὅπως τὸν κάνει ἡ μετὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἕνωσις. |
| 29 εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει. | 29 Προς τούτο δε και κοπιάζω αγωνιζόμενος, σύμφωνα με την χάριν και την δραστηριότητα, η οποία ενεργείται έντος εμού και δι' εμού με την δύναμιν του Χριστού. | 29 Πρὸς τὸν σκοπὸν δὲ αὐτὸν κοπιάζω καὶ ὑποβάλλομαι εἰς ἀγῶνας καὶ θυσίας σύμφωνα μὲ τὴν ἐνέργειαν, ποὺ μὲ δύναμιν καὶ ἀποτελεσματικότητα ἐνεργεῖ δι’ ἐμοῦ ὁ Χριστός. |
