Συγγραφέας: Ὁ ἀπόστολος Παῦλος (α΄ 1).

Χρονολογία: Ἡ πρός Κολοσσαεῖς ἐστάλη μέ τόν ἴδιο ἀγγελιαφόρο πού ἔφερε τήν πρός Ἐφεσίους καί πρός Φιλήμονα καί πιθανῶς γράφτηκε τήν ἴδια ἐποχή.

Θέμα: Ὁ Ἐπαφρᾶς πού ὑπηρετοῦσε στόν λόγο στήν ἐκκλησία τῶν Κολοσσῶν, ἦταν συγκρατούμενος τοῦ Παύλου στή φυλακή τῆς Ρώμης. Ἀπ’ αὐτόν ἀναμφίβολα ὁ Παῦλος ἔμαθε τήν κατάσταση τῆς ἐκκλησίας αὐτῆς. Ὡς πρός τίς θεμελιώδης ἀλήθειες, ἠ κατάσταση τῆς Ἐκκλησίας ἦταν ἐξαιρετική (α΄ 3-8), ἀλλά μέ ἕνα πανοῦργο τρόπο, εἶχαν ἐμφανισθεῖ δύο σημεῖα πλάνης: Τό πρῶτο ἦταν ἡ ἐμφάνιση τοῦ Νόμου στήν Ἀλεξανδρινή του μορφή, τοῦ ἀσκητισμοῦ, «μή ἐγγίσης, μή γευθῆς», μαζί μέ κάποιο ἴχνος τῆς Ἰουδαϊκῆς τηρήσεως τῶν «ἡμερῶν», ἀντικείμενον τῶν ὁποίων ἦταν ἡ ἀπονέκρωση τοῦ σώματος (πρβλ. Ρωμαίους η΄ 13). Τό δεύτερο σημεῖο πλάνης ἦταν ἕνας ψευδής μυστικισμός «ἐμβατεύων εἰς πράγματα τά ὁποῖα δέν εἶδε» -τό ἀποτέλεσμα φιλοσοφικῆς θεωρίας. Ἐπειδή δέ αὐτά εἶναι πάντοτε συνεχεῖς κίνδυνοι, ἡ πρός Κολοσσαεῖς γράφτηκε, ὄχι μόνο γιά κεῖνες τίς ἡμέρες, ἀλλά γιά τήν προειδοποίηση τῆς Ἐκκλησίας ὅλων τῶν ἡμερῶν.

Ἡ ἐπιστολή χωρίζεται σέ ἑπτά μέρη:

Ι. Εἰσαγωγή, α΄ 1-8.
ΙΙ. Ἡ ἀποστολική προσευχή, α΄ 9-14.
ΙΙΙ. Ἡ ἐξύψωσις τοῦ Χριστοῦ, Δημιουργοῦ, Λυτρωτοῦ καί Ἐγκατοικοῦντος ἐντός τοῦ πιστοῦ, α΄15-29.
ΙV. Ἡ θεότητα ἐνσαρκωθεῖσα ἐν Χριστῷ, ἐν τῷ Ὁποίῳ ὁ πιστός εἶναι πλήρης, β΄1-23.
V. Ἡ ἕνωσις τοῦ πιστοῦ μέ τόν Χριστό στήν ἀνάσταση, ζωή καί δόξα, γ΄ 1-4.
VI. Ἡ χριστιανική ζωή, καρπός τῆς ἑνώσεως μέ τόν Χριστό, γ΄ 5-δ΄6.
VII. Χριστιανική ἐπικοινωνία, δ΄ 7-18.