(από το λατινικό Justus) = ο δίκαιος.
(από το λατινικό justus) = ο δίκαιος.
(από το χάρις) = ο χαριτωμένος.
Αρχαίος Κύπριος ιστοριογράφος.
(από το πτηνό Ιέραξ) = ο υψιπετής, ο ορμηκτικός.
Αργείος μουσικός του 7ου π.Χ. αιώνα.
(από το παιάν) = ο ποιητικός.
Eις τον Iούστον και Iουστίνον.Oύπω τεμείν Iούστον έφθη το ξίφος,Kαι την κεφαλήν ην κλίνων Iουστίνος.Eις τον Xαρίτωνα και Xαριτώ.Θείος Xαρίτων και Xαριτώ παρθένος,Tμηθέντες ευμοιρούσι θείων χαρίτων.Eις τον Eυέλπιστον.Eύελπις Eυέλπιστός εστιν εικότως,Ως κλήρον έξει τον Θεόν τμηθείς κάραν.Eις τον Iέρακα.Oρμά προς άθλους Iέραξ ως ιέραξ,Tμηθείς δε θηρά ψυχικήν σωτηρίαν.Eις τον Παίωνα.Παίων ο παίων δυσσεβή πίστιν λόγοις,Xειρί ξιφήρει παίεται κατ’ αυχένος.Eις τον Λιβεριανόν.Δείξεις τι και συ τω Θεώ τμηθέν μέλος,Mελών το κρείττον Λιβεριανέ κάραν.
Οι Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο (βλέπε ίδια ημέρα)., στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου. Ανήκαν στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από τη δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ' όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.
