Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:17
Δύση: 18:45
Σελ. 19 ημ.
88-278
16ος χρόνος, 5885η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΑΜΒΑΚΟΥΜ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 (Α)


 
 

ΚΕΦΑΛΑΙΑ


 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΤΟ λῆμμα ὃ εἶδεν ᾿Αμβακοὺμ ὁ προφήτης. - 1 Οραμα το οποίον είδεν ο Αμβακούμ, περί της καταδικαστικής αποφάσεως της ληφθείσης υπό του Θεού. Ο προφήτης λέγει· 1 Η καταδικαστικὴ ἀπόφασις, ποὺ ἐλήφθη ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὴν ὁποίαν εἶδεν εἰς ἀποκαλυπτικὴν ὀπτασίαν (ὅραμα) ὁ προφήτης Ἀμβακούμ.
2 ῞Εως τίνος, Κύριε, κεκράξομαι καὶ οὐ μὴ εἰσακούσῃς; βοήσομαι πρός σε ἀδικούμενος καὶ οὐ σώσεις; 2 “Εως πότε, Κυριε, θα φωνάζω προς σε και συ δεν θα εισακούης την προσευχήν μου; Εως πότε εγώ ο αδικούμενος θα βοώ προς σε και δεν θα με σώζης; 2 Ὁ Προφήτης παραπονούμενος ἐρωτᾷ τὸν Θεόν: «Μέχρι πότε, Κύριε, θὰ φωνάζω πρὸς Σέ, διὰ νὰ ἀνακόψῃς τὴν ἀδικίαν καὶ ἀνομίαν, καὶ Σὺ δὲν θὰ εἰσακούῃς τὴν προσευχήν μου; Μέχρι πότε ἐγώ, ὁ ἀδικούμενος καὶ ταλαιπωρούμενος, θὰ φωνάζω πρὸς Σὲ καὶ θὰ ζητῶ βοήθειαν, καὶ Σὺ δὲν θὰ μὲ σώζῃς;
3 ἱνατί ἔδειξάς μοι κόπους καὶ πόνους, ἐπιβλέπειν ταλαιπωρίαν καὶ ἀσέβειαν; ἐξεναντίας μου γέγονε κρίσις, καὶ ὁ κριτὴς λαμβάνει. 3 Διατί, Κυριε, επέτρεψες να βλέπω κακοποιήσεις και καταπονήσεις, ταλαιπωρίαν και ασέβειαν; Ιδού, ότι πολλές φορές ενώπιόν μου διεξάγεται δίκη και ο δικαστής λαμβάνει δώρα, δωροδοκείται. 3 Διὰ ποῖον σκοπὸν ἔδειξες εἰς ἐμὲ τοὺς κόπους, τοὺς μόχθους καὶ τὶς καταπονήσεις τῶν ἀδικουμένων ἀνθρώπων, ὥστε νὰ παρατηρῶ τὴν ταλαιπωρίαν καὶ κακοπάθειαν τῶν βλαπτομένων αὐτῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀσέβειαν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἀδικοῦν; Ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια μου διεξάγεται δίκη καὶ ὁ δικαστὴς λαμβάνει δῶρα, ἔτσι ὅμως παραβαίνει τὸν νόμον καὶ ἀδικεῖ.
4 διὰ τοῦτο διεσκέδασται νόμος, καὶ οὐ διεξάγεται εἰς τέλος κρίμα, ὅτι ὁ ἀσεβὴς καταδυναστεύει τὸν δίκαιον· ἕνεκεν τούτου ἐξελεύσεται τὸ κρίμα διεστραμμένον. 4 Δια τούτο ο Νομος σου έχει πλέον απορριφθή, αι δίκαι δεν διεξάγονται όπως πρέπει, ο ασεβής καταδυναστεύει τον δίκαιον. Εξ αιτίας αυτής της διεφθαρμένης καταστάσεως η δικαστική απόφασις είναι διεστραμμένη”. Και ο Κυριος διαλαλεί· 4 Ἐπειδὴ οἱ δικασταὶ δωροδοκοῦνται, ὁ νόμος ὁ ἰδικός Σου ἀπορρίπτεται καὶ καταπατεῖται καὶ δὲν ἀπονέμεται τελικῶς ἡ πρέπουσα δικαιοσύνη· διότι ὁ ἄδικος καὶ ἀσεβής, καταχρώμενος τὴν δύναμίν του, τυραννεῖ καὶ καταθλίβει τὸν δίκαιον. Ἕνεκα τούτου ἡ δικαστικὴ ἀπόφασις, ποὺ ἐκδίδεται, εἶναι νόθος, ἄδικος, διεστραμμένη».
5 ἴδετε, οἱ καταφρονηταί, καὶ ἐπιβλέψατε καὶ θαυμάσατε θαυμάσια καὶ ἀφανίσθητε, διότι ἔργον ἐγὼ ἐργάζομαι ἐν ταῖς ἡμέραις ὑμῶν, ὃ οὐ μὴ πιστεύσητε, ἐάν τις ἐκδιηγῆται. 5 “Παρατηρήσατε με προσοχήν σεις, οι καταφρονηταί του δικαίου και της δικαιοσύνης. Κυττάξατε και θαυμάσατε εξαιρετικά γεγονότα της δυνάμεώς μου και αφανισθήτε, διότι εγώ κατά τας ημέρας αυτάς, που ζήτε, θα πραγματοποιήσω έργον, το οποίον, εάν κανείς σας το διηγηθή, δεν θα το πιστεύσετε. 5 Ὁ Κύριος ἀποκρίνεται εἰς τὸν Προφήτην καὶ λέγει: «Προσέξατε σεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀψηφεῖτε καὶ περιφρονεῖτε χωρὶς κανένα φόβον τὸ δίκαιον καὶ τὶς ἀπελὲς τοῦ Θεοῦ. Παρατηρήσατε μὲ προσοχὴν καὶ ἐπιμονὴν καὶ θαυμάσατε, διότι θὰ ἰδῆτε πράγματα ἀπρόσμενα, ἀνυπόφορα, ἄξια ἀπορίας καὶ θαυμασμοῦ, καὶ κρυφθῆτε ἀπὸ φόβον καὶ ἐντροπήν. Διότι ὄχι πολὺ ἀργά, ἀλλ’ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν σας ἐγώ, ὁ Θεός, θὰ ἐργασθῶ ἔργον τιμωρίας καὶ καταστροφῆς, τὸ ὁποῖον, ἐὰν κάποιος σᾶς τὸ διηγεῖτο ἐκ προτέρου, κατ’ οὐδένα λόγον θὰ τὸ ἐπιστεύατε.
6 διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐφ᾿ ὑμᾶς τοὺς Χαλδαίους τοὺς μαχητάς, τὸ ἔθνος τὸ πικρὸν καὶ τὸ ταχινόν, τὸ πορευόμενον ἐπὶ τὰ πλάτη τῆς γῆς τοῦ κατακληρονομῆσαι σκηνώματα οὐκ αὐτοῦ. 6 Θα εξεγείρω εναντίον σας τους πολεμιστάς Χαλδαίους, έθνος φαρμακερόν και ταχυκίνητον, το οποίον διαπορεύεται προς όλας τας κατευθύνσεις της γης, δια να κατακτήση και κληρονομήση πόλεις και κατοικίας, που δεν είναι ιδικαί του. 6 Διότι, νά! Ἐγὼ θὰ ἐξεγείρω ἐναντίον σας τοὺς γενναίους πολεμιστὰς Χαλδαίους, τὸ ἔθνος τὸ ὠμόν, τὸ ἄγριον καὶ ταχύτατον εἰς τὶς κινήσεις καὶ τὶς ἐξορμήσεις του· τὸ ἔθνος, τὸ ὁποῖον προχωρεῖ ὁρμητικὸν καὶ ἀκάθεκτον πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις τῆς γῆς, διὰ νὰ κατακτήσ·ῃ κατοικήσιμες περιοχὲς ξένες, οἱ ὁποῖες δὲν τοῦ ἀνήκουν.
7 φοβερὸς καὶ ἐπιφανής ἐστιν, ἐξ αὐτοῦ τὸ κρίμα αὐτοῦ ἔσται καὶ τὸ λῆμμα αὐτοῦ ἐξ αὐτοῦ ἐξελεύσεται. 7 Γνωστός και διαβόητος είναι ο λαός αυτός. Ο,τι αυτός κρίνη και αποφασίση, θέλει να το αποκτήση και το πραγματοποιήση. Αι αποφάσστου προέρχονται από τον εαυτόν του, χωρίς να συμβουλεύεται κανένα άλλον. 7 Οἱ Χαλδαῖοι εἶναι λαὸς τρομερός, ὠμός, ἀτίθασος καὶ περιβόητος διὰ τὴν φιλοδοξίαν του· δίκαιον θεωρεῖ αὐτό, ποὺ κρίνει ὁ ἴδιος ὡς δίκαιον καὶ νόμιμον, οἱ δὲ ἀποφάσεις ποὺ λαμβάνει, προέρχονται ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἴδιον καὶ δὲν ἐπηρεάζονται ἀπὸ κανένα ἄλλον.
8 καὶ ἐξαλοῦνται ὑπὲρ παρδάλεις οἱ ἵπποι αὐτοῦ καὶ ὀξύτεροι ὑπὲρ τοὺς λύκους τῆς ᾿Αραβίας· καὶ ἐξιππάσονται οἱ ἱππεῖς αὐτοῦ καὶ ὁρμήσουσι μακρόθεν καὶ πετασθήσονται ὡς ἀετὸς πρόθυμος εἰς τὸ φαγεῖν. 8 Οι ίπποι του πηδούν και τρέχουν περιοσότερον και ταχύτερον από τας λεοπαρδάλεις. Είναι ορμητικώτεροι από τους λύκους της Αραβίας. Επάνω εις αυτούς θα ιππεύσουν οι ιππείς του, θα ορμήσουν από τας μακρυνάς αποστάσεις, θα πετάξουν ωσάν τον πεινασμένον αετόν, που ορμά, με ταχύτητα στο θήραμά του. 8 Οἱ ἵπποι τοῦ λαοῦ τῶν Χαλδαίων πηδοῦν καὶ τρέχουν περισσότερον ἀπὸ τὶς εὐέλικτες καὶ κατ’ ἐξοχὴν πηδηκτὲς καὶ ταχύτατες λεοπαρδάλεις· εἶναι δὲ περισσότερον ὁρμητικοὶ ἀπὸ τοὺς λύκους τῆς Ἀραβίας. Οἱ ἱππεῖς τῶν Χαλδαίων, οἱ ὁποῖοι προχωροῦν ἔφιπποι, δὲν εἶναι μόνον γενναῖοι, δυνατοὶ καὶ ταχεῖς, ἀλλ’ ὁρμοῦν ἀκάθεκτοι κατὰ τῶν ἐχθρῶν των, ὅπως ὁ πεινασμένος ἀετὸς ἐφορμᾷ. ἀπὸ τὰ ὕψη ἀκάθεκτος κατὰ τοῦ θηράματός του.
9 συντέλεια εἰς ἀσεβεῖς ἥξει, ἀνθεστηκότας προσώποις αὐτῶν ἐξεναντίας καὶ συνάξει ὡς ἄμμον αἰχμαλωσίαν. 9 Από αυτούς θα επέλθη. πλήρης καταστροφή στους ασεβείς. Εκείνους, οι οποίοι θα αντισταθούν εναντίον των, θα τους συγκεντρώσουν προς αιγμαλωσίαν πολυαρίθμους ωσάν την άμμον. 9 Διὰ τῶν ὁρμητικῶν, ὠμῶν καὶ γενναίων Χαλδαίων θὰ ἐπέλθῃ πλήρης ὄλεθρος καὶ καταστροφὴ κατὰ τῶν ἀσεβῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντέστησαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ τοῦ ἐφέρθησαν μὲ προπέτειαν καὶ ἀναίδειαν. «Ἢ κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ὅσους θὰ τολμήσουν νὰ ἀντισταθοῦν εἰς αὐτούς, θὰ τοὺς συγκεντρώσουν διὰ νὰ τοὺς ὁδηγήσουν εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν πολυαρίθμους, μὲ τὴν ἰδίαν εὐκολίαν, ποὺ συγκεντρώνομεν τὴν ἄμμον εἰς τὴν χούφτα μας».
10 καὶ αὐτὸς ἐν βασιλεῦσιν ἐντρυφήσει καὶ τύραννοι παίγνια αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς εἰς πᾶν ὀχύρωμα ἐμπαίξεται καὶ βαλεῖ χῶμα καὶ κρατήσει αὐτοῦ. 10 Θα εντρυφήση ο λαός αυτός με την ήτταν και υποδούλωσιν των βασιλέων. Οι άρχοντες της γης θα είναι παιγνίδι δι' αυτόν. Θα εμπαίξη όλα τα οχυρωματικά έργα, θα υψώση λόφους από χώμα γύρω των και θα τα καταλάβη. 10 Ὁ λαὸς τῶν Χαλδαίων θὰ εὐφραίνεται καὶ θὰ καυχᾶται διὰ τὴν ἧτταν καὶ ὑποδούλωσιν πολλῶν βασιλέων, οἱ δὲ τύραννοι τῶν ἐθνῶν θὰ εἶναι εἰς τὰ χέρια του διασκεδαστικὰ παιγνίδια· ὁ λαὸς αὐτὸς θὰ περιγελάσῃ ὅλα τὰ ὀχυρωματικὰ ἔργα καὶ τὰ φρούρια τῶν πόλεων, τὰ ὁποῖα δύσκολα κυριεύονται, διότι θὰ ὑψώσῃ γύρω ἀπὸ αὐτὰ λόφους ἀπὸ χῶμα καὶ θὰ τὰ κυριεύσῃ μὲ εὐκολίαν.
11 τότε μεταβαλεῖ τὸ πνεῦμα καὶ διελεύσεται καὶ ἐξιλάσεται· αὕτη ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ μου. 11 Ενδεχομένως μετά την νίκην του να μεταβάλη διαθέσεις, να διέλθη δια μέσου της ηττηθείσης χώρας και να φύγη και να εξιλεωθή δι' αυτήν. Αυτή όμως η μεταβολή είναι της δυνάμεως του Θεού μου”. 11 Μετὰ τὶς νῖκες του ὅμως αὐτὲς θὰ ἀλλάξῃ γνώμην καὶ διαθέσεις καὶ θὰ περάσῃ μέσα ἀπὸ τὴν πόλιν, ποὺ ἐκυρίευσε, καὶ θὰ φύγῃ καὶ θὰ ἐξιλεωθῇ». Αὐτὴ ὅμως ἡ μεταβολὴ τῶν διαθέσεών του εἶναι ἔργον τοῦ Θεοῦ μου! «Κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Μετὰ τὶς νίκες του αὐτές, ὁ Θεὸς θὰ μεταβάλῃ τὴν ὀργήν του κατὰ τῶν ἀσεβῶν καὶ θὰ προσπεράσῃ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ θὰ φανῇ ἵλεως εἰς αὐτούς. Καὶ ὁ Προφήτης γεμᾶτος θαυμασμὸν διὰ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ ἀναφωνεῖ· ἡ τόση δύναμις τοῦ νὰ μεταβάλῃ τὴν τιμωρίαν εἰς εὐσπλαγχνίαν δὲν ἀνήκει εἰς κανένα ἄλλον, παρὰ μόνον εἰς Σέ, τὸν Θεόν μου!»
12 οὐχὶ σὺ ἀπ᾿ ἀρχῆς, Κύριε, ὁ Θεὸς ὁ ἅγιός μου; καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωμεν. Κύριε, εἰς κρίμα τέταχας αὐτόν· καὶ ἔπλασέ με τοῦ ἐλέγχειν παιδείαν αὐτοῦ. 12 “Κυριε, συ δεν είσαι προ πάντων των αιώνων, ο αιώνιος και άγιος Θεός μου; Εις το έλεός σου στηριζόμενοι λέγομεν, ότι δεν πρόκειται να εξαφανισθώμεν. Κυριε, συ έχεις τάξει αυτόν τον λαόν, να εφαρμόζη και να κηρύσση την δικαιοσύνην σου. Συ δέ με έπλασες και με εγκατέστησες, να ελέγχω τον λαόν αυτόν εις παιδαγωγίαν και συνετισμόν. 12 «Ἔστω καὶ ἂν ἡμεῖς παρέβημεν τὸν ἅγιον νόμον Σου, μήπως δὲν εἶσαι Σύ, Κύριε, ἀϊδίως, ἐξ ἀρχῆς καὶ ἀνάρχως, ὁ αἰώνιος Θεός, ὁ ἅγιος Κύριός μου; Δι’ αὐτό, στηριζόμενοι εἰς τὴν ἀγαθότητά Σου, λέγομεν ὅτι δὲν πρόκειται νὰ καταστραφῶμεν, νὰ ὑποστῶμεν πανωλεθρίαν. Κύριε, Σὺ ὥρισες καὶ διέταξες τὸν λαὸν αὐτόν, ὥστε νὰ ἐφαρμόζῃ καὶ νὰ ἀπονέμῃ δικαιοσύνην. Ἐμὲ δέ, τὸν προφήτην, μὲ ἔπλασες καὶ μὲ ἐξεχώρισες, ὥστε καὶ τοὺς ἁμαρτάνοντας νὰ ἐλέγχω καὶ νὰ προλέγω τὶς παιδαγωγικὲς τιμωρίες, ποὺ πρόκειται νὰ τοὺς ἐπιβληθοῦν διὰ νὰ συνετίζωνται.
13 καθαρὸς ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ μὴ ὁρᾶν πονηρά, καὶ ἐπιβλέπειν ἐπὶ πόνους οὐ δυνήσῃ· ἵνα τί ἐπιβλέπεις ἐπὶ καταφρονοῦντας; παρασιωπήσῃ ἐν τῷ καταπίνειν ἀσεβῆ τὸν δίκαιον; 13 Κυριε, ο οφθαλμός σου είναι κατακάθαρος και δεν ανέχεται να βλέπη πονηρίας, δεν ημπορεί να βλέπη κακοποιήσεις εναντίον των δικαίων. Διατί όμως συ επιβλέπεις και φαίνεσαι σαν να προστατεύης εκείνους, που καταφρονούν την δικαιοσύνην και το δίκαιον; Θα παραβλέψης τον ασεβή, όταν καταπίνη τον δίκαιον; 13 Κύριε, γνωρίζω ὅτι ὁ ὀφθαλμός Σου εἶναι πεντακάθαρος καὶ δὲν ἠμπορεῖ, οὔτε ἀνέχεται νὰ βλέπῃ πονηρὰ ἔργα, οὔτε δέχεται νὰ βλέπῃ τὶς κακουργίες, ποῦ προξενοῦν οἱ κακοὶ καὶ πονηροὶ εἰς τοὺς εἰλικρινεῖς, τοὺς ἁπλοῦς καὶ ἀδυνάτους. Διατὶ λοιπὸν ρίπτεις τὸ βλέμμα σου εἰς τοὺς ἀλαζόνας καὶ περιφρονητὰς τῶν ἁγίων νόμων σου Χαλδαίους, ὡσὰν νὰ τοὺς προστατεύῃς, καὶ τοὺς ἀφήνεις νὰ εὐημεροῦν; Θὰ παρατρέξῃς μὲ σιωπήν, ὅταν ὁ ἀσεβὴς Βαβυλώνιος καταπίνῃ τὸν Ἰσραηλίτην, τὸν δικαιότερον ἀπὸ αὐτόν;
14 καὶ ποιήσεις τοὺς ἀνθρώπους ὡς τοὺς ἰχθύας τῆς θαλάσσης καὶ ὡς τὰ ἑρπετὰ τὰ οὐκ ἔχοντα ἡγούμενον; 14 Θα κάμης τους ανθρώπους ωσάν τους ιχθύας της θαλάσσης, ωσάν τα ερπετά, τα οποία δεν έχουν αρχηγόν και κυβερνήτην; 14 Λόγῳ τῆς μακροθυμίας, τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς σιωπῆς Σου αὐτῆς θὰ κάμῃς τοὺς ἀνθρώπους νὰ μὴ διαφέρουν καθόλου ἀπὸ τὰ ψάρια τῆς θαλάσσης, τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν οὔτε νόμους οὔτε κριτὰς καὶ γίνονται τροφὴ τῶν μεγαλυτέρων ψαριῶν; Ἢ θὰ τοὺς κάμῃς νὰ μὴ διαφέρουν καθόλου ἀπὸ τὰ ἑρπετά, τὰ ὁποῖα ἕνεκα τῆς πονηρίας των δὲν ἔχουν ἀρχηγὸν καὶ μισοῦν τὸ ἕνα τὸ ἄλλο;
15 συντέλειαν ἐν ἀγκίστρῳ ἀνέσπασε καὶ εἵλκυσεν αὐτὸν ἐν ἀμφιβλήστρῳ καὶ συνήγαγεν αὐτὸν ἐν ταῖς σαγήναις αὐτοῦ. 15 Ο ψαράς με αγκίστρι έπιασε και ανέσυρε τον ιχθύν από την θάλασσαν, άλλά ψάρια ετράβηξςε με το δίκτυ του και άλλα συνεκέντρωσε με τας σαγήνας του. 15 Διότι ὁ Βαβυλώνιος ἔχει τόσον μεγάλην δύναμιν, ὥστε ὡς ἄλλος ψαρᾶς ἀνέσυρεν ἀπὸ τὴν θάλασσαν τοῦ κόσμου τούτου μὲ τὸ ἀγκίστρι του ὁλόκληρα ἔθνη καὶ τὰ ἔφερε πρὸς τὸ μέρος του μέσα εἰς τὸ δίκτυ καὶ τὰ συνεκέντρωσεν εἰς μεγαλύτερα δίκτυα μὲ τὶς πολεμικές του δυνάμεις.
16 ἕνεκεν τούτου εὐφρανθήσεται καὶ χαρήσεται ἡ καρδία αὐτοῦ· ἕνεκεν τούτου θύσει τῇ σαγήνῃ αὐτοῦ καὶ θυμιάσει τῷ ἀμφιβλήστρῳ αὐτοῦ, ὅτι ἐν αὐτοῖς ἐλίπανε μερίδα αὐτοῦ, καὶ τὰ βρώματα αὐτοῦ ἐκλεκτά. 16 Από το πλούσιον αυτό ψάρευμά του θα ευφρανθή, θα χαρή η καρδία του. Δια τούτο, παραγνωρίζων σε τον αληθινόν Θεόν, θα προσφέρη θυσίαν εις την σαγήνην και θυμίαμα στο δίκτυόν του, διότι χάρις εις αυτά ήτο πλουσία η αλιεία του. Τα δε φαγητά, που θα παρασκευασθούν από αυτά, θα είναι εκλεκτά. 16 Διὰ τὸ πλούσιον αὐτὸ ἁλίευμα ἡ καρδία τοῦ Βαβυλωνίου θὰ ἐντρυφᾷ, θὰ δοκιμάζῃ τέρψιν καὶ θὰ εὐφραίνεται. Ἕνεκα τούτου, περιφρονῶν Σέ, τὸν παντοδύναμον Θεόν, θὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὴν σαγήνην του καὶ θυμίαμα εἰς τὸ δίκτυ του, δηλαδὴ εἰς τὶς πολεμικές του δυνάμεις «οὐσιαστικὰ εἰς τὸν ἑαυτόν του», διότι μὲ τὴν βοήθειάν των «δηλαδὴ ἀπὸ μόνος του» ἐπέτυχε πλουσίαν ἐσοδείαν ψαριῶν· τὰ δὲ φαγητά, ποὺ παρεσκεύασεν ἀπὸ τὸ ἁλίευμα τοῦτο, ἦσαν ἐκλεκτά.
17 διὰ τοῦτο ἀμφιβαλεῖ τὸ ἀμφίβληστρον αὐτοῦ καὶ διὰ παντὸς ἀποκτέννειν ἔθνη οὐ φείσεται. 17 Ακριβώς κατά τον ίδιον τρόπον και ο ειδωλολάτρης Ασσύριος θα ρίξη από έδω και από εκεί το δίκτυόν του, δια να θανατώνη λαούς, χωρίς να λυπήται κανένα. 17 Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ ἀσεβὴς καὶ εἰδωλολάτρης Βαβυλώνιος συνάγει πλούσιες μερίδες καὶ ἔχει ἀπὸ αὐτὲς ἐκλεκτὲς τροφές, ὅλα δὲ τοῦ ἔρχονται δεξιὰ χωρὶς νὰ τοῦ ἐναντιώνεται κανείς, θὰ ἐκτραχυνθῇ καὶ θὰ σκληρυνθῇ τόσον πολύ, ὥστε δὲν θὰ παύσῃ νὰ ρίπτῃ τὰ δίκτυά του ἐδῶ καὶ ἐκεῖ· δηλαδή, δὲν θὰ σταματήσῃ νὰ ἐπιτίθεται εἰς τὰ γύρω ἔθνη, χρησιμοποιῶν τὴν δύναμίν του, καὶ δὲν θὰ λυπηθῇ νὰ σκορπίζῃ ἀνηλεῶς καὶ μὲ πάντα τρόπον τὸν θάνατον εἰς τὰ ἔθνη».