(από το αλέξω) = ο πρόμαχος.
Πέντε αυτοκράτορες του Βυζαντίου από το 1081 μ.Χ. και μετά. Ακόμη, τέσσερις αυτοκράτορες της Τραπεζούντας (1204 - 1446).
Ο Όσιος Αλέξιος, κατά κόσμο Βλαδίμηρος Ιβάνοβιτς Σεπέλεφ, γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1840 μ.Χ. στο Κίεβο από μια ευγενή οικογένεια. Ήταν εκ γενετής μουγκός, θεραπεύθηκε όμως κατά θαυματουργικό τρόπο σε ηλικία 12 ετών από τον Άγιο Φιλάρετο, Επίσκοπο Κιέβου (τιμάται 19 Νοεμβρίου). Από βρέφος έλαβε εκκλησιαστική αγωγή και η μητέρα του τον δίδαξε την ελεημοσύνη και τη γενναιοδωρία προς τους πτωχούς, τους φυλακισμένους και τους ασθενείς.Με συμβουλή του Αγίου Φιλαρέτου, ο Βλαδίμηρος εστάλη από την μητέρα του στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου και από το 1853 μ.Χ. έζησε εκεί υπό την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου. Επίσης, ρόλο σημαντικό στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του έπαιξε και ο Παρθένιος του Κιέβου. Το έτος 1857 μ.Χ., πριν από την κοίμηση του Αγίου Φιλαρέτου, ο Βλαδίμηρος έγινε επίσημα δεκτός ως δόκιμος στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Το έτος 1872 μ.Χ. έλαβε το μικρό σχήμα με το όνομα Αλέξιος και τον ίδιο χρόνο χειροτονήθηκε διάκονος. Το έτος 1875 μ.Χ. χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε το διακόνημα του μυστηρίου της Θείας Εξομολογήσεως στους διάφορους ναούς της Λαύρας.Είχε την φήμη του Προφήτου, αλλά η δραστηριότητα του Οσίου αμαυρώθηκε από τις συκοφαντίες διαφόρων, οι οποίοι τον κατηγόρησαν για κλέφτη, χωρίς να χάσουν την ευκαιρία να του αποδώσουν σκανδαλώδεις λοιδορίες και να τον κυνηγήσουν ακόμα και κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.Για να παύσουν όλα αυτά, το έτος 1891 μ.Χ., ο Όσιος Αλέξιος έφυγε και εγκαταστάθηκε στην έρημο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στην ίδια Λαύρα και το έτος 1895 μ.Χ. στην έρημο του Γκολοσέεβο, όπου προσέτρεχαν σε αυτόν, για να εξομολογηθούν και να ζητήσουν πνευματικές συμβουλές, πιστοί από όλη την Ουκρανία, την Αγία Πετρούπολη, την Μόσχα, τα Ουράλια, τον Καύκασο και την Σιβηρία. Ακόμα και Επίσκοποι, συγκεκριμένα οι Μητροπολίτες του Κιέβου, είχαν Πνευματικό τον Άγιο.Στο λειτούργημα της πνευματικής καθοδηγήσεως ο Όσιος άφηνε πάντοτε τα ίχνη της μεγάλης αγάπης του προς τους μετανοούντες. Προκειμένου να απαιτήσει από τα πνευματικά του τέκνα υπακοή, ενεργούσε με όπλο την προσευχή. Είχε την φήμη του φλογερού ιεροκήρυκα και είχε επιδοθεί σε αναρίθμητα έργα φιλανθρωπίας.Ο Όσιος Αλέξιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1917 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε στην έρημο Γκολοσέεβο. Η τιμή προς τον Άγιο εκφράστηκε αμέσως μετά την κοίμησή του και ο τάφος του παρέμεινε πόθος προσκυνήματος ακόμα και στα πιο σκληρά χρόνια των διωγμών.
