ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β' Β´ 13 - 17
13 Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν νὰ εὐχαριστῶμεν τὸν Θεόν πάντοτε διὰ σᾶς, ἀδελφοί, ποὺ ἔχετε ἀγαπηθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι σᾶς ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς ἀπ’ ἀρχῆς, πρὸ πάντων τῶν αἰώνων, διὰ νὰ σωθῆτε μὲ τὸν ἁγιασμόν, ποὺ μεταδίδει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, καὶ μὲ τὴν πίστιν εἰς τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου.
14 Εἰς τὴν σωτηρίαν δὲ αὐτὴν τοῦ ἁγιασμοῦ καὶ τῆς πίστεως σᾶς ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς μὲ τὸ εὐαγγέλιον, ποὺ κηρύττομεν, διὰ νὰ ἀποκτήσετε διὰ τῆς ὑπακοῆς εἰς αὐτὸ τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
15 Σύμφωνα λοιπὸν μὲ ὅσα εἴπομεν, ἀδελφοί, μένετε ἀμετακίνητοι καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις, ποὺ ἐδιδάχθητε εἴτε μὲ προφορικόν μας λόγον εἴτε μὲ ἐπιστολήν μας.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ πατήρ μας, ὁ ὁποῖος μᾶς ἠγάπησε καὶ μᾶς ἔδωκε παρηγορίαν, ποὺ δὲν θὰ ἔχῃ τέλος, ἀλλὰ θὰ εἶναι αἰωνία, καὶ μᾶς ἐχάρισεν ἐλπίδα ἀγαθῶν οὐρανίων,
17 εἴθε νὰ παρηγορήσῃ τὰς καρδίας σας καὶ νὰ σᾶς στηρίξῃ εἰς κάθε ὀρθὴν διδασκαλίαν καὶ εἰς κάθε ἔργον ἀγαθόν.
ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β' Γ´ 1 - 5
1 Εκεῖνο δὲ ποὺ ἀπομένει τώρα νὰ σᾶς εἴπωμεν, εἶναι τοῦτο. Προσεύχεσθε, ἀδελφοί, ὑπὲρ ἡμῶν διὰ νὰ διαδίδεται ἀνεμπόδιστα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου καὶ νὰ δοξάζεται καὶ θριαμβεύῃ, καθὼς τρέχει καὶ δοξάζεται καὶ μεταξύ σας.
2 Προσεύχεσθε ἀκόμη, διὰ νὰ ἐλευθερωθῶμεν ἀπὸ τοὺς παραλόγους καὶ πονηροὺς ἀνθρώπους. Εἶναι δὲ ἀρκετοὶ οὗτοι, διότι δὲν εἶναι δι’ ὅλους ἡ πίστις, ἀλλὰ γίνεται δεκτὴ μόνον ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἔχουν εὐθεῖαν καὶ εἰλικρινῆ διάθεσιν.
3 Ἀλλ’ εἶναι ἀξιόπιστος ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος θὰ σᾶς στηρίξῃ καὶ θὰ σᾶς φυλάξῃ ἀπὸ τὸν πονηρόν, ὥστε νὰ μὴ κλονισθῆτε εἰς τὴν πίστιν ἀπὸ αὐτούς.
4 Ἔχομεν δὲ πεποίθησιν διὰ σᾶς βασιζόμενοι εἰς τὴν σχέσιν μας μὲ τὸν Κύριον, ὅτι ἔκανα, ποὺ σᾶς παραγγέλλομεν, καὶ τώρα τὰ πράττετε καὶ εἰς τὸ μέλλον θὰ ἑξακολουθῆτε νὰ τὰ πράττετε.
5 Ὁ δὲ Κύριος εἴθε νὰ κατευθύνῃ καὶ νὰ στηρίξῃ τὰς καρδίας σας εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θεόν καὶ εἰς τὴν ὑπομονήν, τὴν ὁποίαν μὲ τὸ παράδειγμά του μᾶς ἐδίδαξεν ὁ Χριστός.
