ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Α´ 8 - 14
8 Ναί· σᾶς ἔχω εἰς τὴν καρδίαν μου. Διότι εἶναι μάρτυς μου ὁ Θεός, πόσον πολὺ σᾶς ποθῶ καὶ σᾶς ἀγαπῶ ὅλους μὲ τὴν καρδία μου, ποὺ εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ἀφιερωμένη καὶ ταυτισμένη πρὸς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.
9 Καὶ τοῦτο ἀκόμη προσεύχομαι, ἡ ἀγάπη, ποὺ ἔχετε πρὸς τὸν Θεόν καὶ μεταξύ σας, νὰ περισσεύῃ ὁλονὲν περισσότερον. Νὰ συνοδεύεται δὲ καὶ μὲ πλήρη γνῶσιν καὶ μὲ πᾶσαν διάκρισιν,
10 ὥστε νὰ διακρίνετε ὀρθῶς τὰς διαφορὰς ἐπὶ τῶν ἠθικῶν ζητημάτων, διὰ νὰ εἶσθε γνήσιοι καὶ σωστοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ μὴ δίδετε ἀφορμὴν προσκόμματος καὶ ἁμαρτίας εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ εὑρεθῆτε τέτοιοι κατὰ τὴν ἡμέραν του Χριστοῦ, ὅταν θὰ ἔλθῃ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμον.
11 Νὰ εἶσθε τότε γεμᾶτοι ἀπὸ καρπούς, τοὺς ὁποίους παράγει ἡ ἀρετὴ καὶ οἱ ὁποῖοι κατορθώνονται διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς δόξαν καὶ ἔπαινον τοῦ Θεοῦ.
12 Θέλω δὲ νὰ γνωρίζετε, ἀδελφοί, ὅτι ἐκεῖνα τὰ δυσάρεστα, ποὺ μοῦ συνέβησαν, μᾶλλον συνετέλεσαν εἰς πρόοδον τῆς διαδόσεως τοῦ εὐαγγελίου.
13 Οὕτως ὥστε ἔγινε φανερὸν μεταξὺ ὅλης τῆς φρουρᾶς τῶν πραιτωριανῶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους κύκλους τῶν κατοίκων τῆς Ρώμης, ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς πίστεως καὶ τῆς σχέσεώς μου μὲ τὸν Χριστὸν ἐρρίφθην εἰς τὴν φυλακὴν δεμένος.
14 Καὶ οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς ἐνισχύθησαν εἰς τὴν πίστιν τους πρὸς τὸν Κύριον καὶ ἀπέκτησαν θάρρος ἀπὸ τὰ δεσμὰ καὶ τὴν φυλάκισίν μου, ὥστε νὰ ἔχουν τώρα περισσοτέραν τόλμην διὰ νὰ κηρύττουν ἄφοβα τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου.