(από το ανήρ) = ο ανδρείος, ο γενναίος.
Στην ομιλία του αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης Λέοντος του Φιλοσόφου στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που εκφωνήθηκε στις 25 Μαρτίου του 842 μ.Χ., γίνεται μνεία του επισκόπου Θεσσαλονίκης «Ανδρέου τοῦ ἐν ἁγίοις τὴν μνήμην». Ο Λέων προσθέτει δύο πολύ σημαντικές πληροφορίες για τον επίσκοπο Ανδρέα: ότι καταγόταν από την Ιεράπολη της Συρίας, κοντά στον ποταμό Ευφράτη, και ότι ανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Θεσσαλονίκης μετά τον Ευξίθεο ή Ευδόξιο (βλέπε 16 Ιουλίου). Ιδιαίτερα σημαντική είναι η διευκρίνιση του Λέοντος για τα χρονικά πλαίσια στα οποία κυμάνθηκε η αρχιερατεία του επισκόπου Ανδρέα: «ἐπὶ Ζήνωνος (474 - 491) μὲν προαχθεὶς τοῦ βασιλέως εἰς τὴν τῆς ἀρχιερωσύνης ἡγεμονίαν, ἐπὶ ᾿Αναστασίου (491 - 518) δὲ μετὰ Ζήνωνα τὸν πλείονα τῆς ἀρχιερωσύνης διανύσας χρόνον». Η χρονολόγηση αυτή διευρύνει τα χρονικά όρια που έθεταν οι ερευνητές έως σήμερα, τοποθετώντας, με βάση τις σωζόμενες μαρτυρίες, το τέλος της αρχιερατείας του προς τα τέλη του 5ου αιώνα μ.Χ., εφόσον πρέπει να θεωρηθεί πολύ πιθανό πως επεκτάθηκε τουλάχιστον και στην πρώτη δεκαετία του 6ου αιώνα μ.Χ., αφού διένυσε «τὸν πλείονα τῆς ἀρχιερωσύνης χρόνον» κατά την περίοδο της βασιλείας του αυτοκράτορος Αναστασίου.Κατά τη διάρκεια της αρχιερωσύνης του επισκόπου Ανδρέα επιτελέσθηκε και το θαύμα με τη δεκαπεντάχρονη κωφάλαλη εβραία, που διηγείται διεξοδικά στην ομιλία του ο αρχιεπίσκοπος Λέων. Δεν γνωρίζουμε ωστόσο την πηγή από την οποία άντλησε ο Λέων ο Φιλόσοφος τις χρονολογικές και προσωπογραφικές πληροφορίες για τον επίσκοπο Ανδρέα, καθώς και την πληροφορία της ένταξής του «ἐν ἁγίοις».Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ψηφιδωτή επιγραφή «ΥΠΕΡ ΕΥΧΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΑΠΙΝΟΥ» που βρίσκεται στο τρίβηλο του νάρθηκα του ναού της Αχειροποιήτου, η οποία χρονολογείται στη δεκαετία 450 - 460 μ.Χ. Ο Ανδρέας της επιγραφής ταυτίσθηκε με τον πρεσβύτερο Ανδρέα, που εκπροσώπησε τον αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Ευξίθεο στη Δ' Οικουμενική Σύνοδο. Είναι ωστόσο πολύ πιθανή η ταύτιση του Ανδρέου της επιγραφής, καθώς και του πρεσβυτέρου Ανδρέα με τον εν αγίοις επίσκοπο Ανδρέα, ο οποίος διαδέχθηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Θεσσαλονίκης τον Ευξίθεο. Την ταύτιση καθιστά πιθανώτερη το γεγονός ότι το θαύμα με την κωφάλαλη εβραιοπούλα, που διηγείται ο αρχιεπίσκοπος Λέων, συντελέσθηκε στο ναό της Αχειροποιήτου, αναφορά η οποία, σύμφωνα με τους ερευνητές, παρέχει την αρχαιότερη πληροφορία για το ναό της Αχειροποιήτου.Από την επισκοπική θητεία του Ανδρέα, ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία έχει η στάση του έναντι του θεσμού του Βικαριάτου, αφού αντέδρασε τόσο εναντίον της ουσιαστικής λειτουργίας του Βικαριάτου όσο και κατά των παπικών αξιώσεων εν γένει επί της εκκλησιαστικής επαρχίας του Ιλλυρικοῦ.
