(Λατινική λέξη, από τον Ιούλου, γιού του Αινείου) = ο ένδοξος, όπως ο Ιούλιος Καίσαρας.
Ο Άγιος Μάρτυς Ιούλιος έζησε κατά τον 3ο και 4ο αιώνα μ.Χ. και υπηρετούσε ως στρατιώτης στον Ρωμαϊκό στρατό. Επειδή ήταν Χριστιανός, διαβλήθηκε στον έπαρχο Μάξιμο και συνελήφθη. Οι ειδωλολάτρες προσπάθησαν με τον φόβο και τις υποσχέσεις να τον κάνουν να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Άγιος όμως με πνευματική ανδρεία ομολόγησε την ακλόνητη πίστη του στον Χριστό. Διακήρυξε μάλιστα με παρρησία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Αληθινός Θεός, ο Οποίος αναστήθηκε εκ νεκρών, για να σώσει τον άνθρωπο και να ανοίξει τις πύλες του παραδείσου. Μετά από πιέσεις του άρχοντα ο Άγιος είπε με γενναιότητα ότι προτιμά να πεθάνει και να ζήσει με τους Αγίους, παρά να αρνηθεί την πίστη του. Έτσι καταδικάσθηκε στον δι' αποκεφαλισμού θάνατο το 302 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.), στο Δορύστολο της Μυσίας.Ο Άγιος Μάρτυς Ιούλιος συνδεόταν με τους αγίους Πασικράτη, Βαλεντίωνα και Ησύχιο, που μαρτύρησαν νωρίτερα (τιμούνται 24 Απριλίου).
