(εκ του Διόνυσος) = αυτός που έχει θεϊκή προέλευση.
(εκ πέτρα = βράχος) = ο σταθερός ως βράχος.
(λατ. λέξη από paulus = ο πολύ μικρός)
Εκτός από τον κορυφαίο Απόστολο Παύλο, το όνομα αυτό το έλαβαν πολλοί ιεράρχες και ηγεμόνες.
(από την λέξη ευσεβής) = ο ευσεβής.
Διονύσιος σὺν συνάθλων ὀκτάδι,Ζόφου μεταστάς, φωτὸς οἰκεῖ χωρίον.
Ο Άγιος Διονύσιος ήταν επίσκοπος Αλεξανδρείας, που μαρτύρησε όταν αυτοκράτορας ήταν ο Ουαλεριανός (254 μ.Χ.). Ο έπαρχος Αιμιλιανός μάταια προσπάθησε να τον αποσπάσει από τη χριστιανική πίστη με υποσχέσεις, απειλές και τιμωρίες. Ο Διονύσιος ήταν δοκιμασμένος αθλητής του Χριστού, ακόμα από τον διωγμό επί Δεκίου. Μαζί του μάζεψε και οκτώ μαθητές του, κατά πάντα άξιους του διδασκάλου στη ζέση της ευσέβειας και στη στερεότητα της πίστης. Όλους, δέσμιους τους έκλεισαν σ' ένα στενό χώρο, όπου τους βασάνισαν σκληρά και έτσι παρέδωσαν τις αγίες τους ψυχές στον Θεό. Τα ονόματα των έξι από τους οκτώ μαθητές του Διονυσίου ήταν, Φαύστος, Γάιος, Πέτρος, Παύλος, Ευσέβιος και Χαιρήμων.Η μνήμη των δύο τελευταίων μαζί μ' αυτή του Φαύστου και Γάιου, επαναλαμβάνεται και την 4η Οκτωβρίου.
