(εκ του κόσμος = στολισμός) = ο γεμάτος χάρη, ο χαριτωμένος.
(από το δαμάω = δαμάζω) = ο δαμαστής.
1) Έλληνας σοφιστής από την Έφεσσο.2) Στρατηγός του Βυζαντίου.
(από το λέων) = ο ισχυρός, ο ηγεμονικός, όπως το λιοντάρι.
(από το ανθός) = ο ωραίος σωματικά και πνευματικά σαν τον ανθό.
Eις τον Kοσμάν και Δαμιανόν.Ἐκ τοῦ γένους Ἄραβας, ἐκ δὲ τοῦ ξίφους,Θείους ἀριστεῖς οἶδα τούς, Ἀναργύρους.Eις τον Λεόντιον.Λεοντίου τμηθέντος, ὤλετο πλάνος,Λεοντομήρμυξ, ὡς Ἰὼβ βίβλος λέγει.Eις τον Άνθιμον και Eυπρέπιον.Ἄνθιμος, Εὐτρόπιος ἐκτετμημένοι,Ἀνθοῦσι λαμπρὸν καὶ πανευπρεπὲς μάλα.
Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος (ή Eυτρόπιος) ήταν μεταξύ τους κατά σάρκα, αλλά και κατά πνεύμα αδέλφια από την Αραβία. Ευσεβείς και οι πέντε, από τον αυτό εμπνεόμενοι θείο ζήλο και από τα αυτά κινούμενοι φιλάνθρωπο αισθήματα, όχι μόνο πολλές αγαθοεργίες είχαν επιτελέσει με την ιατρική τους τέχνη, αλλά και πολλούς είχαν ελκύσει στη χριστιανική πίστη. Καταγγέλθηκαν γι' αυτό και συνελήφθηκαν κατά τον επί Διοκλητιανού διωγμό στη Λυκία από τον ηγεμόνα εν Αιγαίς Λυσία. Μετά από πολλά βασανιστήρια, υπέστησαν τον δια αποκεφαλισμού θάνατο.
