Το μαρτύριο των Αγίων αυτών, αναφέρεται στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα του Γ', ο οποίος, όπως είναι γνωστό, με διάταγμα του το 728 μ.Χ. εμπόδισε ολοσχερώς την ανάρτηση αγίων εικόνων, όχι μόνο στις εκκλησίες αλλά σ' οποιοδήποτε άλλο μέρος. Στο διάταγμα αυτό αντιστάθηκε ο Πατριάρχης Γερμανός, αλλά ο βασιλιάς συγκάλεσε συνέδριο και καταδίκασε τη στάση του Πατριάρχη. Τότε αυτός παραιτήθηκε και δυστυχώς τη θέση του δέχτηκε να πάρει ο σύγκελλος και μαθητής του Αναστάσιος ο όποιος άρχισε αμέσως να εκτελεί το αυτοκρατορικό διάταγμα. Τότε κάποιος αξιωματικός, πολύ προκλητικά πήγε σε μια οικοδομή που αποτελούσε κατά κάποιο τρόπο τα προπύλαια των ανακτόρων, και ονομαζόταν Χάλκη Πύλη διότι η στέγη της ήταν χάλκινη, και με ένα τσεκούρι άρχισε να ξηλώνει την εικόνα του Χριστού που ήταν πάνω σ' αυτή. Εξοργισμένος ο ορθόδοξος λαός μπροστά σ' αυτό το έγκλημα, έριξε τον ασεβή αξιωματικό από τη σκάλα, πάνω στην οποία ήταν, με αποτέλεσμα αυτός να σκοτωθεί. Τότε ο βασιλιάς έστειλε τη φρουρά του και σκότωσε πολλούς από το έντονα διαμαρτυρόμενο πλήθος. Μεταξύ αυτών ήταν και οι δέκα συγκεκριμένοι Μάρτυρες. Τα δε ονόματά τους ήταν τα έξης: Ιουλιανός, Μαρκιανός, Ιωάννης, Ιάκωβος, Αλέξιος, Δημήτριος, Φώτιος, Πέτρος, Λεόντιος και Μαρία η Πατρικία.