(από το μαύρος = δεινός) = ο δεινός και επικίνδυνος (πολεμιστής)
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
(από την εορτή των Φώτων) = ο φέρων το πνευματικό φώς.
Eις τον Mαυρίκιον.O Mαυρίκιος γυμνός εγχρισθείς μέλι,Kρίνει μελισσών ηδύ τας τρώσεις μέλι.Eις τους εβδομήκοντα.Έχων συνάθλους άνδρας επτάκις δέκα,Kαι συγχορευτάς Mαυρίκιος λαμβάνει.
Μαρτύρησαν όλοι στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και ήταν στρατιώτες, που διέμεναν στην Απάμεια της Βιθυνίας του Πόντου.Όταν πέρασε από εκεί ο Μαξιμιανός, καταγγέλθηκαν ότι ήταν χριστιανοί. Όταν τους κάλεσε ο βασιλιάς, οι Άγιοι ομολόγησαν και μπροστά του ότι ήταν χριστιανοί και αμέσως τότε τους αφαιρέθηκαν οι στρατιωτικές ζώνες και τους έριξαν στη φυλακή.Όταν μετά τρεις μέρες ρωτήθηκαν και πάλι, έμειναν αμετάθετοι στο φρόνημά τους και έτσι τους κρέμασαν και τους ξέσχισαν τις πλευρές. Ο δε Μαξιμιανός, για να κάνει πικρότερο το μαρτύριο του Μαυρικίου, αποκεφάλισαν μπροστά του τον γιο του Φωτεινό. Αυτούς δε, τους πήγε σε τόπο με βρώμικα βαλτόνερα, όπου τους έδεσε γυμνούς σε πασσάλους και τους άλειψε με μέλι. Οι μάρτυρες, έμειναν έτσι δεμένοι επί 10 ημέρες, τελικά όμως, από τα τσιμπήματα των εντόμων, παρέδωσαν μαρτυρικά το πνεύμα τους στον Θεό.Ο Άγιος Μαυρίκιος εορτάζει και την 1η Ιουλίου.
