Αυτός που είναι φίλος και αγαπάει τους αδερφούς του.
Eις τον Aλφειόν.Aλφειός ει και γλώτταν εξαφηρέθη,Tη ψυχική γλώττη σε δοξάζει Λόγε.Eις τον Φιλάδελφον.O Φιλάδελφος ή φιλόχριστος φάναι,Xριστού φιλών ήθλησεν εις πυρ εσχάρας.Eις τον Kυπρίνον.Oπτού φαγών πριν Σώτερ ιχθύος μέρος,Eκ τηγάνου Kυπρίνον ηδέως δέχου.
Ὁ Φιλάδελφος φιλαδέλφως τῷ ξίφει,Σὺν τοῖς ἀδελφοῖς θεῖον εὕρατο στέφος.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Αλφειός, Κυπρίνος (ή Kύριλλος ή Κυρίνος ή Κυπριανός) και Φιλάδελφος ήταν αδελφοί, υιοί του άρχοντα Πρεφεκτών Βιταλίου και κατάγονταν από την χώρα των Βασκάνων της Νότιας Ιταλίας. Αφού διδάχθηκαν την ορθόδοξη πίστη και βαπτίσθηκαν από κάποιον Όσιο άνδρα που ονομαζόταν Ονήσιμος, κήρυτταν τον Χριστό. Καταγγέλθηκαν για την θεοφιλή δράση τους, συνελήφθηκαν από τον Ανηγγελίωνα επί αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και απεστάλησαν δέσμιοι στη Ρώμη. Από εκεί, μετά την πρώτη ανάκριση, μεταφέρθηκαν στους Ποτιόλους προς τον ηγεμόνα Διομήδη, αυτός δε τους παρέπεμψε στον άρχοντα της Σικελίας Τέρτυλλο, ο οποίος, αφού δεν μπόρεσε να τους μεταπείσει, τους καταδίκασε σε θάνατο. Τον μεν Αλφειό αποκεφάλισαν, αφού του απέκοψαν τη γλώσσα, τον δε Φιλάδελφο κατέκαψαν πάνω σε πυρακτωμένη σχάρα, ενώ τον Κυπρίνο τηγάνισαν μέσα σε τεράστιο τηγάνι.
