Περί του Αγίου Eadbert (Εαντβέρτος) αναφέρει στην Εκκλησιαστική Ιστορία ο Άγιος Βεδέας. Ο Άγιος Eadbert διακρινόταν για την άριστη γνώση των Γραφών και τη φιλανθρωπία του, αφού διένειμε το δέκατο των εσόδων της Επισκοπής του. Ορίσθηκε διάδοχος του Αγίου Cuthbert (Κουθβέρτος) (τιμάται 20 Μαρτίου) στην Επισκοπή του Λινστισφέιρν το 687 μ.Χ. και κυβέρνησε την Εκκλησία επί ένδεκα έτη. Συνήθιζε κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της νηστείας των Αγίων Χριστουγέννων να αποσύρεται σε έρημο τόπο, κατά μόνας, πενθώντας, νηστεύοντας και προσευχόμενος. Είχε το χάρισμα των δακρύων. Επί των ημερών του έλαβε χώρα η ανακομιδή του ιερού λειψάνου του προκατόχου του, Αγίου Cuthbert, ο οποίος ευρέθη άφθορος.
Ο Άγιος Eadbert κοιμήθηκε με ειρήνη το 698 μ.Χ.
