(από τις λατινικές λέξεις bene + dictus) = ο ευλογιμένος.
Ο Άγιος Βενέδικτος καταγόταν από αγγλοσαξονική ευγενή οικογένεια και υπηρετούσε στην αυλή του βασιλέως Όσγουι της Νορθαμπρίας. Σε ηλικία 25 ετών εγκατέλειψε τον κόσμο και έγινε μοναχός. Μετέβη στην Ρώμη, όπου διδάχθηκε τα της μοναχικής πολιτείας από τους εκεί μονάζοντες Πατέρες. Με εντολή του Πάπα Βιταλιανού (657 - 672 μ.Χ.) συνόδευσε τον Θεόδωρο, που καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου), στη Βρετανία και διορίσθηκε Ηγούμενος στη Μονή Αγίου Αυγουστίνου Καντουαρίας. Παρέμεινε εκεί για μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια αναχώρησε για την περιοχή του Γουεαρμάουθ, όπου ίδρυσε μονές, οι οποίες ήσαν υπό την πνευματική καθοδήγησή του. Κάλεσε από το εξωτερικό τεχνίτες, για να διδάξουν στους Άγγλους την τέχνη της ανοικοδομήσεως ναών και έκτισε τους πρώτους λίθινους ναούς. Σπουδαιότερος από τους μαθητές του είναι ο Άγιος Βέδα (673 - 735 μ.Χ., τιμάται 27 Μαΐου), ο περίφημος συγγραφέας της εκκλησιαστικής ιστορίας της Αγγλίας.Ο Άγιος Βενέδικτος κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 690 μ.Χ.