Αγγελοθεραπεία - Μία αποκρυφιστική προσέγγισις εις το θέμα της ασθενείας
Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Το πρόβλημα της ασθένειας και του πόνου διαχρονικά, είναι παράγοντες υψηλού κινδύνου για την παγίδευση ανίσχυρων πνευματικά ανθρώπων και ακατήχητων χριστιανών, για να παγιδευθούν στις διάφορες «προσφορές» αντιμετώπισης της ασθένειας, που προέρχονται από αιρετικές και αποκρυφιστικές ομάδες.
Μια τέτοια σύγχρονη νεοεποχίτικη και αποκρυφιστική προσέγγιση στο πρόβλημα της ασθένειας είναι και η λεγόμενη «Αγγελοθεραπεία». Μια τάση που πρωτοεμφανίστηκε σε νεοεποχίτικες κινήσεις των ΗΠΑ, είναι υπαρκτή διεθνώς και τα τελευταία χρόνια είναι παρούσα, δυστυχώς ακόμα και στην Ελλάδα.
Εξ αρχής πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ο όρος «άγγελος» στα πλαίσια της λεγόμενης «αγγελοθεραπείας» ως νεοεποχίτικης και αποκρυφιστικής πρακτικής δεν έχει καμία σχέση με τη θεώρηση και τη νοηματοδότηση του όρου, όπως αυτός γίνεται αποδεκτός από την Ορθόδοξη χριστιανική μας πίστη.
Η νοηματοδότηση του όρου «άγγελος» είναι άκρως αντιχριστιανική. Στα ίδια πλαίσια, σε διάφορα έντυπα, βιβλία, άρθρα και ιστοσελίδες του χώρου θα συναντήσουμε ονόματα «αγγέλων», που έχουν σαφώς αποκρυφιστική προέλευση και προέρχονται, συνήθως, από την αποκρυφιστική παράδοση του Ιουδαϊσμού Καμπαλά (Kabbalah).
Τέτοια ονόματα υποτιθέμενων «αγγέλων», που συναντάμε σ’ αυτούς τους χώρους είναι: «Αζαριήλ, Αραλίμ, Αριήλ, Ζαριήλ, Κασμαράν, Μελεχίμ, Ρουχιήλ, Κασιήλ, Ταλιαχάλ κ.ά.». Στον ίδιο χώρο συναντάμε την παράδοξη θέση ότι κάθε δημιούργημα πάνω στη γη π.χ. λουλούδια, δέντρα, πουλιά, ζώα έχουν ένα φύλακα άγγελο.
Οι υποτιθέμενοι «άγγελοι» στα πλαίσια της «αγγελοθεραπείας», παρουσιάζονται ως αυθύπαρκτες οντότητες, που έχουν «θεραπευτική» δύναμη, που τη διοχετεύουν άλλοτε μέσω μεσαζόντων-καναλιών και άλλοτε απευθείας μέσω της προσευχής σ’ αυτούς και της επίκλησης της βοήθειάς τους.
Ο χώρος κάνει λόγο επίσης ότι κάποιοι απ’ αυτούς τους «αγγέλους» είναι επανενσαρκωμένες οντότητες από πνευματικά βασίλεια, που μπορεί να έχουν ζήσει περισσότερες από μια φορές ως άνθρωποι.
Στα πλαίσια της «αγγελοθεραπείας» δεν απουσιάζουν όροι νεοεποχίτικης νοηματοδότησης και πρακτικής, όπως: «καρμική επίδραση, διαλογική επικοινωνία, μυήσεις, συχνότητες, δονήσεις κ.ά.».
Η «αγγελοθεραπεία» προϋποθέτει ότι ο «άγγελος» θεραπευτής ακτινοβολεί θεραπευτική ενέργεια, η οποία κατά περίπτωση έχει και συγκεκριμένο χρώμα. Ο ασθενής δεν έχει μόνο παρά να εμπιστευθεί και να απευθυνθεί, για να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου «αγγέλου».
Η λεγόμενη «αγγελοθεραπεία» δεν αποτελεί τίποτε άλλο, παρά μια ακόμη μεθόδευση του όφεως. Ενώπιον του πλήθους των προσφορών της «υπεραγοράς», που λέγεται Νέα Εποχή, ο Ορθόδοξος χριστιανός έχει πάντα υπ’ όψη του μόνο το «πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».
Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1994, 18 Οκτωβρίου 2013
Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου