Ο Άγιος Ακάκιος έζησε κατά το πρώτο ήμισυ του 5ου αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τη Μελιτηνή της Αρμενίας. Διετέλεσε αναγνώστης της εκεί τοπικής Εκκλησίας και διδάσκαλος του Οσίου Ευθυμίου του Μεγάλου, τον οποίο σε ηλικία μόλις τριών ετών, όταν ο Όσιος έχασε τον πατέρα του, η χήρα μητέρα του τον παρέδωσε στον ευλαβή Επίσκοπο της Μελιτηνής Ευτρώιο.

Ο Άγιος διακρίθηκε για το ορθόδοξο ήθος του και τους αγώνες του κατά των δυσσεβών αιρετικών. Παρέστη στην Γ' Οικουμενική Σύνοδο, το έτος 431 μ.Χ., που συγκλήθηκε στην Έφεσο και υποστήριξε θερμά την ορθόδοξη διδασκαλία περί των δύο εν Χριστώ φύσεων και περί της Αειπαρθένου Μαρίας ως Θεοτόκου, εναντίων του Νεστορίου. Στα Πρακτικά της Συνόδου διασώθηκε σύντομη ομιλία του Αγίου, στην οποία υποστηρίζει την περί δύο φύσεων εκκλησιαστική διδασκαλία.

Ο Άγιος Ακάκιος συνδεόταν στενά διά πνευματικής φιλίας με τον Άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας. Μάλιστα, ο Όσιος Ευθύμιος είχε συστήσει στον Επίσκοπο Πέτρο των Σαρακηνών να ακολουθήσει κατά πάντα τρόπο στη Σύνοδο τους Αγίους Κύριλλο και Ακάκιο, που ήταν Ορθόδοξοι Επίσκοποι και αγωνίζονταν κατά της ασεβείας.

Ο Άγιος Ακάκιος, αφού εργάσθηκε για τη διάδοση και στερέωση της ορθοδόξου πίστεως και υπήρξε θαυματουργός, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 445 μ.Χ.