το δώρο του Θεού.

1) Περίφημος Σάμιος αρχιτέκτονας του ναού της Ήρας στη Σάμο και του ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο του 6ου π.Χ. αιώνα.
2) Νεοπλατωνικός φιλόσοφος
3) Δυο αρχαίοι γιατροί
4) Πολλοί ηγεμόνες και ιεράρχες

(από το maximus) = Ο μέγιστος

1) Φιλόσοφος από την Τύρο του 2ου μ.Χ. αιώνα
2) Φιλόσοφος του 4ου π.Χ. αιώνα.

(από το πομπεύω = θριαμβεύω) = ο θριαμβευτής

Επιφανής Ρωμαίος στρατηγός ( 106 - 48 π.Χ.)

(από το αλέξω = αποκρούω + άνδρας) = ο πρόμαχος της πατρίδας και νικητής των εχθρών. Συμβολικώς το όνομα αυτό σημαίνει ο νικητής, ο θριαμβευτής, ο εκπολιτιστής.

Το όνομα αυτό φέρουν δεκάδες αυτοκρατόρων, βασιλέων, πριγκήπων, παπών, πατριαρχών, επισκόπων, στρατηγών, πολιτικών κτλ. Σημαντικώτατος όλων είναι ο Μέγας Αλέξανδρος, ο βασιλεύς της Μακεδονίας και υιός του Φιλίππου Β' και της Ολυμπιάδος.

(άναξ + άρχων) = ο άρχων ως βασιλεύς.

Αβδηρίτης φιλόσοφος που ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του.

(άναξ + μένος) = αυτός που έχει την δύναμη και ορμή σαν βασιλιάς

Φυσικός φιλόσοφος από την Μίλητο (484 - 428 π.Χ.)

(άριστος + είδος) = ο ωραιότατος.

1) Μέγας αρχαίος Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός που πήρε μέρος στους Περσικούς πολέμους.
2) Αρχαίος Αθηναίος καλλιτέχνης.
3) Περίφημος Θηβαίος ζωγράφος.
4) Ρήτωρας (129 - 189 μ.Χ.), μαθητής του Ηρώδου του Αττικού.

(δήμος + κλέος) = η δόξα του λαού, ο λαοπρόβλητος.

(δήμος + σθένος) = ο εκπρόσωπος της λαϊκής δύναμης, η δύναμη του λαού.

1) Αρχαίος Αθηναίος στρατηγός κατά τον Πελοπονισιακό πόλεμο.
2) Επικός ποιητής απο την Βιθυνία.
3) Κορυφαίος ρήτορας (383 - 322 π.Χ.)
4) Σπουδαίος οφθαλμίατρος επί Νέρωνος
5) Βυζαντινός νομοδιδάσκαλος

(εκ του Διόνυσος) = αυτός που έχει θεϊκή προέλευση.

(επί + άμεινον) = ο τείνων προς το καλύτερο, ο προοδευτικός.

Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός (420 - 362 π.Χ.)

(από την λέξη ετεός = αληθής + κλέος) = αυτός που έχει αληθινή και πραγματική δόξα.

(από την λέξη Ζαν = Ζεύς) = ο θείος.

1) Ελεάτης φιλόσοφος (490 - 430 π.Χ.)
2) Κύρπιος φιλόσοφος που ίδρυσε στην αγορά των Αθηνών την Στωϊκή Φιλοσοφική Σχολή (336 - 240 π.Χ.)

(εβραϊκή λέξη από το ελίγια) = αυτός που έχει θεία δύναμη, ο θείος.

(πιθανώς από την πελασγιακή λέξη ερκαλ = άθλος) = ο αθλοφόρος ήρωας.

Κατά τη μυθολογία ήταν γιός του Δία και της Αλκμήνης, γεννηθείς στη Θήβα.

(εβραϊκή λέξη) = ο εκ Θεού σωτήρας.

(εκ του Ήφαιστος = πύρ) = ο πύρινος, ο φλογερός.

1) Στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου
2) Αθηναίος γλύπτης

(θέμις + κλέος) = ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.

Μέγας Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός (525 - 461 π.Χ.)

(θεός + φράζω) = αυτός που μιλάει σαν θεός.

Αρχάιος φιλόσοφος, μαθητής και διάδοχος του Αριστοτέλη.

(πιθανώς εκ του τίθημι: μελ. θήσω) = ο θεμελιωτής, ο ιδρυτής (της ευτυχίας).

Κατά την μυθολογία είναι ο σπουδαιότερος ήρωας μετά τον Ηρακλή.

(εβραϊκή λέξη) = δίδυμος.

= ο ισοδύναμος.

Περίφημος Αθηναίος ρήτωρας (436 - 338 π.Χ.).

(απο το λατινικό lux-cis = φώς) = ο φωτισμένος, αυτός που λάμπει από ωραιότητα.

(από το μίλτος = η ερυθρά βαφή) = ο αιματώδης, ο ανδρείος.

Περίφημος αρχιστράτηγος των Αθηναίων· νικητής στη μάχη του Μαραθώνα.

(μνήμων + αρχή) = αυτός που θυμάτε πάντα την αρχή.

Στωϊκός φιλόσοφος, μαθητής του Παναιτίου (2ος π.Χ. αιώνας).

ο ανδρείος ηγέτης των ξένων, η δύναμη των ξένων.

1) Αθηναίος ιστορικός, μαθητής του Σωκράτη, πολυγραφώτατος και άριστος στρατηγός.
2) Αθηναίος ανδριαντοποιός του 4ου π.Χ. αιώνα.
3) Εφέσιος ερωτικός συγγραφέας του 3ου π.Χ. αιώνα.

(εκ του «ο μη ορών») = ο τυφλός (άγνωστο αν έχει σχέση με το όμηρος = ενέχυρο).

Ο μέγιστος επικός ποιητής των Ελλήνων και όλου του κόσμου. Γεννήθηκε στην Σμύρνη και πέθανε στην Ίω. Έζησε τον 9ο π.Χ. αιώνα.

(παρά + μένω) = ο σταθερός.

Γιός του Φιλώτα, στρατηγός του Φιλίππου Β' και του Μεγάλου Αλεξάνδρου

(εκ του Πέλοπος) = απόγονος του Πέλοπος.

Αρχαίος Θηβαίος στρατηγός.

(περί + κλέος) = ο ένδοξος

Σπουδαίος αρχαίος Αθηναίος πολιτικός (490 - 429 π.Χ.). Η εποχή του θεωρείται ο χρυσός αιώνας της αρχαίας Ελλάδας.

(εκ του Πίνδος = ψηλό βουνό, λέξη πελασγική) = ο υψιπετής.

Σπουδαίος αρχαίος Θηβαίος λυρικός ποιητής (522 - 448 π.Χ.).

= ο μακρόβιος.

Διαπρεπής ιστοριογράφος της αρχαίας Ελλάδος (201 - 120 π.Χ.)

(εκ του προμηθής = προβλεπτικός) = ο προνοητικός, ο προμηθευτικός.

Κατά την μυθολογία ήταν Τιτάνας, γιός του Ιαπετού και της Κλυμένης, πατέρας του Δευκαλίωνα. Έκλεψε την φωτιά από τους Θεούς και την παρέδωσε στους ανθρώπους. Ο Δίας τον έδεσε στον ταύρο για τον φάγουν οι αετοί και τον απελευθέρωσε ο Ηρακλής.

(σοφός + κλέος) = αυτός που έχει δόξα σοφού.

Μεγάλος τραγικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας (496 - 406 π.Χ.)

(Σώζω + κράτος) = ο σωτήρας του κράτους.

Ένας από τους σοφότερους άνδρες της αρχαιότητας που έζησε στην Αθήνα από το 469 π.Χ. μέχρι το 399 π.Χ. Κατηγορήθηκε ως Άθεος, επειδή μεταξύ άλλων κήρυττε τον ένα, αλλά άγνωστο Θεό και καταδικάστηκε σε θάνατο.

(τιμώ + Θεός) = αυτός που τιμά τον Θεό, ο ευσεβής.

1) Αθηναίος στρατηγός, γιός του Κόνωνα
2) Γλύπτης του 4ου π.Χ. αιώνα
3) Ποιητής της νέας κωμωδίας

(εκ του τίω = τιμώ) = ο έντιμος.

Ρωμαίος αυτοκράτορας, γιός του Βεσπασιανού. Κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ.

(φίλος + ποιμήν) = αυτός που αγαπάει τους ποιμένες.

Στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας (253 - 183 π.Χ.).

(από την λέξη φώκη) = ο στοργικός προς την πατρίδα και τους οικείους του, όπως η φώκη.

Αρχαίος Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός (403 - 317 π.Χ.).