(από το Μάρκος) = παιδί του πνεύματος.
1) Έλληνας γεωγράφος του 4ου μ.Χ. αιώνα2) Αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
Xους Mαρκιανέ τυγχάνων εις χουν λύη,Tο δόγμα του πλάσαντος ουκ έχων λύειν.
Ο Όσιος Μαρκιανός ήταν γέννημα και θρέμμα της πόλης Κύρου της Συρίας. Προερχόταν από πλούσια οικογένεια, ήταν λόγιος και γνώστης των Θεολογικών πραγμάτων και της αρχαίας σοφίας. Περιφρόνησε τα εγκόσμια, αναχώρησε στην έρημο και κλείστηκε μέσα σ' ένα στενότατο κελί, όπου ασκήτευε με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Έτσι, απόκτησε τη φήμη αγίου σ' όλη τη γύρω περιοχή και αφού έκανε και αρκετά θαύματα με τη χάρη του Θεού, απεβίωσε ειρηνικά. Το βίο του συνέγραψε ο Θεοδώρητος Κύρου στη Φιλόθεο Ιστορία του.