¹⁰ ὁ γὰρ θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον, ¹¹ ἐκκλινάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάτω ἀγαθόν, ζητησάτω εἰρήνην καὶ διωξάτω αὐτήν· ¹² ὅτι ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν, πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακά. ¹³ Καὶ τίς ὁ κακώσων ὑμᾶς, ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμηταὶ γένησθε; ¹⁴ ἀλλ’ εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι. τὸν δὲ φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτε μηδὲ ταραχθῆτε, ¹⁵ Κύριον δὲ τὸν Θεὸν ἁγιάσατε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου, ¹⁶ συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν. ¹⁷ κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας. ¹⁸ ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ὑμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκὶ, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι· ¹⁹ ἐν ᾧ καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν, ²⁰ ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν ἡμέραις Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ’ ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν δι’ ὕδατος. ²¹ ὃ ἀντίτυπον νῦν καὶ ὑμᾶς σῴζει βάπτισμα, οὐ σαρκὸς ἀπόθεσις ῥύπου, ἀλλὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς ἐπερώτημα εἰς Θεόν, δι’ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, ²² ὅς ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ πορευθεὶς εἰς οὐρανόν, ὑποταγέντων αὐτῷ ἀγγέλων καὶ ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων.

¹⁰ Προσέχετε πολὺ εἰς τὰς παρεκτροπὰς αὐτὰς τῆς γλώσσης. Διότι καθὼς λέγει ἡ Γραφή, ἐκεῖνος, ποὺ θέλει νὰ ἀπολαμβάνῃ ζωὴν ἀκούραστον, ἄνετον καὶ εἰρηνικὴν καὶ νὰ ἴδῃ ἡμέρας καλὰς καὶ εὐτυχισμένας, ἂς παύσῃ τὴν γλῶσσαν του ἀπὸ τὸ κακὸν καὶ ἂς προσέχῃ τὰ χείλη του, ὥστε νὰ μὴ λαλήσουν ψεῦδος καὶ ἀπάτην. ¹¹ Ἂς ἀπομακρυνθῇ οὗτος ἀπὸ κάθε κακὸν καὶ ἂς κάμῃ τὸ ἀγαθόν, ἂς ζητήσῃ εἰρήνην καὶ ἂς ἐπιδιώξῃ αὐτήν. ¹² Διότι τὰ μάτια τοῦ Κυρίου ἔχουν ριφθῆ γεμᾶτα στοργὴν ἐπὶ τῶν δικαίων καὶ τὰ αὐτιά του εἶναι ἀνοικτὰ διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν δέησίν των, τὸ πρόσωπον δὲ τοῦ Κυρίου ὠργισμένον καὶ ἀπειλητικὸν ἔχει στραφῇ ἐπὶ ἐκείνων, ποὺ κάμνουν τὸ κακόν. ¹³ Καὶ ἀφοῦ ὁ Θεὸς ἐπιβλέπει τοὺς δικαίους, ἕτοιμος νὰ ἀκούσῃ τὰς δεήσεις των, ποῖος θὰ ἠμπορέσῃ νὰ σᾶς κάμῃ κακὸν καὶ νὰ σᾶς ἐπιφέρῃ πραγματικὴν βλάβην, ἐὰν γίνετε μιμηταὶ καὶ ἀκόλουθοι τοῦ ἀγαθοῦ; ¹⁴ Ἀλλὰ καὶ ἂν ἐπιτρέψῃ ὁ Θεὸς νὰ πάσχετε διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἀλήθειαν, εἶσθε μακάριοι, διότι αὐτὸ θὰ ἐπαυξήσῃ τὴν ἐν τῷ μέλλοντι εὐτυχίαν σας. Τὸν δὲ φόβον, μὲ τὸν ὁποῖον ζητοῦν οἱ ἄπιστοι νὰ σᾶς πτοήσουν, μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ δοκιμάσετε τὴν ἐλαχίστην ταραχὴν ἀπὸ αὐτόν. ¹⁵ Τὸν Κύριον δέ, ποὺ εἶναι ὁ μόνος Θεός, δοξάσατε καὶ σεβασθῆτε καὶ λατρεύσατέ τον ὡς ἅγιον μέσα εἰς τὰ βάθη τῶν καρδιῶν σας. Νὰ εἶσθε δὲ πάντοτε ἕτοιμοι διὰ νὰ ἀπολογηθῆτε καὶ ὑπερασπίσετε τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου εἰς καθένα, ποὺ σᾶς ζητῶ λόγον καὶ ἀπόδειξιν δι’ αὐτά, ποὺ ἐλπίζετε νὰ ἀπολαύσετε εἰς τὸ μέλλον καὶ διὰ τὰ ὁποῖα μᾶς περιγελοῦν οἱ ἄπιστοι. Νὰ ἀπολογηθῆτε δὲ χωρὶς ἐξάψεις ἢ φανατισμόν, ἀλλὰ μὲ πραότητα καὶ μὲ φόβον Θεοῦ. ¹⁶ Φροντίζετε δὲ νὰ ἔχετε ἀγαθὴν τὴν μαρτυρίαν τῆς συνειδήσεώς σας, ὅτι δηλαδὴ ἐτηρήσατε ἀκριβῶς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, ὥστε δι’ ὅσα σᾶς κατηγοροῦν ὡς κακοποιούς, νὰ ἐντροπιασθοῦν οἱ ψευδῶς κατηγοροῦντες τὴν συμπεριφοράν σας, τὴν ὁποίαν καθιστᾷ ἀγαθὴν καὶ ἐνάρετον ἡ ἕνωσις καὶ κοινωνία σας μετὰ τοῦ Χριστοῦ. ¹⁷ Ἐν πάσῃ περιπτώσει δὲ πρέπει σεῖς νὰ ἔχετε ἀγαθὴν τὴν μαρτυρίαν τῆς συνειδήσεώς σας. Διότι ἐὰν εἶναι θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ πάσχετε καὶ ἐὰν ἐπιτρέπῃ ὁ Θεὸς θλίψεις, εἶναι προτιμότερον νὰ πάσχῃ κανεὶς ὅταν ἐργάζεται τὸ ἀγαθόν, παρὰ νὰ πάσχῃ ὅταν ἐργάζεται τὸ κακόν. ¹⁸ Διότι καὶ αὐτὸς ὁ Χριστὸς μιὰ φορὰ γιὰ πάντα ἔπαθεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ διὰ τὰς ἁμαρτίας μας, ὁ δίκαιος καὶ ἀναμάρτητος δι’ ἠμᾶς τοὺς ἀδίκους καὶ ἁμαρτωλούς, διὰ νὰ μᾶς πλησιάσῃ καὶ μᾶς συμφιλίωσῃ πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἐθανατώθη μὲν κατὰ τὴν σάρκα, διὰ τοῦ θανάτου ὅμως τούτου ἐνίκησε τὴν ἁμαρτίαν καὶ προσέλαβε νέας ζωοποιοὺς δυνάμεις κατὰ τὴν ψυχήν. ¹⁹ Μὲ τὴν ψυχήν του δὲ γεμάτην ἀπὸ ζωοποιὸν δύναμιν ἀνεξάντλητον ἐπορεύθη εὐθὺς μετὰ τὸν θάνατόν του εἰς τὰς ψυχάς, ποὺ ἐτηροῦντο εἰς τὴν φυλακὴν τοῦ Ἅδου, καὶ ἐκήρυξεν εἰς αὐτὰς τὸ Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας. ²⁰ Τὰ πνεύματα ταῦτα ἠπείθησαν κάποτε, ὅταν ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ τὰ ἐπερίμενεν ἐπὶ χρόνον μακρόν, μήπως μετανοήσουν καὶ πιστεύσουν, κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Νῶε, ὅτε κατεσκευάζετο ἡ κιβωτός, εἰς τὴν ὁποίαν ἀπὸ τόσον πλῆθος μόνον ὀλίγαι, δηλαδὴ ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν ἀπὸ τὸ νερὸ τοῦ κατακλυσμοῦ. ²¹ Τὸ ὁποῖον ὕδωρ καὶ ἡμᾶς σώζει τώρα μὲ τὸ βάπτισμα, εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκει τὴν ἐπαλήθευσιν καὶ πραγματοποίησίν του ὁ παλαιὸς ἐκεῖνος τύπος, ὅπου ἡ διὰ τῆς κιβωτοῦ σωτηρία προεικόνιζε τὴν διὰ τῆς κολυμβήθρας καὶ τοῦ βαπτίσματος σωτηρίαν. Εἶναι δὲ τὸ βάπτισμα ὄχι ἁπλῶς καθαρισμὸς καὶ ἀπόπλυσις τῆς ἀκαθαρσίας τῆς σαρκός, ἀλλὰ θερμὴ αἴτησις πρὸς τὸν Θεόν νὰ μᾶς δώσῃ συνείδησιν ἀγαθήν, ἐλευθέραν ἀπὸ κάθε τύψιν. Μᾶς σωζει δὲ τὸ βάπτισμα δυνάμει τῆς ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ²² ὁ ὁποῖος κάθεται τώρα εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ἐπῆγε διὰ τῆς ἀναλήψεώς του εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ὑπετάχθησαν εἰς αὐτὸν τὰ διάφορα ἀγγελικὰ τάγματα, δηλαδὴ ἄγγελοι καὶ αἱ ἐξουσίαι καὶ αἱ δυνάμεις.

¹⁰ Να είσθε άγρυπνοι και να ελέγχετε αυτά που λέτε· διότι η Γραφή λέγει· “αυτός που θέλει να απολαμβάνη ζωήν ειρηνικήν και άνετον και να ίδη ημέρας καλάς, ας παύση την γλώσσαν του από τα κακά λόγια και τα χείλη του να μη λαλήσουν ποτέ δολιότητα, ψέμα και απάτην. ¹¹ Ας αλλάξη δρόμον και ας φύγη από το κακόν, ας πραγματοποιή κάθε αγαθόν έργον, ας ζητήση από τον Θεόν ειρήνην και ας την επιδιώξη προς κάθε άνθρωπον. ¹² Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι εστραμμένοι με στοργήν και τρυφερότητα επάνω στους δικαίους και τα αυτιά του ανοικτά και έτοιμα να ακούσουν την προσευχήν των. Εξ αντιθέτου, ωργισμένον το πρόσωπον του Κυρίου, έχει στραφή εναντίον εκείνων, οι οποίοι διαπράττουν πονηρίας”. ¹³ Και αφού ο Θεός παρακολουθεί με στοργήν τους δικαίους και φροντίζει δι' αυτούς, ποιός είναι δυνατόν ποτέ να σας βλάψη και να σας κάμη κακόν, εάν γίνετε μιμηταί και ζηλωταί του αγαθού; ¹⁴ Αλλά και εάν ακόμη πάσχετε και υποφέρετε δια την αρετήν και την πίστιν σας, είσθε μακάριοι, “διότι ο Θεός επιτρέπει αυτήν την δοκιμασίαν προς το καλόν σας. Δι' αυτό και τον φόβον, με τον οποίον ζητούν να σας πτοήσουν οι διώκται σας, μη τον φοβηθήτε και μη αφήσετε τον ευατόν σας να καταληφθή ούτε και από την μικροτέραν ταραχήν”. ¹⁵ Τον Κυριον δε και Θεόν δοξάσατε και λατρεύσατέ τον ως άγιον μέσα στις καρδιές σας. Να είσθε δε πάντοτε έτοιμοι, δια να απολογήσθε υπέρ της αληθείας εις καθένα, που σας ζητεί απόδειξιν δι' αυτά, που πιστεύετε και ελπίζετε να απολαύσετε εκ μέρους του Θεού, χωρίς να φανατίζεσθε και να εξάπτεσθε. (Ο φανατισμός και η οργή εκθέτει εις τα μάτια των εχθρών της πίστεως και σας τους ιδίους και την αλήθειαν του Ευαγγελίου). ¹⁶ Προσπαθείτε και προσέχετε πάντοτε να έχετε καλήν μαρτυρίαν της συνειδήσεώς σας, ότι φέρεσθε όπως ο Θεός θέλει, ώστε ενώ σας κατηγορούν ως κακοποιούς, να εντροπιασθούν αυτοί, που προσπαθούν να διαβάλλουν και να προσβάλλουν την αγαθήν και ενάρετον εν Χριστώ συμπεριφοράν σας μέσα εις την κοινωνίαν. ¹⁷ Διότι είναι προτιμότερον και καλύτερον να πάσχετε και να υποφέρετε, εάν ο Θεός το επιτρέπη, ενώ πράττετε το αγαθόν, παρά να πάσχετε, όταν εργάζεσθε το κακόν. ¹⁸ Διότι και ο Χριστός μια φορά έπαθεν επάνω στον σταυρόν δια την εξάλειψιν των αμαρτιών μας, ο αναμάρτητος και ο άγιος, δι' ημάς τους αδίκους και αμαρτωλούς, με τον σκοπόν να μας οδηγήση και μας συμφιλιώση με τον Θεόν, θανατωθείς μεν κατά το σώμα επάνω στον σταυρόν, ζωοποιηθείς δε δια του Πνεύματος της θεότητος. ¹⁹ Με την ψυχήν δε ηνωμένην μαζή με την θεότητα επήγεν αμέσως μετά τον σταυρικόν του θάνατον εις τας ψυχάς, που εκρατούντο μέσα στον Αδην, και εκήρυξε το Ευαγγέλιον της σωτηρίας. ²⁰ Αυτά δε τα πνεύματα είχαν απειθήσει κάποτε, όταν η μακροθυμία του Θεού τα επερίμενε να μετανοήσουν και επιστρέψουν στον δρόμον της αρετής, κατά τας ημέρας του Νώε, οπότε κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις την οποίαν ολίγαι μόνον ψυχαί, δια την ακρίβειαν οκτώ μόνον, εσώθησαν από τον κατακλυσμόν του ύδατος. ²¹ Αυτό δε το γεγονός, της σωτηρίας δηλαδή οκτώ ψυχών μέσα εις την κιβωτόν, είναι προεικόνισμα τώρα του αγίου βαπτίσματος, κατά το οποίον, δια του νερού της κολυμβήθρας, σωζόμεθα ημείς οι Χριστιανοί. Το ιδικόν μας βάπτισμα δεν είναι απλώς καθαρισμός του σώματος και απόρριψις του ρύπου, αλλ' ολόθερμος προσευχή προς τον Θεόν να μας δώση αγαθήν και ακατάγνωστον συνείδησιν, δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού. ²² Αυτός δε ο Χριστός υπάρχει τώρα εις τα δεξιά του Θεού, πορευθείς στον ουρανόν δια της ενδόξου αναλήψεώς του, όπου και υπετάχθησαν εις αυτόν τα αγγελικά τάγματα, οι άγγελοι, αι εξουσίαι και αι δυνάμεις.

¹⁸ Καὶ ἔρχονται Σαδδουκαῖοι πρὸς αὐτόν, οἵτινες λέγουσιν ἀνάστασιν μὴ εἶναι, καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· ¹⁹ Διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψεν ἡμῖν ὅτι ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃ καὶ καταλίπῃ γυναῖκα, καὶ τέκνα μὴ ἀφῇ, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. ²⁰ ἑπτὰ οὖν ἀδελφοὶ ἦσαν. καὶ ὁ πρῶτος ἔλαβε γυναῖκα, καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ἀφῆκε σπέρμα. ²¹ καὶ ὁ δεύτερος ἔλαβεν αὐτήν, καὶ ἀπέθανε καὶ οὐδὲ αὐτὸς οὐκ ἀφῆκε σπέρμα. καὶ ὁ τρίτος ὡσαύτως. ²² καὶ ἔλαβον αὐτήν οἱ ἑπτὰ, καὶ οὐκ ἀφῆκαν σπέρμα. ἐσχάτη πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνὴ. ²³ ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει, ὅταν ἀναστῶσι, τίνος αὐτῶν ἔσται γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα. ²⁴ καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐ διὰ τοῦτο πλανᾶσθε, μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ; ²⁵ ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀναστῶσιν, οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ’ εἰσὶν ὡς ἄγγελοι οἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. ²⁶ περὶ δὲ τῶν νεκρῶν ὅτι ἐγείρονται, οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῇ βίβλῳ Μωϋσέως, ἐπὶ τοῦ βάτου πῶς εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεὸς λέγων, ἐγὼ ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ; ²⁷ οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων· ὑμεῖς οὖν πολὺ πλανᾶσθε.

¹⁸ Καὶ ἦλθαν πρὸς αὐτὸν οἱ Σαδδουκαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἔλεγαν, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἀνάστασις νεκρῶν. Καὶ τὸν ἠρώτησαν καὶ εἶπαν· ¹⁹ Διδάσκαλε, ὁ Μωϋσῆς μᾶς ἔγραψεν εἰς τὸν νόμον τὰ ἑξῆς: ἐὰν ὁ ἀδελφὸς κάποιου ἀποθάνῃ καὶ ἀφήσῃ γυναῖκα χήραν καὶ δὲν ἀφήσῃ παιδιά, πρέπει νὰ πάρῃ ὁ ἀδελφός του τὴν γυναῖκα του καὶ νὰ γεννήσῃ ἀπόγονον εἰς τὸν ἀποθανόντα ἄτεκνον ἀδελφόν του. ²⁰ Ἦσαν λοιπὸν ἑπτὰ ἀδελφοί. Καὶ ὁ πρῶτος ἐπῆρε γυναῖκα καὶ ὅταν ἀπέθανε, δὲν ἀφῆκεν ἀπόγονον. ²¹ Καὶ ὁ δεύτερος ἀδελφὸς ἐπῆρεν αὐτὴν σύζυγον καὶ ἀπέθανε. Καὶ οὔτε αὐτὸς ἀφῆκεν ἀπόγονον. Καὶ ὁ τρίτος τὸ ἴδιο. ²² Καὶ τὴν ἐπῆραν σύζυγον καὶ οἱ ἑπτὰ ἀδελφοὶ καὶ δὲν ἀφῆκαν ἀπόγονον. Τελευταία δὲ ἀπὸ ὅλους ἀπέθανε καὶ ἡ γυναῖκα. ²³ Κατὰ τὴν ἀνάστασιν λοιπόν, ὅταν θὰ ἀναστηθοῦν αὐτοὶ ὅλοι, ποίου ἐξ αὐτῶν θὰ εἶναι σύζυγος; Διότι καὶ οἱ ἑπτὰ τὴν ἔλαβον σύζυγον. ²⁴ Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη καὶ τοὺς εἶπε· Δὲν πλανᾶσθε ἀκριβῶς δι’ αὐτό; Δὲν ἠξεύρετε δηλαδὴ τὰς Γραφάς, αἱ ὁποῖαι δὲν διδάσκουν ὑλιστικὴν καὶ παχυλὴν ἀντίληψιν περὶ ἀναστάσεως, ὅπως τὴν φαντάζεσθε σεῖς, ἀλλ’ οὔτε καὶ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ καταλαβαίνετε, διὰ τὴν ὁποίαν τίποτε δὲν εἶναι ἀδύνατον ἢ δύσκολον, καὶ δι’ αὐτὸ ἀκριβῶς πλανᾶσθε. ²⁵ Ἀγνοεῖτε δὲ τὰς Γραφὰς καὶ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ, διότι δὲν ἠξεύρετε ὅτι, ὅταν ἀναστηθοῦν ἐκ νεκρῶν οἱ ἄνθρωποι, οὔτε οἱ ἄνδρες ἔρχονται εἰς γάμον, οὔτε αἱ γυναῖκες δίδονται εἰς γάμον, ἀλλ’ εἶναι σὰν τοὺς ἀγγέλους, ποὺ ζοῦν εἰς τοὺς οὐρανούς, οἱ ὁποῖοι οὔτε διὰ φυσικῆς γεννήσεως πολλαπλασιάζονται, οὔτε ἐπιθυμίας γάμου ἔχουν. ²⁶ Διὰ δὲ τοὺς νεκρούς, ὅτι πράγματι πρόκειται νὰ ἀναστηθοῦν, δὲν ἐδιαβάσατε εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Μωϋσέως ἐκεῖ, ποὺ γίνεται λόγος περὶ τοῦ Σαββάτου, πῶς τοῦ εἶπεν ὁ Θεὸς αὐτοὺς τοὺς λόγους· Ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ; ²⁷ Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι Θεὸς νεκρῶν, ἀλλ’ εἶναι Θεὸς ζωντανῶν. Διὰ νὰ λέγῃ λοιπὸν τοὺς λόγους αὐτοὺς ὁ Θεὸς διὰ τοὺς τρεῖς πατριάρχας, σημαίνει ὅτι, μολονότι πρὸ πολλοῦ οὗτοι εἶχον ἀποθάνει, ἦσαν καὶ εἶναι ζωντανοί. Σεῖς λοιπὸν πλανᾶσθε πλάνην μεγάλην.

¹⁸ Ηλθαν κατόπιν εις αυτόν οι Σαδδουκαίοι, οι οποίοι έλεγον ότι δεν υπάρχει ανάστασις νεκρών, και τον ηρωτησαν· ¹⁹ “διδάσκαλε, ο Μωϋσής στον νόμον, που μας έδωσε, έγραψε ότι εάν ο αδελφός κάποιου πεθάνη και εγκαταλείψη χήραν την γυναίκα και δεν αφήση τέκνα, πρέπει να πάρη ο αδελφός του την χήραν εκείνου και να γεννήση απόγονον στον αποθανόντα αδελφόν. ²⁰ Ησαν, λοιπόν, επτά αδελφοί· και ο πρώτος επήρε σύζυγον και όταν απέθανε, δεν αφήκεν απόγονον. ²¹ Και ο δεύτερος αδελφός έλαβεν αυτήν και απέθανε, και ουδέ αυτός αφήκεν απόγονον. Και ο τρίτος επίσης. ²² Και επήραν αυτήν ως σύζυγον και οι επτά, χωρίς να αφήσουν απόγονον. Τελευταία δε από όλους απέθανε και η γυναίκα. ²³ Λοιπόν κατά την ανάστασιν, όταν όλοι αυτοί αναστηθούν, εις ποίον από όλους θα ανήκη η γυναίκα; Διότι και οι επτά την έλαβον ως σύζυγον”. ²⁴ Και αποκριθείς ο Ιησούς τους είπε· “δεν σκέπτεσθε, πόσον πλανάσθε δι' αυτό; Και τούτο, διότι δεν γνωρίζετε ούτε την διδασκαλίαν των Γραφών ούτε την δύναμιν του Θεού. ²⁵ Διότι, όταν αναστηθούν οι άνθρωποι εκ νεκρών ούτε νυμφεύονται οι άνδρες ούτε υπανδρεύονται αι γυναίκες, αλλά ζουν όπως οι άγγελοι του ουρανού. ²⁶ Ως προς δε τους νεκρούς, ότι δηλαδή θα αναστηθούν, δεν εδιαβάσατε στο βιβλίον του Μωϋσέως, εκεί όπου γίνεται λόγος δια την φλεγομένην βάτον, πως του είπεν ο Θεός; Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; ²⁷ Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά Θεός ζωντανών και ως ζωντανούς εις την αιωνιότητα αναφέρει εδώ τους τρεις πατριάρχας. Σεις λοιπόν, πολύ πλανάσθε”.