(από το εύθυμος) = ο πάντοτε χαρούμενος
(εβραϊκή λέξη) = η θεία δίκη.
Οι δύο Όσιοι, έζησαν κατά το 12ο αιώνα μ.Χ. Είναι άγνωστα τα έτη και ο τόπος γέννησής τους αλλά και κοίμησής τους. Ο μεν Ευθύμιος «διέλαμψε εν ασκήσει» σε μία πόλη της Ευβοίας, ο δε Δανιήλ ως Στυλίτης «εν τη νήσωω Ευβοίας». Εικάζεται ότι ασκήθηκε στην Ιερά Μονή Οσίου Ιωάννου του Καλυβίτου στα Ψαχνά Ευβοίας. Στο Συνοδικό αναφέρεται ότι ο μοναχός και ασκητής Δανιήλ, πέρασε τον οσιακό βίο του επί στύλου ή κίονος. Η αναγραφή και ο μακαρισμός του οσίου Ευθυμίου στο ως άνω «Συνοδικό» έχει ως εξής: «Ευθυμίου του οσιωτάτου μοναχού και ασκητού του λάμψαντος εν πόλει της Eυβoίας, αιωνία ή μνήμη». Ο όσιος Ευθύμιος ο εν Ευβοία είναι άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηνιαία. Η αναγραφή και ο μακαρισμός του οσίου Δανιήλ στο «Συνοδικό», αναφέρει «Δανιήλ του οσιωτάτου μοναχού και ασκητoύ του στυλίτου του εν Ευβοία πόλει μονή του Καλυβίτου ασκήσαντος, αιωνία ή μνήμη».
