(αφρός + αναδύσα) = η αφρογενής, η ωραιοτάτη
Θεά του δωδεκαθέου των Αρχαίων Ελλήνων.
(μακρύς + βίος) = αυτός που ζει πολλά χρόνια.
(από το λέων) = ο ισχυρός, ο ηγεμονικός, όπως το λιοντάρι.
(αντί + ωνούμαι) = ο πλειοδότης σε προσφορά αξίας, ο πλειοδότης, ο γενναιοδωρότερος.
Eις τον Aφροδίσιον.Tίς ούτος ο τράχηλον εκτείνων ξίφει;Aφροδίσιος, Aφροδίσιος λέγει.Eις τον Λεόντιον, Aντωνίνον και Mέλη.O Λεόντιος και συναθληταί δύω,Λέοντες οίον έδραμον προς το ξίφος.Eις τον Oυαλλεριανόν και Mακρόβιον.Yπέρ κεφαλάς Mαρτύρων αρθέν δύω,Aθλητικήν έπηξε πυρ αυτοίς στέγην.
Οι Άγιοι αυτοί παρουσιάστηκαν αυθόρμητα στον άρχοντα της χώρας τους και του έκαναν δριμύτατη παρατήρηση για τίς απάνθρωπες ενέργειες του κατά των χριστιανών. Κατόπιν συνέτριψαν τους βωμούς των ειδώλων και προκάλεσαν τον θυμό των ειδωλολατρών, με αποτέλεσμα να τους επιτεθούν με πέτρες και ρόπαλα και να τους σκοτώσουν όλους. Τα δε λείψανα τους, τα παρέλαβαν οι Χριστιανοί, τα έθαψαν με τιμές και επάνω σ' αυτά ανήγειραν ναό. Η δε σύναξη τους τελείται στο αποστολείο του Ιακώβου Αδελφοθέου, που βρίσκεται μέσα στον σεβάσμιο οίκο της υπεραγίας Θεοτόκου στους Χαλκοπρατείους.
