Κατά την ημέρα αυτή, σύμφωνα με τα υπομνήματα των Συναξαριστών, Εορτολογίων και Τυπικών, άγονται δύο περιστατικά: η ανάμνηση της ανακομιδής των τιμίων λειψάνων του Αγίου και Δικαίου Λαζάρου και τα εγκαίνια του αυτού ναού του Αγίου Λαζάρου. Στα διάφορα υπομνήματα γίνεται μνεία και στην ανάμνηση της ανακομιδής των ιερών λειψάνων της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής.
Τα ιερά λείψανα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη από την Έφεσο ο βασιλέας Λέων ο Σοφός (886 - 912 μ.Χ.) και τα αποθησαύρισε στη μονή του Αγίου Λαζάρου, σε αργυρή θήκη.
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι το βάρος τη εορτής πέφτει στην ανάμνηση της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Λαζάρου. Στην πραγματικότητα όμως, το βάρος, όχι απλώς μετατίθεται στην επιτέλεση των εγκαινίων του ναού, αλλά η τελετή των εγκαινίων ήταν που ξαναέφερε στην επιφάνεια και τη μετακομιδή του ιερού λειψάνου στην Βασιλεύουσα. Έτσι, ορίσθηκε κατ' αυτή την ημέρα να γίνεται μνεία και της ανακομιδής του ιερού λειψάνου του Αγίου Λαζάρου.
Ο ναός του Αγίου Λαζάρου στην Κωνσταντινούπολη, κτίσθηκε μεταξύ των ετών 900 - 912 μ.Χ., στην τοποθεσία «Τόποι», με δαπάνες του αυτοκράτορα Λέοντος. Τα εγκαίνιά του έγιναν στις 4 Μαΐου του 912 μ.Χ., λίγες ημέρες προ του θανάτου του αυτοκράτορα Λέοντος (κοιμήθηκε 11 Μαΐου 912 μ.Χ.). Ως ηγούμενος της μονής του Αγίου Λαζάρου αναφέρεται, επί Λέοντος, ο Ευθύμιος, ο οποίος ήταν άνθρωπος αρετής και αγιότητος.
Στη μονή είχε καθορισθεί αυτοκρατορική προσέλευση κατά το Σάββατο του Λαζάρου.
