(από την λατινική λέξη marceo = μαραίνομαι) = ο αδρανής προς τα υλικά και δραστήριος προς τα πνευματικά.
(παν + κρατώ) = ο των πάντων νικητής.
Λυθέντες ἄνδρες σαρκικῶν τρεῖς ἁμμάτων (δεσμῶν δηλ.),Τῶν τῆς Ἐδὲμ μετέσχον ἐντρυφημάτων.
Έζησαν και οι τρεις κατά τον πρώτο μετά Χριστόν αιώνα.Ο Μάρκελλος, πατέρας του Παγκρατίου, ήταν προηγουμένως οπαδός του Σίμωνα του Μάγου. Ήλθε όμως στην αληθινή πίστη, μέσω της διδασκαλίας και των θαυμάτων του αποστόλου Πέτρου, τον όποιο και ακολούθησε από τότε με το γιο του Παγκράτιο. Και ο μεν Μάρκελλος έγινε κατόπιν επίσκοπος στις Συρακούσες της Σικελίας, όπου έφερε πολλούς ειδωλολάτρες στην αληθινή θρησκεία. Ο δε Παγκράτιος έγινε επίσκοπος Ταυρομενίου (σημερινή Ταορμίνα) της Σικελίας.Ο Φιλάγριος διέπρεψε σαν επίσκοπος της Κύπρου.Και οι τρεις κοιμήθηκαν, αφού υπέστησαν πολλές δοκιμασίες στην εκτέλεση των ποιμαντικών καθηκόντων τους, και ζωή καθημερινού μαρτυρίου.Σημείωση: Η μνήμη του Αγίου Παγκρατίου, επαναλαμβάνεται και την 9η Ιουλίου.
