(από το ζω) = η έχουσα και δίδουσα ζωή και υγεία.
(από το κάζω = κοσμώ) = το στολίδι.
1) Μυθικός ήρωας, γιός του Δία και της Λήδας, αδελφός της Ελένης και του Πολυδεύκη2) Ρόδιος ρήτωρας
(από το λατινικό marceo = μαραίνομαι) = ο αδιάφορος προς τα υλικά επίγεια (άρα εραστής των πνευματικών)
Εις την ΖωήνΖωὴ πρὸς ὕψος ἐκ κεφαλῆς ἠρμένη,Καπνῷ δυσώδει λαμβάνει ζωῆς τέλος.Εις τον ΤραγκυλίνονΝαί, βάλλετε σφοδρῶς με συχνοῖς τοῖς λίθοις,Ἐκ καρδίας ἔκραζεν ὁ Τραγκυλῖνος.Εις τον ΚλαύδιονΚαὶ τοὺς περὶ Κλαύδιον ὧδε τακτέον.Οὕς, κἄν βυθὸς συνέσχεν, οὐρανὸς φέρει.Εις τον ΤιβούρτιονΤιβουρτίου τέμνουσι τὴν θείαν κάραν,Σύ μου Θεὸς κράζοντος, ὦ Θεοῦ Λόγε.Εις τον ΚάστουλονΚάστουλον εἷλκον εἰς ἀπωλείας βόθρον.Ὡς δ' οὐχ ὑπεῖξε, γῆς ἐνεβλήθη βόθρῳ.Εις τον Μάρκον και ΜαρκελλίνονἘχθρῶν παγέντες, οἷα λόγχαι, καρδίας,Νύττεσθε λόγχαις, Μάρκε καὶ Μαρκελλῖνε.
Όλοι μαρτύρησαν κατά τον διωγμό που κίνησε ο Διοκλητιανός (284 - 304 μ.Χ.) εναντίον των χριστιανών, μαζί με τον Άγιο Σεβαστιανό (βλέπε ίδια ημέρα).Οι σύζυγοι Νικόστρατος και Ζωή πέθαναν από ασφυξία αφού τους είχαν κρεμάσει ανάποδα και από κάτω δημιούργησαν ειδική εστία φωτιάς, ώστε να βγαίνει πολύς καπνός και να πηγαίνει απ' ευθείας στο πρόσωπό τους.Ο Τραγκυλίνος πέθανε δια λιθοβολισμού, τον Κλαύδιο και τον Κάστορα έπνιξαν μέσα στη θάλασσα, ο Τιβούρτιος θανατώθηκε δια λιθοβολισμού, ο Καστούλος θανατώθηκε μέσα σε βόθρο και τέλος, τον Μάρκο και τον Μαρκελλίνο τους θανάτωσαν με τις λόγχες.Οι δύο τελευταίοι ήταν αδέλφια και γιοι του Τραγκυλίνου και Μαρκίας, οι οποίοι ήταν εθνικοί και πήγαν στη φυλακή να μεταστρέψουν από την χριστιανική πίστη τους δύο γιους τους. Στο τέλος όμως, με τη συμπαράσταση του Άγιου Σεβαστιανού, έγιναν και αυτοί χριστιανοί με τις συνέπειες που περιγράψαμε πιο πάνω, αφού προηγουμένως ο Τραγκυλίνος χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Γάιο επίσκοπος και οι δύο γιοι του Διάκονοι. Για δε τη σύζυγο του Τραγκυλίνου, Μαρκία, δεν βρίσκουμε κανένα στοιχείο ότι μαρτύρησε, παρά μόνο ότι έγινε χριστιανή.