Ο Άγιος Μένιγνος καταγόταν από την πόλη Πάριο της Κολωνίας στον Ελλήσποντο (μεταξύ Κυζίκου και Λαμψάκου) και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (περί το 251 μ.Χ.).

Όταν ξεκίνησε ο διωγμός ο Μένιγνος, αψηφώντας την σκληρή τιμωρία ομολόγησε στην αγορά την πίστη του στον Ιησού και προέτρεψε τους Χριστιανούς να σταθούν πιστοί στον Κύριο και απαθείς στα ασεβή αυτοκρατορικά διατάγματα. Συνελήφθηκε και επειδή δεν θέλησε να ασπαστεί τα είδωλα τον οδήγησαν στον τόπο του αποκεφαλισμού.

Όταν το πληροφορήθηκε η σύζυγός του έτρεξε κοντά του και τον παρακολουθούσε κλαίγοντας. Εκείνος, παρηγορώντας την, της έλεγε ότι ο θάνατός του θα εξασφάλιζε την παντοτινή τους ένωση. Διότι, μόνο όσοι μένουν με τον Θεό ενωμένοι, δεν είναι δυνατό να χωριστούν ποτέ. Μετά από λίγο το κεφάλι του έπεφτε και τάφηκε εκεί στον τόπο του μαρτυρίου του. Έτσι ο Άγιος Μένιγνος παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.