(λέξη εβραϊκή) = ο όμοιος με τον Θεό.
Eις τον Mιχαήλ και τους τριάκοντα Mοναχούς.Τμηθεὶς Μιχαὴλ σὺν μαθηταῖς τρισδέκα,Χορῷ συνήφθη τῶν Μοναστομαρτύρων.Eις τους έξ Mοναχούς.Ἓξ συμμονασταὶ τοὺς ἑαυτῶν μανδύας,Ἄθλοις ἐρυθραίνουσι τοῖς διὰ ξίφους.
Οι οσιομάρτυρες αυτοί, έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου ΣΤ’ και της μητέρας του Ειρήνης (780 μ.Χ.). Κατοικούσαν στη Μονή Ζώβη, που βρισκόταν κοντά στη Σεβαστούπολη. Επειδή τότε ο Αμηράς των Αγαρηνών, Αλείμ ονομαζόμενος, πολεμούσε τη χώρα εκείνη, συνέλαβε και τους Όσιους αυτούς Πατέρες, και τους παρακινούσε να αρνηθούν την πίστη του Χριστού. Ο δε Όσιος ηγούμενος Μιχαήλ, έλεγξε δριμύτατα τον Αγαρηνό άρχοντα , τους δε Μοναχούς του ενθάρρυνε να υπομείνουν γενναία τον θάνατο για τον Χριστό. Έτσι, όλοι αποκεφαλίστηκαν για τη δόξα του Χριστού.
