Ο Όσιος Κόπρις επονομάσθηκε έτσι, διότι η μητέρα του σε καιρό διωγμού και επιδρομής βαρβάρων, ενώ έτρεχε και αυτή να φύγει, την έπιασαν οι πόνοι του τοκετού στο δρόμο και γέννησε τον όσιο πάνω σε κοπριά!
Ο Όσιος Κόπρις ήταν σύγχρονος του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου (βλέπε 11 Ιανουαρίου) επί βασιλέως Λέοντος του μεγάλου. Διακρινόταν για την ευσέβεια του, την αγνότητα του και τη σωφροσύνη του. Επίσης ήταν τύπος μεγάλης προθυμίας και ταπεινοφροσύνης, και ένιωθε μεγάλη ευχαρίστηση όταν πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε μικρούς και μεγάλους. Και όταν κανείς του έλεγε ότι ταπεινοφρονεί, αυτός απαντούσε: «Πράγματι, πώς να μη ταπεινοφρονώ; O τόπος που γεννήθηκα (δηλ. η κοπριά) δείχνει την αξία μου».
Έτσι έζησε και πέθανε, πιστός πάντοτε, ταπεινός υπηρέτης των συνανθρώπων του. Έτσι και ο Θεός τον ανύψωσε. Για την πίστη του, τη διακονία του, την ταπεινοφροσύνη του, δίκαια η Εκκλησία τον κατάταξε στο χορό των Αγίων της.
