(από το Θεός + δοτός) = ο θεόδοτος, η χάρις και το δώρο του Θεού, Θεικό δώρο.
Δύο Έλληνες βασιλείς της Βακτηριανής.
Ο Άγιος Μάρτυς Θεόδοτος ήταν ανεψιός της Αγίας Μάρτυρος Τεκούσης (βλέπε 18 Μαΐου) και μαρτύρησε στην Άγκυρα το 304 μ.Χ., κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.). Αφού ανέσυρε κατά τη νύχτα τα ιερά λείψανα των Αγίων γυναικών, ενταφίασε αυτά με ευλάβεια. Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό ο τύραννος Θεότεκνος, συνέλαβε τον Άγιο και μετά από πολλά βασανιστήρια τον αποκεφάλισε, τα δε ιερά λείψανα αυτών παρέδωσε στην πυρρά.