(εκ του Διόνυσος) = αυτός που έχει θεϊκή προέλευση.
Ο Άγιος Διονύσιος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. και ήταν Επίσκοπος του Μιλάνου της Ιταλίας. Κατά το 355 μ.Χ. εξορίσθηκε από τον φιλαρειανό αυτοκράτορα Κωνστάντιο (337-361 μ.Χ.) στην Καππαδοκία, λόγω της σθεναρής στάσεώς του έναντι των αιρετικών, και κοιμήθηκε εκεί το 359 μ.Χ.
