Ο Όσιος Ισίδωρος γεννήθηκε το 319 μ.Χ. και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Υπήρξε μαθητής του Οσίου Αντωνίου του Μεγάλου και συνασκητής του Οσίου Μακαρίου. Μετέβη μετά του Αγίου Αθανασίου στη Ρώμη και από εκεί αναχώρησε με την Οσία Μελανία για την έρημο της Αιγύπτου. Ο Όσιος διακρινόταν για την πραότητά του και, εκτός του δώρου των δακρύων, για την ευκολία με την οποία περιέπιπτε σε έκσταση, ενώ έτρωγε. Με τους Πατέρες της ερήμου Μακάριο και Παμβώ έπληττε τον μη ακτήμονα μοναχό: «Το αργύριόν σου συν σοι είη εις απώλειαν».

Υπέφερε πολλά από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο, ο οποίος αρχικά ήθελε να τον κάνει Επίσκοπο και κατόπιν τον απέλασε όχι μόνο από την Εκκλησία της Αλεξανδρείας, αλλά και από την έρημο που ασκήτευε. Ο Όσιος, με τους μοναχούς μαθητές του, ζήτησε τότε την προστασία του ιερού Χρυσοστόμου.

Ο Όσιος Ισίδωρος κοιμήθηκε με ειρήνη το 404 μ.Χ.