(από το Μάρκος) = παιδί του πνεύματος.
1) Έλληνας γεωγράφος του 4ου μ.Χ. αιώνα2) Αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
Ἐθαύμασαν βροτοὶ σε θλασθέντα ξύλοις,Ἀμὴν λέγω σοι, Μαρκιανέ, καὶ νόες.
Ο Άγιος Μαρκιανός μαρτύρησε αφού του έσπασαν τα σωματικά του μέρη με ξύλα.
