(κάλλος + νίκη) = ο ωραίος και ένδοξος νικητής.
1) Γιός του Αντίοχου Δ', βασιλιά Καμμαγήνης 2) Σύριος διδάσκαλος ρητορικής που έζησε στην Αθήνα τον 3ο π.Χ. αιώνα
(βάσις + λαός) = ο θεμελιωτής της ευτυχίας του λαού
Καλλινίκην τέμνουσι σὺν Βασιλίσσῃ,Τὰς Καλλινίκους καὶ πόλου Βασιλίδας.
Οι Αγίες Βασίλισσα και Καλλινίκη κατάγονταν από τη Γαλατία. Επειδή η Αγία Βασίλισσα ήταν πλούσια, έδινε χρήματα στην Αγία Καλλινίκη για να πηγαίνει στις φυλακές και να τα παρέχει στους εγκλείστους Χριστιανούς για τη διατροφή τους, με σκοπό να προσεύχονται υπέρ αυτής. Επιθυμούσε να τους κάνει πρόθυμους για το μαρτύριο και να τους παρασταθεί, ώστε να μην χάνουν το θάρρος στις θλίψεις τους. Κάποια, λοιπόν, μέρα, αφού συνελήφθη η Καλλινίκη και ρωτήθηκε τίνος είναι τα χρήματα, επειδή δεν γνώριζε να λέει ψέματα, ομολόγησε. Γι' αυτό την έδεσαν και την παρέδωσαν στον άρχοντα. Και αφού συνελήφθη και η Αγία Βασίλισσα, παρουσιάσθηκε ενώπιόν του στο δικαστήριο. Και οι δύο ομολόγησαν με παρρησία τον Χριστό και υποβλήθηκαν σε διάφορα βασανιστήρια, εξαναγκαζόμενες να αρνηθούν την πίστη τους και να θυσιάσουν στα είδωλα. Επειδή όμως δεν πείσθηκαν, με ξίφος τους απέκοψαν τις ιερές κεφαλές. Νίκησαν έτσι τον διάβολο και απόλαυσαν τη βασιλεία των ουρανών. Το μαρτύριο των Αγίων Μαρτύρων Βασιλίσσης και Καλλινίκης έγινε το έτος 252 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Γάλλου (251-253 μ.Χ.)