(από το Δημήτηρ, εκ του γη + μήτηρ) = αυτός που ανήκει στην θεά Δήμητρα, ο καλλιεργητής, παραγωγός και δημιουργός υλικών αγαθών
Ο Άγιος Δημήτριος ο Β', ο Θυσιαζόμενος, ήταν υιός του βασιλέως της Γεωργίας Δαβίδ (κοιμήθηκε το 1269 μ.Χ.) και καταγόταν από τη δυναστεία των Βαγρατιδών. Μαρτύρησε το έτος 1289 μ.Χ. από τους Τούρκους, επί σουλτάνου Αργκούν.
