(από το Θεός + δοτός) = ο θεόδοτος, η χάρις και το δώρο του Θεού, Θεικό δώρο.
Δύο Έλληνες βασιλείς της Βακτηριανής.
(Σώζω + κράτος) = ο σωτήρας του κράτους.
Ένας από τους σοφότερους άνδρες της αρχαιότητας που έζησε στην Αθήνα από το 469 π.Χ. μέχρι το 399 π.Χ. Κατηγορήθηκε ως Άθεος, επειδή μεταξύ άλλων κήρυττε τον ένα, αλλά άγνωστο Θεό και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Eις την Θεοδότην.Τὴν Θεοδότην, ἐκ ξίφους τετμημένην,Θεῷ δοτὴν ἔγνωμεν ἁγνὴν θυσίαν.Eις τον Σωκράτην.Ὁ Σωκράτης ἔσπευδεν ὀφθῆναι, Λόγε,Τετμημένος σοι Σωκράτης στεφοκράτης.
Η Αγία Θεοδότη και ο Άγιος Σωκράτης ο Πρεσβύτερος έζησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν βασιλιάς ήταν ο Αλέξανδρος ο Σεβήρος, και μαρτύρησαν στην Άγκυρα.Η Θεοδότη, από ευγενική οικογένεια, ήταν θαρραλέα στην πίστη και όπου και αν βρισκόταν μιλούσε για το Ευαγγέλιο και προσπαθούσε να αυξάνει τον αριθμό των αφοσιωμένων στη λατρεία του Χριστού. Ο πρεσβύτερος Σωκράτης, ήταν ιερέας από εκείνους, που δεν λειτουργούν μόνο, αλλά και φωτίζουν και οικοδομούν, στην ανάγκη μάλιστα είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για την πίστη και το ποίμνιο τους. Στην εργασία του αυτή ο Σωκράτης, είχε πολύτιμο βοηθό την ευσεβή Θεοδότη που με τη διδασκαλία της, προπαρασκεύαζε ειδωλολάτρισσες γυναίκες στη γνώση των αληθειών της πίστης, και στην αποδοχή του αγίου βαπτίσματος.Έτσι λοιπόν, καταγγέλθηκαν και οι δύο για τις ενέργειες τους αυτές, συνελήφθησαν και με απειλές και μαρτύρια τους εξανάγκαζαν να θυσιάσουν στα είδωλα. Αλλά η γυναίκα και ο ιερέας, απέκρουσαν με αγανάκτηση την ασεβή πρόταση, και σφράγισαν την ομολογία της πίστης τους με το αίμα τους, αφού υπέστησαν θάνατο με αποκεφαλισμό.
