(από το βασιλεύς, εκ του βάσις = το θεμέλιο + λαός) = ο βασιλικός, ο φερόμενος ως βασιλεύς, ο θεμελιωτής της ευτυχίας του λαού.
Το όνομα αυτό, το είχαν πολλοί βασιλείς, πατριάρχες, επίσκοποι και αυτοκράτορες, με κυριώτερο τον Βασίλειο Β' τον Βουλγαροκτόνο (956 - 1025).
