⁷ εἰ γὰρ ἡ πρώτη ἐκείνη ἦν ἄμεμπτος, οὐκ ἂν δευτέρας ἐζητεῖτο τόπος. ⁸ μεμφόμενος γὰρ αὐτοῖς λέγει· ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ συντελέσω ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα διαθήκην καινήν, ⁹ οὐ κατὰ τὴν διαθήκην ἣν ἐποίησα τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἐν ἡμέρᾳ ἐπιλαβομένου μου τῆς χειρὸς αὐτῶν ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου· ὅτι αὐτοὶ οὐκ ἐνέμειναν ἐν τῇ διαθήκῃ μου, κἀγὼ ἠμέλησα αὐτῶν, λέγει Κύριος· ¹⁰ ὅτι αὕτη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ μετὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, λέγει Κύριος· διδοὺς νόμους μου εἰς τὴν διάνοιαν αὐτῶν, καὶ ἐπὶ καρδίας αὐτῶν ἐπιγράψω αὐτούς, καὶ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεὸν, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν. ¹¹ καὶ οὐ μὴ διδάξωσιν ἕκαστος τὸν πολίτην αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, λέγων· γνῶθι τὸν Κύριον· ὅτι πάντες εἰδήσουσί με ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν ἕως μεγάλου αὐτῶν· ¹² ὅτι ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἀδικίαις αὐτῶν, καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ ἔτι. ¹³ ἐν τῷ λέγειν καινὴν πεπαλαίωκε τὴν πρώτην· τὸ δὲ παλαιούμενον καὶ γηράσκον ἐγγὺς ἀφανισμοῦ.

⁷ Εἶναι δὲ πράγματι καλυτέρα ἡ νέα διαθήκη. Διότι ἐὰν ἡ πρώτη ἐκείνη διαθήκη ἦτο τελεία καὶ δὲν εἶχεν ἐλλείψεις,δὲν θὰ ἐζητεῖτο τόπος διὰ δευτέραν διαθήκην καὶ δὲν θὰ εἰσήγετο δευτέρα διαθήκη. ⁸ Ἐπροφητεύθη δὲ ἀπὸ αὐτὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ ἡ δευτέρα διαθήκη. Διότι κατηγορῶν ὁ Θεὸς αὐτούς, ποὺ ἔλαβαν τὴν πρώτην διαθήκην, λέγει διὰ τοῦ προφήτου Ἱερεμίου· Ἰδοὺ ἔρχονται ἡμέραι, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ συνάψω μὲ τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ μὲ τὸν οἶκον Ἰούδα, μὲ τὸν νέον Ἰσραὴλ τῆς χάριτος, διαθήκην νέαν. ⁹ Ἡ νέα αὐτὴ διαθήκη δὲν θὰ εἶναι ὅμοια μὲ ἐκείνην, ποὺ ἔκαμα πρὸς τοὺς προπάτορας τοῦ παλαιοῦ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα τὴν ἡμέραν, ποὺ τοὺς ἔπιασα ἀπὸ τὸ χέρι διὰ νὰ τοὺς βγάλω ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου. Ἐκείνη ἡ διαθήκη θὰ καταργηθῇ, διότι αὐτοὶ δὲν ἔμειναν πιστοὶ εἰς τὴν διαθήκην μου καὶ δι’ αὐτὸ καὶ ἐγὼ τοὺς παρημέλησα, λέγει ὁ Κύριος. ¹⁰ Διότι αὐτὴ εἶναι ἡ νέα διαθήκη, τὴν ὁποίαν θὰ συνάψω μὲ τὸν οἶκον τοῦ νέου πνευματικοῦ Ἰσραὴλ ὕστερα ἀπὸ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, λέγει ὁ Κύριος. Θὰ δώσω δηλαδὴ τοὺς νόμους μου εἰς τὴν διάνοιάν των καὶ θὰ γράψω αὐτοὺς ὄχι εἰς πλάκας λιθίνας, ἀλλὰ βαθεῖα εἰς τὰς καρδίας των, καὶ θὰ εἶμαι εἰς αὐτοὺς Θεὸς καὶ αὐτοὶ θὰ εἶναι εἰς ἐμὲ λαὸς ἐκλεκτός. ¹¹ Καὶ δὲν θὰ διδάσκουν τότε ὁ καθένας των τὸν συμπατριώτην του καὶ τὸν ἀδελφόν του λέγων· Μάθε τὸν Κύριον. Διότι ὅλοι θὰ μὲ γνωρίζουν ἀπὸ τὸν μικρόν τους ἕως τὸν μεγάλον ἐξ αὐτῶν. ¹² Καὶ θὰ μὲ γνωρίζουν ὅλοι, διότι θὰ εἶμαι ἵλεως εἰς τὰς ἀδικίας των καὶ δὲν θὰ ἐνθυμηθῶ πλέον τὰς ἁμαρτίας των καὶ τὰς ἀνομίας των. ¹³ Ὅταν δὲ εἶπεν ὁ Θεὸς Νέαν Διαθήκην, μὲ αὐτὸ ποὺ εἶπεν, ἔκαμεν ἀπὸ τότε παλαιὰν τὴν πρώτην διαθήκην. Ἐκεῖνο δὲ ποὺ παληώνει καὶ γηράσκει, πλησιάζει πρὸς τὴν ἑξαφάνισιν.

⁷ Διότι εάν η πρώτη εκείνη διαθήκη ήτο πράγματι πλήρης και τελεία, δεν θα εζητείτο τόπος και τρόπος να δοθή δευτέρα διαθήκη. ⁸ Εν τούτοις προανηγγέλθη από τον Θεόν η δευτέρα και τελεία αυτή διαθήκη. Διότι αυτός ο ίδιος κατηγορών και επικρίνων αυτούς που είχαν λάβει την πρώτην διαθήκην, λέγει· “ιδού, λέγει ο Κυριος, έρχονται ημέραι, κατά τας οποίας θα πραγματοποιήσω και θα συνάψω με το έθνος Ισραήλ και με την φυλήν Ιούδα, δηλαδή με τον νέον Ισραήλ της χάριτος, νέαν διαθήκην. ⁹ Και αυτή δεν θα είναι σαν την διαθήκην, την οποίαν συνήψα με τους προπάτορας των Ισραηλιτών κατά την ημέραν, που τους επιασα από το χέρι, δια να τους βγάλω ελευθέρους από την γην της Αιγύπτου. Διότι εκείνοι δεν έμειναν πιστοί εις την διαθήκην μου, δι' αυτό δε και εγώ τους παρημέλησα, απέσυρα την εύνοιάν μου απ' αυτών, λέγει ο Κυριος. ¹⁰ Διότι αυτή είναι η νέα διαθήκη, την οποίαν θα συνάψω με τον νέον Ισραήλ της χάριτος, δηλαδή με τους πιστούς στον Χριστόν, που θα αποτελούν την Εκκλησίαν, έπειτα από τας ημέρας εκείνας, λέγει ο Κυριος. Και θα δώσω τους νόμους μου εις την διάνοιάν των και θα εγχαράξω αυτούς εις τας καρδίας των και θα είμαι εγώ εις αυτούς Θεός και αυτοί θα είναι εις εμέ λαός. ¹¹ Και δεν θα διδάξουν ο καθένας τον συμπατριώτην του και ο άλλος τον αδελφόν του λέγων· Μαθε ποιός είναι ο Κυριος. Διότι όλοι τότε ανεξαιρέτως θα με γνωρίσουν από τον μικρόν έως τον μεγάλον. ¹² Διότι εγώ θα είμαι γεμάτος έλεος και θα δώσω πλήρη συγχώρησιν εις τας αδικίας αυτών και δεν θα ενθυμηθώ πλέον τας αμαρτίας των και τας ανομίας των”. ¹³ Λεγων δε ο Θεός νέαν διαθήκην, έκαμε και εκήρυξε παλαιάν την πρώτην διαθήκην. Εκείνο δε που παληώνει και γηράσκει εγγίζει προς την εξαφάνισιν.

¹ Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐκείνων διδάσκοντος αὐτοῦ τὸν λαὸν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εὐαγγελιζομένου ἐπέστησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροις ² καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν λέγοντες· Εἰπέ ἡμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, ἢ τίς ἐστιν ὁ δούς σοι τὴν ἐξουσίαν ταύτην; ³ ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ ἕνα λόγον, καὶ εἴπατέ μοι· ⁴ τὸ βάπτισμα Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνθρώπων; ⁵ οἱ δὲ συνελογίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες ὅτι ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ; ⁶ ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, πᾶς ὁ λαὸς καταλιθάσει ἡμᾶς· πεπεισμένος γάρ ἐστιν Ἰωάννην προφήτην εἶναι. ⁷ καὶ ἀπεκρίθησαν μὴ εἰδέναι πόθεν. ⁸ καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.

¹ Καὶ κατὰ μίαν ἀπὸ τὰς ἀξιομνημονεύτους ἐκείνας ἡμέρας, ἐνῷ αὐτὸς ἐδίδασκε τὸν λαὸν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐκήρυττε τὸ εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας, συνέβη νὰ ἔλθουν ἔξαφνα οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς μαζὶ μὲ τοὺς προεστοὺς ² καὶ τοῦ εἶπαν αὐτοὺς τοὺς λόγους· Εἰπέ μας, μὲ ποίαν ἐξουσίαν ἐνεργεῖς αὐτά; Ἢ ποῖος σοῦ ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν αὐτὴν τοῦ νὰ διώχνῃς ἀπὸ τὸ ἱερὸν τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ διδάσκῃς μέσα εἰς τὸν ἱερὸν αὐτὸν τόπον; ³ Ἀπεκρίθη δὲ καὶ τοὺς εἶπε· θὰ σᾶς ἐρωτήσω καὶ ἐγὼ περὶ ἑνὸς ζητήματος. Ἐφ’ ὅσον δὲ σεῖς παρουσιάζεσθε ὡς ἐξουσιοδοτημένοι διδάσκαλοι, ὁμιλήσατε πρῶτοι καὶ εἴπατέ μου τὴν ἐπὶ τοῦ ἐρωτήματός μου τούτου ἀπάντησίν σας. ⁴ Τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος ἐμαρτύρησε δι’ ἐμὲ καὶ ὑπῆρξε πρόδρομός μου, ἦτο ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ ἀπὸ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ ἢ ἦτο ἀπὸ ἐπινόησιν καὶ ἐντολὴν ἀνθρώπων; ⁵ Αὐτοὶ δὲ ἐσυλλογίσθησαν μεταξύ των καὶ εἶπαν, ὅτι ἐὰν εἴπωμεν, ὅτι ἦτο ἐξ οὐρανοῦ καὶ συνεπῶς εἶχεν ὁρισθῇ ἀπὸ τὸν Θεόν, θὰ εἴπῃ, διατὶ λοιπὸν δὲν ἐπιστεύσατε εἰς αὐτόν; ⁶ Ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ὅτι τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου ἦτο ἐπινόησις ἀνθρώπων, ὅλος ὁ λαὸς θὰ μᾶς καταλιθοβολήσῃ, διότι ὅλοι εἶναι πεπεισμένοι, ὅτι ὁ Ἰωάννης ἦτο προφήτης. ⁷ Καὶ αὐτοί, ποὺ ἐκαυχῶντο, ὅτι ἦσαν oὶ ἀνεγνωρισμένοι διδάσκαλοι τοῦ Ἰσραήλ, ἀπεκρίθησαν, ὅτι δὲν ἤξευραν, πόθεν ἦτο τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου. ⁸ Καὶ τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν εἰς αὐτούς· Οὔτε ἐγὼ σᾶς λέγω, μὲ ποίαν ἐξουσίαν καὶ μὲ ποῖον δικαίωμα πράττω αὐτὰ ποὺ βλέπετε.

¹ Μιαν από τας μεγάλας εκείνας ημέρας καθώς ο Κυριος εδίδασκε εις τας αυλάς του Ναού τον λαόν και εκήρυττε το χαρμόσυνον μήνυμα της σωτηρίας, ήλθαν έξαφνα κοντά του αποφασιστικοί οι αρχιερείς και οι γραμματείς μαζή με τους πρεσβυτέρους ² και του είπαν· “πες μας, με ποιά εξουσία κάμνεις αυτά η ποιός σου έδωκε την εξουσίαν αυτήν, ώστε, εκτός των άλλων, να διώχνης και τους εμπορευομένους από τον ναόν;” ³ Απεκρίθη δε και είπεν εις αυτούς ο Κυριος· “και εγώ θα σας υποβάλω μίαν ερώτησιν, εις την οποίαν σαν διδάσκαλοι με εξουσίαν και κύρος που θέλετε να είσθε, πρέπει να μου απαντήσετε. ⁴ Το βάπτισμα του Ιωάννου ήτο από τον ουρανόν, εγίνετο κατόπιν εντολής του Θεού, η ήτο απλή και άνευ σημασίας επινόησις ανθρώπων”. ⁵ Εκείνοι δε εσκέφθησαν μεταξύ των και είπαν ότι, εάν είπωμεν εξ ουρανού, δηλαδή από τον Θεόν, θα μας πη· διατί δεν επιστεύσατε εις αυτόν; ⁶ Εάν δε είπωμεν, ότι ήτο επινόησις ανθρώπων και επομένως ο Ιωάννης δεν ήτο προφήτης, απεσταλμένος δηλαδή από τον Θεόν, όλος ο λαός θα μας λιθοβολίση αγρίως, διότι όλοι έχουν ακλόνητον την πεποίθησιν, ότι ο Ιωάννης είναι προφήτης του Θεού. ⁷ Και, αυτοί, οι επίσημοι διδάσκαλοι του Ισραήλ, κατησχημένοι απήντησαν, ότι δεν ξεύρουν, από που ήτο το βάπτισμα του Ιωάννου. ⁸ Και τότε ο Ιησούς τους είπεν· “ούτε εγώ σας λέγω με ποίαν εξουσίαν κάμνω αυτά”.