¹³ Καὶ ὑμᾶς, νεκροὺς ὄντας ἐν τοῖς παραπτώμασι καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεζωοποίησεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ, χαρισάμενος ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα, ¹⁴ ἐξαλείψας τὸ καθ’ ἡμῶν χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν ὃ ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρεν ἐκ τοῦ μέσου προσηλώσας αὐτὸ τῷ σταυρῷ· ¹⁵ ἀπεκδυσάμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ, θριαμβεύσας αὐτοὺς ἐν αὐτῷ. ¹⁶ Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει ἢ ἐν πόσει ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἢ νουμηνίας ἢ σαββάτων, ¹⁷ ἅ ἐστι σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ δὲ σῶμα Χριστοῦ. ¹⁸ μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ ἑώρακεν ἐμβατεύων, εἰκῇ φυσιούμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, ¹⁹ καὶ οὐ κρατῶν τὴν κεφαλήν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁφῶν καὶ συνδέσμων ἐπιχορηγούμενον καὶ συμβιβαζόμενον αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ Θεοῦ. ²⁰ Εἰ ἀπεθάνατε σὺν τῷ Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δογματίζεσθε,

¹³ Πράγματι δὲ καὶ σᾶς, ποὺ ἦσθε νεκροὶ ἕνεκα τῶν ἁμαρτημάτων καὶ τῆς σαρκικῆς ἀκροβυστίας, τὴν ὁποίαν εἴχατε ὡς ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θεόν, σᾶς ἐζωοποίησε μαζὶ μὲ τὸν Χριστόν. Καὶ ἔτσι καὶ εἰς σᾶς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ εἰς ἡμᾶς τοὺς Ἰουδαίους μᾶς ἐχάρισεν ὅλα τὰ παραπτώματα. ¹⁴ Καὶ ἔσβησεν ὁλοτελῶς τὸ εἰς βάρος μας χρεωστικὸν γραμμάτιον, ποὺ εἶχε γίνει ἀπὸ τὰς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, τὰς ὁποίας ἦτο ἀδύνατον νὰ τὰς τηρήσωμεν καὶ δι’ αὐτὸ ἐγίναμεν ἔνοχοι καὶ χρεωφειλέται εἰς τὴν θείαν δικαιοσύνην. Ἦτο λοιπὸν ἐναντίον μας τὸ γραμμάτιον τοῦτο, καὶ αὺτὸ ὁ Κύριος τὸ ἐσήκωσεν ἀπὸ τὸ μέσον καὶ τὸ ἐκάρφωσεν εἰς τὸν σταυρόν, ὅπου μὲ τὸ αἷμα του τὸ ἔσβησεν. ¹⁵ Ἐκεῖ εἰς τὸν σταυρὸν ἔγδυσε τὰς πονηρὰς ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας καὶ τὰς διεπόμπευσε καὶ κατεντρόπιασεν αὐτὰς φανερὰ ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν πνευματικὸν κόσμον καὶ ἔσυρε τοὺς δαίμονας νικημένους ἐν θριαμβευτικῇ πομπῇ. Καὶ ἐπέτυχε τοῦτο δι’ αὐτοῦ, ἤτοι τοῦ σταυροῦ, ὁ ὁποῖος ἔγινε διὰ τὸν Χριστὸν θριαμβευτικὸν ἅρμα νικητοῦ. ¹⁶ Ἀφοῦ δὲ αἱ διατάξεις τοῦ νόμου κατηργήθησαν, ἂς μὴ σᾶς κρίνῃ λοιπὸν κανεὶς διὰ φαγητὸν ἢ ποτὸν ἢ σχετικῶς μὲ ἑορτὴν ἢ πρωτομηνίαν ἢ ἄλλην ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος, ¹⁷ τὰ ὁποῖα εἶναι μία ἁπλῆ σκιὰ τῶν μελλόντων πραγμάτων τῆς Καινῆς Διαθήκης, τὸ σῶμα δέ, τὸ ὁποῖον ἔχει τὴν πραγματικότητα καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐρρίπτετο ἡ σκιὰ αὐτή, εἶναι τοῦ Χριστοῦ. ¹⁸ Κανεὶς ἂς μὴ σᾶς ἀποστερῇ τὸ βραβεῖον σας, ἐπιδεικνύων καὶ ἐπιτηδευόμενος ψευδοταπεινοφροσύνην. Ἐπειδὴ δηλαδὴ θεωρεῖ τάχα τὸν ἑαυτόν του πολὺ μικρὸν καὶ ἀνάξιον νὰ λατρεύῃ κατ’ εὐθεῖαν τὸν Θεόν, ἐπιδίδεται εἰς θρησκείαν τῶν ἀγγέλων. Κανεὶς ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾷ μὲ τὰς ἰδέας τῆς φαντασίας του, ὅτι εἰς τὴν ἀγγελοθρησκείαν αὐτὴν εἰσχωρεῖ δῆθεν καὶ ἐμβαθύνει εἰς πράγματα, τὰ ὁποῖα δὲν ἔχει ἴδει. Αὐτὸς χωρὶς πραγματικὴν βάσιν φουσκώνει καὶ ὑπερηφανεύεται παραπλανώμενος ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς τοῦ σαρκικοῦ νοῦ του. ¹⁹ Καὶ δὲν κρατεῖ οὗτος στερεὰ τὴν κεφαλήν, ἤτοι τὸν Χριστόν, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἀμέσως καὶ χωρὶς νὰ παρεμβάλλωνταί οἰ ἄγγελοι, ὁλόκληρον τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας τὰ μέλη συνδέονται μεταξύ των καὶ ἐξαρτῶνται τὸ ἓν ἀπὸ τὸ ἂλλο σὰν μὲ ἀρθρώσεις καὶ μυῶνας, διατρέφεται καὶ εἰρηνεύεται καὶ ἐνώνεται ἁρμονικὰ καὶ αὐξάνει τὴν αὔξησιν, τὴν ὁποίαν ἐνεργεῖ ὁ Θεός. ²⁰ Ἐὰν λοιπὸν ἀπεθάνατε μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸν καὶ ἠλευθερώθητε ἀπὸ τὴν στοιχειώδη καὶ πλανεμένην θρησκευτικὴν διδασκαλίαν τοῦ κόσμου, διατί, σὰν νὰ ζῆτε ἀκόμη μὲ ἰδανικὰ καὶ ἐνδιαφέροντα κοσμικά, ἀποβάλλετε τὸν ἑαυτόν σας εἰς δόγματα καὶ προστάγματα, ὁποῖα εἶναι αὐτὰ ποὺ σᾶς λέγουν οἱ ψευδοδιδάσκαλοι;

¹³ Και σας, οι οποίοι ήσασθε νεκροί ένεκα των αμαρτημάτων και της σαρκικής ακροβυστίας, που είχατε ως ειδωλολάτραι, σας εζωοποίησε μαζή με τον Χριστόν. Ετσι δε εχάρισε, έσβησε και εξηφάνισε τα αμαρτήματα όλων ημών Ιουδαίων και εθνικών. ¹⁴ Και εξηφάνισε τελείως το καταδικαστικόν δι' ημάς γραμμάτιον της ενοχής μας, που είχε γίνει εξ αιτίας των διατάξεων του μωσαϊκού Νομου, τας οποίας όλοι μας τας είχαμεν παραβή κατά το μέγιστον μέρος των. Αυτό, λοιπόν, το καταδικαστικόν δι' ημάς γραμμάτιον το έβγαλε από το μέσον και το εκάρφωσεν στον σταυρόν, όπου και με το αίμα του το έσβησε. ¹⁵ Εις τον σταυρόν δε απεγύμνωσε τας πονηράς αρχάς και εξουσίας των δαιμόνων, τας εξηυτέλισε και τας διεπόμπευσε φανερά και έσυρε νικημένους και αδυνάτους πλέον τους δαίμονας εις την θριαμβευτικήν του πομπήν. ¹⁶ Εφ' όσον, λοιπόν, αι διατάξστου Νομου έχουν καταργηθή, ας μη σας κρίνη και ας μη σας κατακρίνη κανείς δια φαγητόν η ποτόν η δια κάτι που αναφέρεται εις Εβραϊκήν εορτήν η εις την πρωτομηνιάν η εις την ημέραν του Σαββάτου. ¹⁷ Αυτά είναι μία απλή σκια και υποτύπωσις των όσων έμελλαν να παραδοθούν δια της Κ. Διαθήκης. Το δε πραγματικόν σώμα, η ουσία δηλαδή και η αλήθεια που σώζει, είναι ο Χριστός. ¹⁸ Προσέχετε, λοιπόν, ώστε κανείς να μη αρπάξη από σας και σας στερήση από το βραβείον, παρουσιαζόμενος με ψευδοταπεινοφροσύνην και διδάσκων, ότι λατρεύει και προσεύχεται στους αγγέλους, διότι τάχα είναι ανάξιος να λατρεύση κατ' ευθείαν τον Θεόν. Αυτός, φαντασιοκόπος καθώς είναι, ισχυρίζεται ότι εισχωρεί εις πράγματα, τα οποία δεν είδε και φουσκώνει από ανόητον υπερηφάνειαν, βυθιζόμενος εις πλάνας από τον σκοτισμένον νουν της σαρκός του. ¹⁹ Παραμερίζει δε αυτός και δεν κρατεί την κεφαλήν, δηλαδή τον Χριστόν, από τον οποίον κατ' ευθείαν όλον το σώμα της Εκκλησίας-που αποτελείται από τους πιστούς, οι οποίοι σαν άλλα σωματικά μέλη εφάπτονται και συνδέονται αρμονικώς μεταξύ των-ζωογονείται από την χορηγουμένην υπό του Χριστού ζωήν, ενώνεται αρμονικά και αυξάνει την αύξησιν, που θέλει και ενεργεί ο Θεός. ²⁰ Εάν, λοιπόν, έχετε αποθάνει μαζή με τον Χριστόν και έχετε απαλλαγή από τα στοιχειώδη και μάταια αυτά διδάγματα του Κοσμου, διατί, σαν να ζήτε ακόμη κοσμικήν ζωήν, δέχεσθε τα αυθαίρετα διδάγματα των ψευδοδιδασκάλων;

²⁰ Ἐπερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη αὐτοῖς καὶ εἶπεν· Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως, ²¹ οὐδὲ ἐροῦσιν ἰδοὺ ὧδε ἤ ἰδοὺ ἐκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν. ²² Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· Ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε. ²³ καὶ ἐροῦσιν ὑμῖν· ἰδοὺ ὧδε, ἰδοὺ ἐκεῖ· μὴ ἀπέλθητε μηδὲ διώξητε. ²⁴ ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἀστράπτουσα ἐκ τῆς ὑπ’ οὐρανὸν λάμπει, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ. ²⁵ πρῶτον δὲ δεῖ αὐτὸν πολλὰ παθεῖν καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης.

²⁰ Ὅταν δὲ ἠρωτήθη ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους, πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπερίμεναν αὐτοὶ ὅτι θὰ ἐβασίλευεν ὁ Μεσσίας μετὰ κοσμικῆς δυνάμεως, ἀπεκρίθη εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δὲν ἔρχεται μὲ πομπὴν καὶ ἐξωτερικὴν λαμπρότητα, ὥστε νὰ προσελκύῃ τὴν παρατήρησιν ὅλων καὶ νὰ γίνεται ἀντιληπτὴ ἡ ἔλευσίς της ἀπὸ τὰς ἐξωτερικὰς τῶν ἀνθρώπων αἰσθήσεις. ²¹ Οὔτε ὅταν ἔλθῃ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, θὰ εἴπουν οἱ ἄνθρωποι· Ἰδοὺ ἐδῶ εἶναι ὁ βασιλεὺς καὶ Μεσσίας· ἢ ἰδοὺ ἐκεῖ εἶναι. Ὅτι δὲ αὐτά, ποὺ σᾶς λέγω, εἶναι ἀληθῆ, ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι ἐγὼ ὁ Μεσσίας, ποὺ εἶμαι ἡ προσωποποίησις τῆς βασιλεῖας τοῦ Θεοῦ, εἶμαι μεταξύ σας καὶ σεῖς ἑξακολουθεῖτε νὰ μὴ ἔχετε εἴδησιν, ὅτι ἦλθεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ²² Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· θὰ φύγω καὶ θὰ ἐπιθυμήσετε τὴν παρουσίαν μου. Θὰ ἔλθουν ἡμέραι, ποὺ ὕστερα ἀπὸ ἀντιδράσεις καὶ μόχθους καὶ δυσκόλους περιστάσεις, τὰ ὁποῖα θὰ ἀντιμετωπίζετε ἐν τῷ ἔργῳ τῆς ἀποστολῆς σας, θὰ ἐπιθυμήσετε νὰ ἴδετε μίαν ἀπὸ τὰς ἐνδόξους ἡμέρας τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ δὲν θὰ τὴν ἴδετε. ²³ Καὶ θὰ σᾶς εἶπουν τότε: Ἰδοὺ ἔδω εἶναι ὁ Χριστὸς ἢ ἰδοὺ ἐκεῖ εἶναι ὁ Χριστός. Προσέξατε νὰ μὴ πάτε, οὔτε νὰ ἀκολουθήσετε αὐτόν, ποὺ θὰ σᾶς φέρῃ τὴν εἴδησιν αὐτήν. ²⁴ Σᾶς λέγω δὲ νὰ μὴ ἀκολουθήσετε εἰς ὡρισμένον τόπον, διότι ὁ Μεσσίας δὲν θὰ εἶναι τότε κρυμμένος εἰς μέρος τι, ἀλλὰ καθὼς ἡ ἀστραπή, ποὺ ἀστράπτει ἀπὸ ἕνα οἰονδήποτε σημεῖον τῆς ἀτμοσφαίρας καὶ τῶν νεφῶν, καὶ ἐν γένει τῆς περιοχῆς, ποὺ εἶναι κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανόν, λάμπει διὰ μιᾶς εἰς ὅλην τὴν ἔκτασιν τοῦ ὁρίζοντος, ποὺ εἶναι κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἔτσι θὰ εἶναι καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἐνδόξου παρουσίας του. Ἡ παρουσία του θὰ ἐπέλθῃ αἰφνιδίως καὶ θὰ εἶναι εἰς ὅλους αἰσθητή. ²⁵ Προτοῦ ὅμως ἔλθῃ ἐνδόξως ὡς κριτής, πρέπει σύμφωνα μὲ τὴν ὡρισμένην βουλὴν καὶ πρόγνωσιν τοῦ Θεοῦ νὰ πάθῃ πολλὰ καὶ νὰ ἀποδοκιμασθῇ ἀπὸ τὴν γενεὰν αὐτὴν τῶν ἀπίστων Ἰουδαίων.

²⁰ Οταν δε κάποιος από τους Φαρισαίους τον ηρώτησε, πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, απεκρίθη εις αυτούς και είπεν· “η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με εξωτερικήν πομπήν και εντυπωσιακά γεγονότα, ώστε να προκαλή την προσοχήν και παρατήρησιν των ανθρώπων. ²¹ Ούτε όταν έλθη θα είπουν οι άνθρωποι· Ιδού εδώ είναι η ιδού εκεί είναι. Διότι εις την πραγματικότητα η βασιλεία του Θεού ευρίσκεται μεταξύ σας, εφ' όσον εγώ, ο Μεσσίας και αρχηγός της βασιλείας του Θεού, ευρίσκομαι ενώπιόν σας. Και όμως σεις δεν το έχετε αντιληφθή”. ²² Είπε δε προς τους μαθητάς του· “θα έλθουν ημέραι, που θα επιθυμήσετε να ιδήτε, δια να πάρετε θάρρος και ενίσχυσιν στον αγώνα σας, μίαν από τας ημέρας του υιού του ανθρώπου, και δεν θα ίδετε, διότι εγώ θα έχω φύγει και δεν θα είμαι κατά ένα τρόπον αισθητόν μαζή σας. ²³ Και θα σας πουν τότε· Ιδού εδώ είναι ο Χριστός, ιδού εκεί είναι ο Χριστός. Μην πάτε και μην ακολουθήσετε αυτόν, που θα σας φέρη την ψευδή αυτήν πληροφορίαν. ²⁴ Ο υιός του ανθρώπου θα έλθη κατά την ημέραν της ενδόξου αυτού δευτέρας παρουσίας, θα έλθη όμως τότε ολοφάνερα, αλλά και έξαφνα, όπως ακριβώς η αστραπή φαίνεται έξαφνα και αστράφτει από κάποιαν περιοχήν του ουρανού, λάμπει δε και φωτίζει όλην την έκτασιν κάτω από τον ουρανόν. ²⁵ Πριν όμως έλθη με όλην του την δόξαν ως κριτής, πρέπει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού να πάθη πολλά και να αποδοκιμασθή από την γενεάν αυτήν.