Ο Άγιος Τιμόθεος, ο οποίος αρχικά ήταν ειδωλολάτρης με το όνομα Ντόβμοντ, καταγόταν από την Λιθουανία και ήταν πρίγκιπας του Ναλσχένσκ της Λιθουανίας. Το 1265 μ.Χ., λόγω των συγκρούσεων μεταξύ των ηγεμόνων της Λιθουανίας, αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την επαρχία του και να εγκατασταθεί στο Πσκώφ μαζί με τριακόσιες οικογένειες. Εδώ η Χάρη του Θεού τον επισκίασε και βαπτίσθηκε Χριστιανός λαμβάνοντας το όνομα Τιμόθεος.

Πολύ σύντομα οι κάτοικοι του Πσκώφ τον επέλεξαν ως πρίγκιπά τους για την ανδρεία και τις αληθινές χριστιανικές αρετές του.

Ο Άγιος κυβέρνησε για τριάντα τρία χρόνια με ειρήνη και σύνεση. Ήταν δίκαιος, ελεήμων και φιλάνθρωπος, γενναιόδωρος και προστάτης των μονών και των ναών. Ίδρυσε μάλιστα και μία μονή προς τιμήν του Γενεσίου της Θεοτόκου.

Το 1268 μ.Χ. ο πρίγκιπας Τιμόθεος ήταν ένας από τους ήρωες της ιστορικής μάχης κατά των Δανικών και Γερμανικών στρατευμάτων που υπερασπίσθηκαν με πίστη και αυταπάρνηση τη Ρωσική γη. Πριν από κάθε μάχη πήγαινε στην εκκλησία, όπου προσευχόταν και άφηνε το ξίφος του στο βήμα της Ωραίας Πύλης λαμβάνοντας την ευλογία του ιερέως. Ο γενναίος πολεμιστής - πρίγκιπας κέρδισε την τελική μάχη κατά των Γερμανών, στις 5 Μαρτίου του 1299 μ.Χ.

Ο Άγιος Τιμόθεος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1299 μ.Χ., αλλά προστάτευε την πόλη του Πσκώφ και μετά την κοίμησή του. Όταν κατά το 1480 μ.Χ., περισσότερο από εκατό χιλιάδες Γερμανοί πολιόρκησαν την πόλη, εκείνος εμφανίσθηκε σε έναν Χριστιανό και τον προέτρεψε να λάβουν την εικόνα του μαζί με ένα σταυρό και να τα λιτανεύσουν στην πόλη. Οι Χριστιανοί του Πσκώφ έπραξαν, όπως τους είπε ο Άγιός τους, και οι Γερμανοί αναχώρησαν από την πόλη.