Ο Όσιος Γεράσιμος του Μπολτίνσκ, κατά κόσμο Γρηγόριος, γεννήθηκε το 1490 μ.Χ. στο Πέρεσλαβ - Ζάλεσκ της Ρωσίας. Από μικρή ηλικία διακρινόταν για το φιλακόλουθο του χαρακτήρα του και την ευσέβειά του. Είχε ως πρότυπό του τον Όσιο Δανιήλ του Περεγιασλάβλ (τιμάται 7 Απριλίου) και γι' αυτό ακολούθησε νωρίς τον μοναχικό βίο. Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα δοκιμασίας, εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Γεράσιμος.

Ο νέος μοναχός με μεγάλο ζήλο εκπλήρωσε τις αρετές της νηστείας και της προσευχής και σύντομα έγινε γνωστός στη Μόσχα για την πνευματικότητα και το αυστηρό του βίου του. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο κλήθηκε στη Μόσχα, όπου γνώρισε τον τσάρο.

Η μεγάλη φήμη του στη χώρα, ήταν ένα βάρος για τον Όσιο, ο οποίος επιθυμούσε την ησυχία και την άσκηση. Έτσι, μετά από είκοσι έξι χρόνια κάτω από την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου Δανιήλ, ο Όσιος Γεράσιμος έλαβε την ευλογία του Γέροντός του για τον ησυχαστικό βίο. Εγκαταστάθηκε κοντά στην πόλη Ντορογκομπούζα, στη χώρα των Σμόλενκ, σε ένα άγριο δάσος, στο οποίο κατοικούσαν μόνο φίδια και άγρια ζώα. Συχνά ο Όσιος δεχόταν επιθέσεις ληστών, αλλά τις υπέμενε με ηρεμία και ησυχία προσευχόμενος για εκείνους που βρίσκονταν μακριά από το δρόμο του Θεού. Εξαιτίας ενός συγκεκριμένου οράματος, πήγε στο βουνό Μπολντίνα, όπου σε μια πηγή βρισκόταν μια τεράστια βελανιδιά. Οι γηγενείς τον κτύπησαν με ρόπαλα και ήθελαν να τον πνίξουν, αλλά επειδή φοβήθηκαν, τον παρέδωσαν στον κυβερνήτη της Ντορογκοπούζα, ο οποίος τον έριξε στη φυλακή, επειδή ήταν άστεγος. Ο Όσιος Γεράσιμος με υπομονή άντεξε τον εξευτελισμό, έμεινε σιωπηλός και προσευχόταν.

Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, ένας αυτοκρατορικός αντιπρόσωπος ήλθε στη Μόσχα στον κυβερνήτη. Βλέποντας τον Όσιο Γεράσιμο, υποκλίθηκε σε αυτόν και ζήτησε την ευλογία του. Παλαιότερα είχε δει τον Όσιο Γεράσιμο μαζί με τον Άγιο Δανιήλ ενώπιον του τσάρου. Ο κυβερνήτης τρομοκρατήθηκε και αμέσως ικέτευσε για τη συγχώρηση του Οσίου και υποσχέθηκε να κτίσει ένα οίκημα, για να τον προστατεύει από τους ληστές. Από αυτήν την περίοδο, ο Όσιος Γεράσιμος άρχισε να δέχεται αυτούς που διακατέχονταν από τον πόθο για το μοναχικό βίο και ζήτησε άδεια από τη Μόσχα, για να κτίσει ένα μοναστήρι. Το 1530 μ.Χ. έκτισε μία εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα και οικοδόμησε κελλιά για τους μοναχούς.

Εκτός από το μοναστήρι στη Μπολντίνα, ο Όσιος Γεράσιμος ίδρυσε ακόμη ένα μοναστήρι προς τιμήν του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην πόλη της Βιάζμα και αργότερα στο δάσος Βράιανκ, στον ποταμό Ζίζντρα, ένα μοναστήρι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου. Ο Πέτρος Κοροστέλεβ, ένας μαθητής του Οσίου Γερασίμου, έγινε ηγούμενος σε αυτό το μοναστήρι.

Αρκετοί ασκητές ήταν υπό την πνευματική καθοδήγηση του Οσίου Γερασίμου: ο ηγούμενος Αντώνιος, ο οποίο αργότερα έγινε Επίσκοπος Βολόγκντα (τιμάται 26 Οκτωβρίου) και ο Αρκάδιος, ο οποίος ασκήτεψε ως ερημίτης και ενταφιάσθηκε στο μοναστήρι της Μπολντίνα.

Πριν από τον θάνατό του, ο Όσιος Γεράσιμος κάλεσε όλους τους ηγουμένους και τους μοναχούς από τα μοναστήρια που είχε ιδρύσει, τους είπε για τον βίο του και τους έδωσε τις τελευταίες πνευματικές υποθήκες, που καταγράφηκαν στο βιβλίο «Ζωή», το οποίο έγραψε ο Άγιος Αντώνιος κατ' απαίτηση των γερόντων.

Ο Άγιος Γεράσιμος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1554 μ.Χ.