Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Βατάς καταγόταν από την Περσία και γεννήθηκε από γονείς Χριστιανούς κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. Σε ηλικία τριάντα ετών, αφού άφησε τους γονείς, τα τέκνα και την γυναίκα του, απήλθε σε μοναστήρι και έγινε μοναχός ποθώντας τη ζωή των Μαρτύρων. Έτσι, όταν έγινε ο διωγμός κατά των Χριστιανών στην Περσία, οι μεν άλλοι συμμοναστές του έφυγαν εγκαταλείποντας το μοναστήρι, αυτός δε, αφού έμεινε, συνελήφθη από τους Πέρσες και παραδόθηκε στον άρχοντα Νισίβεως Ιασδήχ, αδελφό του Βαρζαβανά, ο οποίος τον διέταξε να προσκυνήσει τον ήλιο. Ο Άγιος αρνήθηκε και ομολόγησε με πνευματική ανδρεία το Όνομα του Κυρίου. Τότε υπέστη φοβερό μαρτύριο. Του έδεσαν τα χέρια και τα τέντωσαν τόσο πολύ, ώστε εξαρθρώθηκαν οι ώμοι του. Στην συνέχεια τον έδεσαν και τον έσυραν, τον κατέκοψαν με μάχαιρα και τέλος απέκοψαν την τίμια κεφαλή του.
